สวัสดีค่ะ กระทู้นี้หนูเเค่อยากระบายเผื่อว่าจะได้เจอทางออกที่ดีค่ะ หนูอายุเเค่18ปีนะคะ

ความสัมพันธ์ที่บ้านหนูคือแย่สุดๆค่ะ ตั้งเเต่เด็กจนตอนนี้พ่อแม่ทะเลาะกันบ่อยค่ะ พ่อชอบใช้ความรุนเเรง ชอบจับขังไว้นอกห้องนอนค่ะเวลาที่หนูดื้อตอนเด็กๆนะคะ ขังไว้กับ ไอหุ่นลองเสื้อตัวขาวๆไม่มีหัว ตอนนี้หนู18 นอนปิดไฟไม่ได้ค่ะ ตอนม2.เเม่ชอบเเอบดูมือถือค่ะ จนเจอว่าหนูมีเพื่อนผู้ชาย ด่าสารพัดอย่างจนต้องเลิกคบเพื่อนคนนั้นไปเลยค่ะ จนหนูไม่มีเพื่อนเเละถูกเพื่อนรังเเก บลูลี่ ทำร้ายร่างกายหนู เอาของหนูโยนลงหน้าต่าง ครูก็รังเเกค่ะ ดึงหูหนูตกจากเก้าอี้ เพราะหนูเรียนไม่เก่ง จนต้องลาออกเลยค่ะ ม.ต้น เรียนพิเศษตอนเย็นเลิก2ทุ่ม ทุกพุธ/ศุกร์ เช็คมือถือก่อนเข้าบ้าน ต้องมีGPSไว้ในมือถือ ชอบเเอบฟังหนูตอนคุยมือถือ เเอบดูเเชทในมือถือ ต้องมีกุญเเจเสียบหน้าห้อง เวลาทะเลาะกัน พ่อเเม่ต้องถูกเพราะเลี้ยงดูเรามา ต้องรับให้ได้เวลาโดนด่า อีลูกเลว ไร้ค่า เกิดมาทำไม โง่ ติดผู้ชาย  จนหนูเริ่มทำร้ายตัวเองค่ะ ตอนม2.นี่เเหละค่ะ

ม.ปลายหนูโตขึ้น ออกนอกคำสั่งที่เขาเคยสั่งไว้ค่ะ ดื้อมากกกก ตอนม.5มีแฟน ไปข้างนอกบ้าง เอากุญเเจที่เสียบไว้ออก เเต่หนูมีเหตุผลนะคะ เพราะพ่อไม่ชอบเคาะห้อง เวลาหนูเเต่งตัวเเล้วเขาเข้ามาหนูอึดอัดค่ะ ทะเลาะกันบ่อยมาก หนูชอบได้ยินเวลาเขานินทา ไม่เคยชินเลยค่ะ เเละเสียใจเสมอ เพราะทุกคำพูดหนูรับไม่ได้ค่ะ ชอบเก็บคำพูดมาเเล้วก็มาลงที่แขนค่ะ เเต่พูดตรงๆนะคะ โคตรจะอายเพื่อนค่ะ ต้องใส่เเขนยาวแล้วอากาศคือ สุดยอดไปเลยค่ะ ตอนนี้จบม6.เเล้วหนูก็ยังเลิกนิสัยทำร้ายตัวเองไม่ได้ค่ะ เคยปรึกษากับครอบครัวแล้วค่ะว่าจะไปพบจิตแพทย์ เขาบอกไร้สาระเเละออกคำสั่งเด็ดขาดว่าไม่ให้ไปเขาไม่อยากเสียตังค่ะ 

เเละอีกอย่างนึงคือหนูเป็นคนไม่สู้คนค่ะ ชอบยอมคน เรียนไม่ดีมากเเต่ก็ไม่เเย่ค่ะ เพื่อนก็มีตอนโตค่ะ เเต่ก็โดนเอาไปพูดเสียๆหายๆ แฟนคนแรกก็นอกใจไปสิบๆครั้งแต่หนูไม่กล้าเลิกค่ะ เขาบอกจะฆตต. เเต่สรุปก็เป็นหนูเองค่ะที่ทำ ตอนนั้นมีเรื่องเรียน บวกกับทะเลาะกับที่บ้านไม่ได้คุยกับเเม่มา1ปีเต็มๆเลยค่ะ
เรื่องมหาลัย เเฟนก็นอกใจ สุขภาพยายก็ไม่ดี เพื่อนก็ไม่ดี นอนไม่หลับ กินไม่ได้ พอเศร้าการเรียนก็เเย่ลง ประสาทหนักกว่าเดิมอีกค่ะ ในใจมีเเต่ความเศร้า มันเเค่เหนื่อยอ่ะค่ะ อยากนอนเฉยๆให้เวลามันหยุดอยากได้เวลาคิดอะไรหลายๆอย่าง เเต่ก็โดนด่าซํ้าค่ะ เเม่ด่าหนักมากเเม่ปรื๊ดเเตก กรื๊ดๆๆใส่หนู เพราะเเค่มีป้าที่หมู่บ้านบอกว่าชุดว่ายนํ้าหนูไม่เหมาะสมกับอายุค่ะ เขาด่าหนูลงไลน์กลุ่มหมู่บ้าน เเม่หนูเห็น เเม่หนูด่าเละมากค่ะ ด่าเหมือนไม่ใช่ลูกค่ะ เขาบอกไม่อยากมีลูกเเบบนี้ วันนั้นหนูเลยเลือกที่จะทำไป มันเป็นเรื่องเล็กๆที่สะสมมาจนหนูไม่ไหวจริงๆ นอนโรงบาล3คืน พอได้ออกมาพ่อเเม่หนูก็เอาเรื่องนี้มาล้อเล่นจนเป็นเรื่องตลกในบ้านค่ะ กรีดเเขนก็ล้อๆๆๆไม่หยุดค่ะ หนูอึดอัดมาก บวกกับต้องโดนด่าเเละความหวังที่ต้องปลดหนี้ให้ครอบครัว ต้องเรียนสูงๆ ต้องหางาน ห้ามเรียนไกลบ้าน ห้ามอยู่หอ 

ตอนที่เลิกกับเเฟนเก่าเเล้วเเฟนใหม่หนูเข้ามา เขาอยากมาเจอพ่อเเม่หนู เเม่หนูก็เอาเเต่ด่าหนูต่อหน้าเเฟนอ่ะค่ะ จนเเฟนหนูไม่กล้ามาเจอเลยค่ะ พ่อหนูก็ชอบบลูลี่หน้าตาเเฟนหนู ชอบบอกให้หนูไปขอเงินเเฟนหนูมาเยอะๆ ด่าเเฟนหนูเเล้วบอกต้องรับให้ได้ถ้าจะอยู่ครอบครัวนี้ เเฟนหนูตอนนี้เปลี่ยนไปเลยค่ะ ถึงเเม้จะมีเรื่องนอกใจบ้างเเต่หนูก็ให้อภัยนะคะ เพราะเขาคอยปลอบเรื่องพ่อเเม่หนู เเต่ตอนนี้ไม่เเล้วค่ะเรื่องของฝากเเฟนหนูเคยซื้อมาพ่อแม่หนูก็ไม่รับค่ะ พูดตรงๆไม่รับจากใครหน้าไหนเลยค่ะ เพื่อนบ้าน เพื่อนที่รู้จัก เอาเเต่ด่าค่ะ เเม่ชอบไปรดนํ้าต้นไม้เเล้วยืนด่าข้างบ้านค่ะ ด่าเพื่อนตัวเอง นินทาสารพัด สั่งห้ามพ่อหนูไม่ให้มีเพื่อนค่ะ ด่าเเม่ของพ่อหนู ด่าครอบครัวพ่อ พอโตขึ้นพ่อหนูเริ่มเข้าข้างหนูมากขึ้นค่ะ เพราะเเม่หนูคุมนิสัยตัวเองไม่ได้ เเต่พ่อก็ชอบเอาความเครียดมาลงที่หนูอยู่ซํ้าเเล้วซํ้าเล่าค่ะ บ้านหนูมีหนี้ต้องปลดหลายล้าน เพราะเเม่ไม่ชอบเพื่อนบ้านเก่าเลยเลือกที่จะซื้อหลังนี้ สรุปก็ทะเลาะกับข้างบ้านเหมือนเดิม หนูควรปล่อยไปไหมคะ แล้วครอบครัวต้องทำยังไงดี ขอบคุณที่รับฟังที่หนูระบายในกระทู้นี้ด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ