อยากบอกสิ่งที่จะเล่าต่อไปนี้คือ อารมเเละท่าทางของเราเเละเขาในตอนนั้นจริงๆ นึกภาพตามไปด้วยจะดีเลย>>>>>>เราเป็นเเม่เลี้ยงเดี่ยวนะมีเเฟนอายุห่างกัน11ปี คบกันมาได้สักพักจะครบ1ปีเเล้ว เขาเป็นคนที่ไม่ดื่ม ไม่สูบ(เมื่อก่อนสูบบูหรี่ พอเราบอกแพ้กลิ่นเขาก็หยุดเลยตั้งเเต่คบกันเดือนเเรก) เขาปากเเข็งมาก ค่อนข้างโลกส่วนตัวสูง ไม่เที่ยวเลย ไปทำงานเช้า เย็นกลับอยู่บ้านเลย เราอยู่ไกลกัน เขาเป็นคนไทย เราเป็นคนลาว ปี1มาหาเรา1-2ครั้ง เขาไม่พูดว่ารักเราเลย นานๆทีเราก็จะเเอบถามๆเขาบ้าง เขาก็ตอบนะว่ารัก เเต่บางครั้งเราเองที่งอแงเเต่ไม่เยอะนะ พยายามเข้าใจเขาเเหละ เพราะเขาก็อยู่ในช่วงสร้างเนื้อสร้างตัวทำงาน เวลาอยู่กับเราหรือคอลคุยกันเขาก็ดูมีความสุขมากๆเลยนะยิ้มตหลอดแอบมองเราบ่อยๆ(บางครั้งคอลกันไป เขาเล่นเกม เราอ่านหนังสือน่ะ)จำลองเหมือนได้อยู่ด้วยกันจริงๆอ่ะ เขาก็ไม่บ่นไม่อะไรนะ ถ้าไม่ได้คอลต้องเเชทคุยกันนิด1 เพราะบางวันต่างคนต่างทำงานเหนื่อยเเล้วอยากพักผ่อนไวๆ ตัวเราเป็นคนร่าเรีง ชอบยิ้ม ติ๋งต๋องหน่อยๆ เข้าคนง่ายเเหละ ตหลกๆ ชัดเจนในความรักเเละความรู้สึก ชอบก็บอกชอบ รักก็คือรักอ่ะนะ(เเต่บางครั้งมันก็อยากได้ยินจากปากเเฟนบ้าง) ทังๆที่เราไม่ชอบถือสาหาความใครนะ เเต่กับอี่ตาเเฟนเรานี่สิ ไม่รู้ว่าเขากวนหรืออะไร เราได้มีโอกาจถามเขาว่าเตงกลัวจะเสียเขาไปไหม ก็ตอบไม่ ถ้ามีคนมาจีบเค้ากับเตง เตงจะหวงเขาปล่าว?(เราเป็นพนักขายของ) ก็ตอบไม่ ความรู้สึกที่เตงกลัวที่สุดที่เราคบกันในตอนนี้คืออะไร ก็ตอบไม่มี (เวลาเรามีอะไรก็จะมาเล่าให้เขาฟัง แม้กระทั่งมีคนมาจีบก็เล่าให้ฟัง)ในใจนี่เเบบห่ะ!!! ไม่หวง ไม่อะไรเราเลยเหรอ เขาก็พูดมาว่าเอาไปน่ะเลี้ยงเราได้ปล่าว?มีใครดีได้เท่าเขาไหม?ถ้าคนที่ไปคือเราเขาก็ไม่ว่าอะไรนะ เค้าเเก่เเล้วเตงยังวัยรุ่นอยู่เลยยังหาได้อีกเยอะ เราก็พูดว่า มันไม่ได้ เตงไม่หวงเค้า เตงจะยกเค้าให้คนอื่นง่ายๆไม่ได้(เราทำหน้าอึ้งๆ) เเล้วเขาก็ขำ(เเล้วไอ้เราก็ติดตหลกสะด้วย ขำก้ากเลย)เขาก็มองหน้าเรายิ้มๆ ไอ้เราก็งอลตุบป่องทำหน้านอยๆเหมือนเด็กไม่ได้ของเล่นอ่ะ เขาก็เหงียบเราก็เหงียบ สักพักเราก็พูดกับเขาว่า เตงไม่รักเค้าเหรองับ(ทำตาปิ้งๆ)เขามองหน้าเรายิ้มให้เเล้วก็ตอบ รักครับรักมากๆด้วย คือที่บอกว่างงเพราะว่ามันมีหลายๆครั้งที่เขาทำกับเราเเบบไม่สนใจเรา บางวันก็หายทังวัน ออนก็ไม่อ่านไม่ตอบ บางวันเฉยๆเลยก็มี บางวันคุยกันเเค่2-3คำแล้วเเยกย้ายก็มี เวลาเราป่วยก็คอลหาเราแล้วก็เฝ้าเราไม่วางสายเลย ทุกวันนี้ก็ยังทำเหมือนเดีมถึงเขาจะทำงานเหนื่อยๆเเต่เขาก็คอลหาทุกวันตาเขาลืมไม่ขื้นนะบอกให้ไปนอนก็ไม่ไป บอกว่ารอเราหลับก่อนเดี๋ยวเขาจะวางสายเอง ไม่ค่อยพูดเเต่การดูแลเอาใจใส่ของเขามันทำเรารักเขามาก(เขาโสดนะไม่เคยมีครอบครัว อยู่กับพ่อแม่ แล้วพ่อแม่เขาก็ไม่ชอบเราเพราะเรามีลูกติด)เขาก็ดูแลเรานะ เรื่องเงินทองเราไม่ค่อยสนหรอกเพราะต่างคนต่างหาต่างคนต่างเข้าใจว่าอีกฝ่ายมีภาระอยู่กันด้วยความเข้าใจแทบจะไม่นอยไม่งอแงเลยทังเขาทังเรารับรู้เลยว่าอยู่เเล้วสบายใจไม่เครียดพลังบวกเยอะมากๆ ทางเขานานๆทีเขาก็ให้ตังเราบ้าง เรื่องลูกเรารับผิดชอบฝั่งของเราเองทังหมด เขาก็ชอบลูกเรานะ เขาก็มีบ่นๆว่าอยากออกมาอยู่ข้างนอกอยากให้เราไปอยู่ด้วย(เเต่เราติดตรงลูกและมีข้อจำกัดหลายๆอย่าง)ถ้าจะให้เขามาอยู่กับเรา เขาก็คิดเยอะมากๆเพราะที่ลาวอ่ะนะ แบบที่เราๆรู้กันเรื่องค่าครองชีพ ที่เราสงสัยในความรักเพราะว่าทุกอย่างมันดีหมดระหว่างเราไม่เคยทะเลาะกันเลย บางครั้งมันทำให้เราคิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ รวมๆเเล้วทุกอย่างยังดีหมดเลย ติดแค่เรื่องลูกและพ่อแม่เขาที่ไม่ชอบเรา   เเต่เขาก็พร้อมที่จะย้ายออกถ้าเราไปอยู่ด้วย ไอ้เราคิดเยอะเพราะท่าทีเขาบางครั้งนี่เเหละ หรือว่าเป็นเพราะนิสัยเขานะที่เหงียบขรึม โลกส่วนตัวสูง ไม่ค่อยสนอะไรใครเท่าไร เราจะทำยังไงกับสิ่งที่อยู่หัวว้าวุ่นในใจเราค่ะ🥺