ตามหัวข้อเลยค่ะ เรามาอยู่บ้านแฟนได้เกือบ 2 ปี ลูกเราก็อายุได้ 4 ขวบแล้ว เป็นวัยที่กำลังซนได้ที่เลย แต่ก็ยังเชื่อฟังอยู่บ้างไม่ได้เป็นปัญหาอะไร แต่ที่คิดว่าเป็นปัญหา มันก็เกิดจากนิสัยของพ่อแม่แฟนนั้นแหละ ไม่รู้ว่านิสัยผู้ใหญ่เป็นนี้เหมือนกันหมดมั้ย เวลาเก็บข้าวของอะไรเอง หาไม่เจอโทษว่าหลานเล่นแล้วเอาไปซ่อน หาอะไรไม่เจอก็โทษหลาน บังคับให้หลานไปหาของให้เจอ ทั้งๆที่เขาไม่ได้ทำ เก็บเองแต่หาไม่เจอก็โทษหลาน เห็นว่าเป็นเด็กยังไม่รู้ความก็กล่าวหากันอย่างเดียว ล่าสุดกุญแจรถหาย ในวันนั้นเราจำได้แม่น ลูกเราเขาจับเล่นจริง แต่เป็นเพราะพ่อเขาจะพาไปตลาด เขาเลยไปแย่งที่มือพ่อเขามากดรีโมตรถกระบะเล่น ด้วยความที่เราจะออกไปซื้อปิ้งไก่ให้หมาที่บ้านกิน เลยเดินไปขึ้นรถมอไซต์  เป็นจังหวะที่เราเห็นเขากดเปิดปิดประตูรถเล่น แต่เราหันหลังให้แล้วเลยพูดออกไปว่า อย่าเล่นกุญแจรถ เอาจากมือลูกซิ ด้วยความที่ตอนนั้นคนที่อยู่ใกล้เขามีแค่ แม่ย่ากับแฟน เราเลยไม่รู้ว่าใครเป็นคนเอาออกจากมือลูก เราเห็นแค่ว่าหลังจากขึ้นรถมอไซต์ลูกก็วิ่งมาเพราะอยากไปด้วย คือถ้าลูกเราเอากุญแจรีโมตรถกระบะมาด้วย เราก็บอกเขาแล้วว่าเอาไปเก็บ แต่นี้ที่มือเขาสองข้างไม่มีอะไรเลย แล้วยังมีจังหวะที่เขาก้มตัวไปใส่รองเท้าอีกด้วย กุญแจอันใหญ่ขนาดนั้นเราจะไม่เห็นเลยรึไง วันต่อมาพอจะใช้รถหากุญแจไม่เจอก็โทษว่าหลาน พอเราอธิบายแล้วให้ วิเคราะห์ตามเขาก็ไม่ฟัง หาว่าเราไม่ยอมคนเลย จะเอาชนะอย่างเดียว คือไรอะ มากล่าวหาลูกเรา เราลูกนิสัยลูกเราดี แล้วอย่างที่อธิบายไป คนที่อยู่ใกล้ลูกเราคือแฟนเรากับแม่ย่า เพราะเรามั่นใจว่าลูกเราไม่ได้ถือมาด้วยแน่นอนในวันที่จะไปซื้อปิ้งไก่ มือเล็กๆนั้นถือกุญแจพ่วงใหญ่ใครเห็นก็ต้องท่วงแล้วมั้ย พอถามแฟนถามแม่ย่าก็ไม่มีใครยอมรับ ที่นี้เลยช่วยกันหาจนไปเจออยู่ในห้องแม่ย่านั้นแหละ เก็บเองแล้วหาไม่เจอ แล้วก็ยังมาทำอารมณ์ไม่พอใจใส่ ทั้งๆที่ตัวเองเป็นคนเก็บเอง แล้วเราเองก็ไม่พอใจเหมือนกันที่มาว่าลูกเลย เลยด่าแม่ย่าไปเลย ประสาทพอกันกับแฟนเรา ก็แฟนเรานี่ละเป็นคนดึงกุญแจออกจากมือลูกแต่ทำเป็นลืมเพราะกลัวถูกเราด่า ส่วนแม่ย่าก็เดินเอาไปเก็บแต่จำไม่ได้เอง แล้วก็มาโวยวายใส่หลาน น่าโมโหจริงๆ