สวัสดีค่ะ หนูมาจากกระทู้ที่เเล้ว จริงๆหนูกับเขาเลิกคุยกันมานานเเล้วเกือบสี่ห้าเดือนค่ะหลังจากเลิกคุยกันไปเรายังมีการพูดคุยกันบางครั้งบางคราวบางข้อความของเขาทำให้หนูรู้สึกหวั่นไหวไม่เข้าใจเหมือนกันค่ะว่าเขาทำทำไมหนูเคยคัดสินใจถามไปเลยค่ะว่าที่ทำเเบบนี้ไม่ได้คิดอะไรใช่มั้ยซึ่งมันก็ใช่ค่ะเขาไม่ได้คิดอะไรกับหนูเลย เหตุผลที่เราต้องเลิกคุยกันเพราะเขาไม่มีเวลาเขาเป็นคนขอไปเองเเต่กนูนี่สิที่ยื้อเขาเเละยังอยากจะอยู่ต่อตอนนี้ไม่ได้มีการติดต่อกับเขามาสามสี่อาทิตย์เเล้วค่ะ จริงๆหนูก็คิดว่าเราคงลืมได้เเล้วเเต่สุดท้ายมันก็ไม่จริงเลยยังคิดถึงเขาอยู่เสมอ ตอนที่เราคุยกันหนูมีความสุขมากๆค่ะเขาน่ารักกับหนู ขนาดตอนที่เลิกคุยกันไปเขาก็ยังน่ารักกับนูนะคะเเต่หนูก็ไม่รู้หรอกค่ะว่าเขาพูดจริงหรือเเกล้งให้หนูรักเล่นๆ หนูเสียใจมากๆถึงนานเเค่ไหนเเต่ก็ยังเสียใจอยู่ หนูไม่ได้อบสกเป็นเเบบนี้หรอกนะคะหนูพยายามเเล้ว เเละวันอาทิตย์ที่กำลังจะถึงนี้อยากจะส่วอะไรไปให้เขาเเต่ก็อย่างที่หลายๆคนมาตอบหนูหนูก็กลัวเขาเกลียดหนูเผลอๆเขาคงไม่มาอ่านนะคะ ขนาดเลิกคุยกันไปเขายังทำเหมือนหนูสำคัญทั้งๆที่การกระทำของเขาทุกวันนี้มันชัดเจหมดเเล้วเผลอๆเขาโกหกหนูทั้งหมด รู้ขนาดนี้เเล้วทำไมหนูถึงยังรักเขาอีก