สวัสดีค่ะ คือเรารู้สึกผิดและรู้สึกไม่ดีเลยเวลาที่เพื่อนทักมายืมเงิน  และมีความรู้สึกที่ปิดไว้ไม่รู้จะพูดยังไง |โดนยืม|  ก่อนอื่นขอเล่าตั้งแต่ต้นๆสาเหตุที่เพื่อนหลายคนยืมเงินเราบ่อยๆนะคะ คือเราเริ่มทำงานพท.แล้วมีเงินไม่มากก็น้อยแต่สำหรับเราตอนนั้นคือมันเยอะมากๆประมาณ3หมื่น+บาท เป็นที่พ่อให้บ้างและทำงาน เรามีเงินเก็บจนโลภทั้งๆที่น่าจะใช้ได้อย่างมากกว่านี้ เรานำเงินไปซื้อไอแพด[ของที่อยากได้ตอนนั้นมากๆ]ประมาณ8พัน+ เหลือเงิน2หมื่น+ แล้วเราก็ใช้จ่ายปกติแต่จะเยอะกว่าเดิมคือใช้ซื้อของที่มันแพงแล้วไม่คุ้ม แล้ววันนึงเพื่อนในกลุ่มขอยืมเงินซึ่งเราไม่ได้คิดไรมากตอนนั้นแค่อยากช่วยเพื่อนเพราะเพื่อนเอาตังค์ไปกินข้าว แต่ต่อมาเพื่อนคนนั้นก็ยืมบ่อยขึ้นเรื่อยๆคืนบ้างไม่คืนบ้าง แล้วเพื่อนคนนั้นก็หายไปเหมือนจะซึมๆแล้วไม่มาเรียนเพราะปัญหาอะไรสักอย่าง เค้ามายืมเรื่อยๆแล้วบอกจะคืนวันนั้นวันนี้ แต่ไม่คืนตรงวันหรือไม่คืนเลย เราก็ไม่ได้คิดอะไรมากเพราะเห็นเป็นเพื่อนมีอะไรก็ช่วยเหลือกัน จนเค้ายืมเงินไป500+ แล้วยอดที่ไม่คืนก็ค้างไว้ตั้งแต่ปิดเทอมถึงเปิดเทอมยังไม่คืน แต่เรากับเค้าก็จะคุยกันบ้าง เราก็บอกมีเมื่อไรก็ค่อยคืน แต่นานมากกว่าจะคืนหมดแต่จริงยังเหลืออยู่นิดหน่อยเราแค่ไม่อยากจะทวงแแล้วมเหนื่อยใจคือ ยอดสุดท้ายที่คืนเราคือเราเกิดปัญหาเรื่องเงินคือโดนหลอก[เดี่ยวเล่า]แล้วเพื่อนคนนั้นก็หายไปจากชีวิตเราเลยคือเค้าย้าก็ยที่เรียน เรามีเพื่อนกลุ่มใหม่แล้ววันนึงเพื่อนในกลุ่มก็ขอยืมเงินเรา เราก็ให้ยืมแบบไม่คิดไร ทีนี้เราเปิดธนาคารจะโอนเงินให้เพื่อนทีนี้เพื่อนมาเห็นเงินในบชเรา เขาก็พูดจำนวนเงินลั่นห้องเลย เราก็ว่าเป็นเงินเก็บนิดหน่อย ต่อมาเรื่อยๆเพื่อนในกลุ่มรวมเราก็ยืมๆกัน จะเป็นค่ากิน ค่าเน็ตแต่ส่วนใหญ่เพื่อนจะยืมเรา เราก็ให้ยืม[แต่ตอนนั้นเริ่มคิดละว่าแบบรู้สึกไม่อยากให้ใครยืมอีกละ]แต่พอเพื่อนยืมเราก็ให้ยืมง่ายๆตลอดแค่ถามว่าะเอาไปทำอะไร เค้ายืมไม่มากเท่าไรพอคืนๆได้ คือเรากับเพื่อนแทบไม่คุยแชทกันแต่วันหนึ่งเค้าก็ทักมาขอยืมหลักสิบบ้างหลักร้อยบ้าง เค้าก็คืนนะแต่เราต้องไปทักทวงบางครั้ง ย้ำ*[ซึ่งเรารู้สึกไม่ดีเลยเวลาทวงเพื่อนทำไมไม่รู้55] แล้วเวลามีปัญหาอะไรเรื่องเงินคือเราจะต้องช่วยเพื่อน |อ่ะตอนนั้นเราเหลือเงินหมื่นนิดๆที่ต้องใช้จ่าย | ปัญหาคือเพื่อนเราทรศเสียต้องซ่อมหน้าจอ เพื่อนไม่มีเงินซ่อมเลยขอยืมเราซึ่งราคามันก็แพงอยู่ประมาณ1000แต่ร้านลดเหลือ900มั้ง เพื่อนเราก็เอาเงินตัวเองออกด้วยนิดหน่อยแล้วก็เงินเรา แต่ดีที่ว่าเพื่อนคืนเราคือคืนครึ่งนึง แต่อีกครึ่งคืนก็นานกว่าจะได้คืน55ปิดเทอมไปเปิดเทอมเลย แต่เรื่อยๆแหละพี่เพื่อนจะยืมเรา  |โดนหลอก| โอนเงิน ตอนนั้นช่วงขาลงเรื่องเงินเก็บเงินไม่อยู่ อยากหางานทำแต่ไม่อยากทำงานที่ต้องเข้าสังคมเพราะเข้าใครไม่เก่ง เลยลองหางานแอดมินในfbเราหาวันเดียวเราทักไปหาเขา เขาก็ให้เรากรอกข้อมูลบลาๆ แล้วคิดค่าสมัคร100 แล้วสอนงานคลิกๆแต่ทีนี้เราต้องโดนไปสมทบนั้นแหละเราก็ไม่คิดไรเยอะโอนไปเลย500เราคิดเพราะจะได้ค่าคอม+เงินเรายังไงก็อยู่ในนั้น แอดบวกค่าคอมเงินเราตลอดจนเราเห็นจำนวนนั้นก็เกิดโลภๆๆๆๆไม่คิดอะไรอีกต่อไปเหมือนคนโง่ แต่อีกใจคือเราทะๆมากแต่ก็เชื่อเพราแค่ชื่อบริษัทจนที่ต้องโอนอีก4000+เราใจสั่นแล้วเสียดายเงิน600ที่โอนไป เลยโอนไปอีกแบบไม่คิด จนเหลือครั้งสุดท้ายอีก5000ที่จริงต้องโอน13000แต่เรายืมแอดมินแล้วเราก็โอนไปจนเกือบหมดเหลือเงินในบช500 แล้วหวังว่าจะได้เงินที่ถอนออกมา แต่ แต่ มันไม่ได้ง่ายคือเราต้องโอนคืนแอดยอด5000 เราใจเต้นไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้ว เค้าบอกต้องหามาคืนก่อนถึงจะได้เงิน เราหามาคืนได้จากการยืมพ่อ แล้วเราก็ โอนไปให้อีกแต่เราไม่ดูรายละเอียดการโอนคือจะต้องเขียนว่าคืนยอดแอดมิน....(แค่นั้น) จนต้องทำรายการใหม่คือโอน! เราไม่รู้จะทำไงใจสั่นคิดละว่าเราทำไรลงไป ไม่กล้าบอกใครเลย แต่ตอนนั้นคือคิดแค่ว่าจะเอาเงินไปคืนแอดแล้วเราถึงจะได้เงินนั้นมา เราเกือบจะขายโน๊ตบุ๊คราคา15000แลกเงิน3000เพื่อโอนให้มันอีกแล้วเราก็จะยืมพี่อีก2000 เราคุยแล้วเล่าปัญหาเราให้พี่ฟังพี่ก็เตือนเราบอกเรานั้นนี้ สุดท้ายคือเราต้องบอกที่บ้านค่ะ ความรู้สึกตอนนั้นคือดิ่งมาก ไม่อยากทำไรเลย คืออีก1อาทิตย์ก็จะปิดเทอม เราไปรรก็เอาแต่ร้องไห้ ซึมไม่อยากจะทำไรเลย พยายามไม่นึกแต่ก็นึก รู้สึกผิดกับตัวเอว รู้สึกล้มเหลว ซึมเป็นเดือนๆ น้าที่เราอยู่ด้วยก็พยายามให้กลจ.เรา พ่อก็ทักมาถามนุ้นนี้พูดกับเราบอกว่าไม่เป็นไร แต่เราเมินเพราะเรารู้สึกผิดที่ใช้เงินที่พ่อหามาเรารู้สึกผิดพลาด  ล้มเหลว ตอนนั้นอยากตายเลยค่ะ กับการไม่มี เราซึมมากแล้วปิดเทอมไม่ถึงอาทิตย์ตั้งเป้าหมายไว้ว่าเราก็ต้องมาทำงานหาเงินใช้หนี้เงินเก็บตัวเองที่เสียไป เราหาเงินได้ประมาณเดือนนึงออกเพราะไม่ไหวกับคำพูดที่ทำงาน+อารมณ์ไม่คงที่กับเหตุการณ์ที่เกิด ทำงานแต่ละวันคือไม่มีสมาธิเลย เราพยายามแฮปปี้ไม่คิดมาก แต่ด้วยสถานการณ์แบบนั้นทำให้เราคิดออกดีกว่า  เอาล่ะเรื่องโดนหลอกแล้วโง่ซ้ำซ้อนนั้นคือ เราเริ่มที่จะทำใจได้ละ แต่เหตการณ์ที่เราเสียเงินไปเราเคยบอกกับเพื่อนคนนึงในกลุ่มแล้ว[คนที่เคยยืมเงินเราบ่อยๆ] เราซึมให้เพื่อนเห็นเลยแต่ไม่รู้เพื่อนจะคิดไงจะคิดว่าเราหลอกหรือเรื่อองจริงอันนี้ไม่รู้  ใครพูดเรื่องเงินๆคือเราแทบจะฟังไม่ได้เลย กว่าเราจะทำใจได้แต่ความสัมพันธ์ระหว่างเรากับพ่อยิ่งแย่ค่ะ เราปิดกั้นพ่อรู้สึกผิดพลาดมากๆที่ไม่ได้บอกออกไปตรงๆว่าเจอปหอะไร (เรากับพ่อไม่ได้อยู่ด้วยกัน) แล้วด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจด้วยไม่ได้สนิทกันเลยทำให้เราห่างเหินไปเรื่อยๆทุกวันนี้ก็คุยบ้างแต่พอพ่อมาเยี่ยมหาก็จะไม่อยากเจอเลยค่ะ เจอหน้าพ่อแล้วเรารู้สึกเกลียดตัวเองที่ทำอะไรไม่สำเร็จสักอย่าง55 จากทำงานใหม่ลาออกมาได้เงิน7000+ ก็เยอะอยู่แต่รู้สึกยังไม่ถึงเป้าหมายเลยจากเงินที่เสียไปจริงอยากหาเงินมาคืนพ่อด้วย พอตั้งเป้าหมายแล้วไม่สำเร็จก็ซึมไปอีกค่ะ แทบจะเบื่อกับการใช้ชีวิตเลย ปิดเทอมก็ไม่ได้เที่ยว ยังมาจมปลักกับความรู้สึกนี้อีก | ต่อมาเปิดเทอมคือเราจะต้องไปฝึกงานค่า เอาล่ะเราคิดละละทิ้งความรู้สึกไม่ดีออกไปแต่ก็มีอยู่บ้าง แต่เรื่องเงินก็มาอีก คือการใช้จ่ายของเรา ค่ากิน ค่าน้ำมัน เพื่อนก็มายืมเงินอีกเหมือนเดิม ล่าสุดเราไปตลาดด้วยกันเพื่อนไม่มีเงินเราก็ให้ยืมค่ะไม่ได้ไรมาก แต่บางครั้งก็บ่อยจนแบบเราคิดนี้ยืมอีกแล้วหรอ เราไม่รู้จะพูดอะไรหรืออยากจะพูดก็พูดไม่ออกค่ะ รู้สึกเสียใจ คือเราก็มีปัญหาเราแล้วเราไม่สามารถบอกเพื่อนได้ว่าเจออะไร เงินก็คือEverything จริงๆ ไม่มีเงินคือมีปัญหา |จบ