คุณเคยได้ยิน ประโยคนี้หรือป่าวค่ะ
" สิ่งหนึ่งที่คิดว่าตัวเองโชคดีที่สุดในชีวิต คือ การที่สามารถคุยกับเเม่ได้ทุกเรื่อง เงินหมด อกหัก มีรักใหม่ สุขหรือทุกข์เรื่องอะไร ก็คุยกับเเม่ได้หมด "
เมื่อก่อนหนูเองก็เคยเป็นแบบนี้นนะ เวลามีเรื่องอะไรไม่ค่อยสบายใจ ก็จะโทรหาเเม่ เล่าให้ฟัง ระบายให้ฟัง สิ่งที่เราอึดอัดใจ ก็จะพูดให้เเม่ฟัง บางเรื่องเล่าทั้งน้ำตา เเต่พอมาตอนนี้หนูกลับเล่าให้เเม่ฟังไม่ได้ ทำได้เเค่โทรถามสารทุกข์สุกดิบเเค่นั้น ทั้งๆที่ใจฮึดอั้นแทบตาย มีหลายร้อยเรื่องอยากจะพูดออกไป แต่พูดไม่ได้ เหมือนคนน้ำท่วมปาก ที่ได้เป็นเเบบนี้ตั้งแต่หนูมาอยู่บ้านเเฟน ที่ไม่ได้หมายถึงว่าอยู่กับแฟนแค่2คน
ส่วนตัวหนูไม่ค่อยจะชอบให้ใครมาบ่งการชีวิต หนูกับเเฟนทะเลาะกันก็บ่อย เเต่เวลาทะเลาะกัน มันทำให้หนูท้อเเท้ มันทำให้ชีวิตของหนูดูแย่ พอหนูเป็นแบบนี้หนูก็มักจะโทรหาเเม่ เเม่ก็จะคอยพูดปลอบ ให้กำลังใจหนูอยู่ทุกครั้ง เเต่พอมาครั้งนี้ หนูกับเเฟนทะเลาะกันเเรงมาก จนน้องสาวของเเฟนออกมาเห็นเเต่เค้าก็ไม่พูดอะไร ตอนนั้นหนูเดินมาบอกเเฟนว่า ไม่ต้องเอาเรื่องนี้ไปบอกให้เเม่ของเธอรู้นะ ไม่ต้องให้แกมารับรู้เรื่องของเรา พอรุ่งเช้ามา หนูกลับมาโดนเเม่ของแฟนด่าหนูสารพัด ว่าอย่าเอาเรื่องของคนในครอบครัวไปเล่าให้คนอื่นฟัง ถ้าอยากจะอยู่ที่นี้ ก็อยากเที่ยวเอาไปพูด แต่ตอนที่เเกมาด่า แกมักจะมาด่าเวลาที่เเฟนหนูไม่อยู่เสมอ ถ้าเเฟนหนูอยู่เเกก็จะไม่พูดอะไรเลย พอเเฟนของหนูกลับมา หนูก็ถามเเฟนหนูว่าเธอได้ไปเล่าให้ให้เเม่เธอฟังเหรอ เเฟนก็บอกว่า ไม่ได้เล่า แฟนก็ถามว่า ทำไมอีก หนูก็เล่าให้ฟังว่าเเม่ของเธอมาด่าหนู มาด่าตัวที่เทอไม่อยู่ทุกที ตั้งเเต่ตอนนั้นหนูก็ไม่เล่าให้เเม่ฟัง ยอมเก็บไว้ในใจ ถ้าวันไหนที่หนูเองทนไม่ไหว หนูก็คงระเบิดออกมาสักวัน เเต่พอเวลาลูกของตัวเอง กลับมานั่งฟังเวลาที่ลูกมีปัญหาในครอบครัวได้ ไม่เคยเห็นด่า ว่าบ้างเลย จริงๆมันมีหลายเรื่องนะกับเเม่ของแฟน ที่เราพยายามอดทน ทั้งๆที่หนูไม่ชอบให้เค้ามาทำแบบนี้กับหนู ในใจหนูก็รู้เเหละว่าฝ่ายของครอบครัวของเเฟนมีไม่กี่คนหรอกที่เค้าไม่ชอบหนู เเต่หนูทำไงได้ละ เรามาอยู่บ้านเค้า หนูมาตัวคนเดียวไม่มีญาติพี่น้องของตัวเองที่นี้ ทำได้เเค่ทำใจ
ขอพื้นพี่ระบายหน่อยนะ😔
" สิ่งหนึ่งที่คิดว่าตัวเองโชคดีที่สุดในชีวิต คือ การที่สามารถคุยกับเเม่ได้ทุกเรื่อง เงินหมด อกหัก มีรักใหม่ สุขหรือทุกข์เรื่องอะไร ก็คุยกับเเม่ได้หมด "
เมื่อก่อนหนูเองก็เคยเป็นแบบนี้นนะ เวลามีเรื่องอะไรไม่ค่อยสบายใจ ก็จะโทรหาเเม่ เล่าให้ฟัง ระบายให้ฟัง สิ่งที่เราอึดอัดใจ ก็จะพูดให้เเม่ฟัง บางเรื่องเล่าทั้งน้ำตา เเต่พอมาตอนนี้หนูกลับเล่าให้เเม่ฟังไม่ได้ ทำได้เเค่โทรถามสารทุกข์สุกดิบเเค่นั้น ทั้งๆที่ใจฮึดอั้นแทบตาย มีหลายร้อยเรื่องอยากจะพูดออกไป แต่พูดไม่ได้ เหมือนคนน้ำท่วมปาก ที่ได้เป็นเเบบนี้ตั้งแต่หนูมาอยู่บ้านเเฟน ที่ไม่ได้หมายถึงว่าอยู่กับแฟนแค่2คน
ส่วนตัวหนูไม่ค่อยจะชอบให้ใครมาบ่งการชีวิต หนูกับเเฟนทะเลาะกันก็บ่อย เเต่เวลาทะเลาะกัน มันทำให้หนูท้อเเท้ มันทำให้ชีวิตของหนูดูแย่ พอหนูเป็นแบบนี้หนูก็มักจะโทรหาเเม่ เเม่ก็จะคอยพูดปลอบ ให้กำลังใจหนูอยู่ทุกครั้ง เเต่พอมาครั้งนี้ หนูกับเเฟนทะเลาะกันเเรงมาก จนน้องสาวของเเฟนออกมาเห็นเเต่เค้าก็ไม่พูดอะไร ตอนนั้นหนูเดินมาบอกเเฟนว่า ไม่ต้องเอาเรื่องนี้ไปบอกให้เเม่ของเธอรู้นะ ไม่ต้องให้แกมารับรู้เรื่องของเรา พอรุ่งเช้ามา หนูกลับมาโดนเเม่ของแฟนด่าหนูสารพัด ว่าอย่าเอาเรื่องของคนในครอบครัวไปเล่าให้คนอื่นฟัง ถ้าอยากจะอยู่ที่นี้ ก็อยากเที่ยวเอาไปพูด แต่ตอนที่เเกมาด่า แกมักจะมาด่าเวลาที่เเฟนหนูไม่อยู่เสมอ ถ้าเเฟนหนูอยู่เเกก็จะไม่พูดอะไรเลย พอเเฟนของหนูกลับมา หนูก็ถามเเฟนหนูว่าเธอได้ไปเล่าให้ให้เเม่เธอฟังเหรอ เเฟนก็บอกว่า ไม่ได้เล่า แฟนก็ถามว่า ทำไมอีก หนูก็เล่าให้ฟังว่าเเม่ของเธอมาด่าหนู มาด่าตัวที่เทอไม่อยู่ทุกที ตั้งเเต่ตอนนั้นหนูก็ไม่เล่าให้เเม่ฟัง ยอมเก็บไว้ในใจ ถ้าวันไหนที่หนูเองทนไม่ไหว หนูก็คงระเบิดออกมาสักวัน เเต่พอเวลาลูกของตัวเอง กลับมานั่งฟังเวลาที่ลูกมีปัญหาในครอบครัวได้ ไม่เคยเห็นด่า ว่าบ้างเลย จริงๆมันมีหลายเรื่องนะกับเเม่ของแฟน ที่เราพยายามอดทน ทั้งๆที่หนูไม่ชอบให้เค้ามาทำแบบนี้กับหนู ในใจหนูก็รู้เเหละว่าฝ่ายของครอบครัวของเเฟนมีไม่กี่คนหรอกที่เค้าไม่ชอบหนู เเต่หนูทำไงได้ละ เรามาอยู่บ้านเค้า หนูมาตัวคนเดียวไม่มีญาติพี่น้องของตัวเองที่นี้ ทำได้เเค่ทำใจ