ไม่ว่าทรชนหรือวีรชน
นางคณิกาหรือดรุณีในห้องหอ
ยาจกหรือมหาเศรษฐี
คนโง่เง่าหรือมหาปราชญ์เรืองปัญญา
ที่สุดของชีวิตก็เป็นอย่างเดียวกันคือตาย
คือความไม่มีอะไร คือความว่างเปล่า!
.
บางคนนับถือพุทธแต่ดันเชื่อว่าตายแล้วสูญ ทั้งที่พระพุทธองค์ก็สอนแล้วว่าภพภูมิมีจริง การเวียนว่ายตายเกิดมีจริง สิ่งมีชีวิตที่เป็นโอปปาติกะมีอยู่ โดยคนเหล่านี้มักจะอ้างว่า เป็นกุศโลบายชวนคนหันมาทำความดีบ้าง(จะบอกว่าพระท่านโกหกว่างั้น) พระไตรปิฎกหมวดนี้เป็นของแต่งใหม่บ้าง(ข้ออ้างประจำ) ทั้งที่ตามหลักพุทธ การเชื่อว่าตายแล้วสูญเป็นมิจฉาทิฎฐิ
คิดว่าหลังจากตายแล้วจะเป็นความว่างเปล่าจริงๆหรือ?
ทำไมชาวพุทธบางคนถึงเชื่อว่าตายแล้วสูญ?