คือเราคบกับแฟนมา2ปีกว่าๆแล้วค่ะ มีปัญหาก็ปรึกษาแฟนตลอดคุยทุกเรื่องคุยด้วยแล้วสบายใจไม่ต้องพยามหาเรื่องมาคุยหรือทำอะไรที่มันไม่ใช่เรา เรียกว่าแทบจะเป็นเพื่อนสนิทคนนึงเลยค่ะ เราไม่ใช่ไม่เคยมีเพื่อนเลยนะคะแต่มีปัญหากับเพื่อนบ่อยเพราะเรากับเพื่อนไลฟ์สไตล์ไม่ค่อยตรงกัน ความคิดหรือหัวข้อเรื่องที่จะคุย เราก็เลยแยกๆตัวออกมาเพราะเราอึดอัดค่ะ แต่ก่อนเรากับเพื่อนในกลุ่มสนิทกันมากเพราะตอนนั้นความคิดตรงกันมีไรพูดด้วยกันได้หมดออกแนวชีวิตผู้ใหญ่หน่อยๆมันให้ความรู้สึกเหมือนครอบครัวอ่ะค่ะทุกอย่างดีไปหมด แต่พอเนิ่มคบมาเรื่อยๆเพื่อนก็เอาแต่นินทาคนอื่นๆม่ก็พูดเรื่องผช.ตอนแรกเราก็พอพูดคุยด้วยได้ แต่บ่อยๆเข้าเราก็เริ่มที่จะเบื่อหรือเราไม่สามารถพูดเรื่องแบบนี้กับเพื่อนในกลุ่มได้อีกแล้วค่ะเพราะเราอึดอัดและเราก็ไม่เข้าใจพวกเขาว่า มันสนุกยังไงเดี๋ยวก็นินทากันเองไปมาในกลุ่มเรารู้สึกว่ามันเริ่มไม่เหมือนเพื่อนแต่ก่อนที่เราเจอครั้งแรกเลยค่ะ แต่นั้นเเหละค่ะมันเป็นชีวิตพวกเขาเราก็ไม่ได้ออกความเห็นอะไรเเละเราก็เริ่มไม่ค่อยได้ไปไหนด้วย เราก็เลยอยู่กับแฟนมากกว่าคุยทุกอย่างกับแฟน จนตอนนี้เราห่างกับเพื่อนมากๆค่ะ จนเพื่อนลืมเรามันก็เป็นเรื่องปกติแต่เราก็แอบนอยๆ55555 แต่ก็พยามเข้าใจเพื่อน เราตามเพื่อนไท่ค่อยทันค่ะเรื่องที่เพื่อนคุยกันไม่ค่อยรู้เรื่อง จนเราไม่ค่อยได้คุยกับเพื่อนเลยจนตอนนี้กลายเป็นออกจากวงโคจรชีวิตกันไปแล้วมั้งคะไม่แน่ใจเพราะไม่ได้คุยหรือถามไถ่กันจริงๆ เพราะเรากับเพื่อนเคยมีอดีตที่ไม่ดีต่อกันแต่ก็เคลียกันแล้วนะคะแต่เหมือนเขาจะไม่โอเคหรือพร้อมยอมรับอะไรทั้งนั้น เพราะเขาอยู่กันเป็นกลุ่มใหญ่ด้วยค่ะเราตัวคนเดียวที่ความเห็นหรือไลฟ์สไตล์ไม่ค่อยตรงกับพวกเขา ส่วนเรายังชอบที่พูดคุยกันได้สนุกๆหรือคุยเรื่องชีวิตกันบ้างเหมือนแต่ก่อนเข้าใจแหละค่ะ ว่าเพื่อนคงรักสวยรักงามหรือเจอเส้นทางที่ชอบกันที่มันบังเอิญตรงกันทั้งกลุ่มยกเว้นเรา 555555 ส่วนเราก็ตอนแรกซึมทุกวันหลังกลับมาจากรร.เอาตรงเราทำใจไม่ได้เลยเพราะแต่ก่อนเรามีเพื่อนเยอะมากเราเฟลนลี่คุยง่ายสบายๆ อ่อลืมบอกค่ะที่เราความคิดไม่ค่อยตรงกับเพื่อนแล้วเป็นปัญหาอะไรใช่มั้ยคะ เราเคยเหมือนจะโดนแซะหรือถูกมองโดยสายตาแปลกๆจากเพื่อนเวลาเราออกความเห็นซึ่งบอกก่อนค่ะ เราไม่ใล่คนพูดจาโผ่งผางหรือขวานผ่าซากเราเป็นคนพูดถนอมใจเพื่อนมากจากที่เราเป็นคนกล้าพูดกล้าแสดงความเห้นพอมาเจอเพื่อนกลุ่มนี้เรากลายเป็นคนไม่กล้าพูดหรือแสดงความเห็นเลยมันอึดอัดมากค่ะ แล้วเพื่อนกลุ่มนี้เป็นไรไม่รู้จากแต่ก่อนที่ไม่ค่อยนินทาคนอื่นตอนนี้แค่คนไม่รู้จักเดินผ่านยังนินทาเราบอกตรงๆว่าเรางง55555 เราเพื่อนก็กลายเป็นคนแบบว่าใครโพสอะไรหรือพูดไรก็คิดว่าเขาด่าไปหมด จนเราทนอนู่ด้วยไม่ได้จริงๆ และตอนนี้เหมือนเพื่อนกลุ่มนี้ก็ยังเป็นแบบนั้นอยู่ค่ะ เราคบแค่เพื่อนกลุ่มนี้
ตอนม.4 ตอนนี้เราจะขึ้นปีหนึ่งแล้วค่ะ ได้มหาลัยและคณะที่อยากเรียนส่วนเพื่อนกลุ่มนั้นยังนั่งนินทาคนแต่ก็ไม่ได้มีอะไรแล้วก็ยังแซะคนอื่นว่าติดแค่คณะนี้กุยื่นกุก็ติด แต่ตอนนี้ยังไม่โผล่สักคณะสักคนเลยค่ะ เเล้วยังมาแซะเราที่เราติดมหาลัยอีกเราเห็นแล้วรู้สึกเสียใจมากค่ะ ไม่รู้ทำไมต้องแซะทั้งที่เป็นเพื่อนกันหรือเขาไม่เห็นเราเป็นเพื่อนแล้วคะ อีกอย่างเราแคร์เพื่อนกลุ่มนี้มากค่ะ ถึงไม่ได้คุยกันเลยหรือมาแสดงความยินดีที่เราติดมหาลัย เราก็ยังแคร์เขาค่ะ เรารู้สึกว่าเราไปทำอะไรให้เขาไม่พอใจถึงต้องลงด่าลงแซะผิดหรอคะที่เรามีที่เรียนก่อนพวกเขาแล้วเรามีความสุข เพื่อนกลุ่มนี้จากที่เราเข้ามาอยู่ตอนแรกด้วยความจิงใจความรักเพื่อนแต่ตอนนี้เพื่อนกลุ่มนี้เหมือนคบกันเป็นเพื่อนเที่ยวเพื่อนกินเพราะเราเคยมีเพื่อนตอนม.ต้น ที่เรารับรู้ได้ว่านี้แหละเพื่อน พอเรามาเจอเพื่อนแบบนี้เราอาจจะยังไม่เข้าใจพวกเขาอาจจะคิดว่าที่พวกเขาทำอยู่มันคือเพื่อน แต่สำหรับเราเราเคยเจอเพื่อนที่ดีกว่านี้ค่ะ ตอนนี้เรามีเพื่อนสนิทแค่แฟนค่ะตั้งแต่เพื่อนกลุ่มนั้นแซะเรา เราก็ไม่ไปคุยหรือยุ่งอีกแต่ยังฟอลกันในไอจีค่ะแค่ไม่ได้ทักคุยเหมือนแต่ก่อนเเล้ว แล้วเพื่อนยังโพสแซะเราอีกว่า ถึงเราจะเปลี่ยนไปอีกสัก10กลุ่มเราก็ไม่มีเพื่อนดีๆหรอก เราเห็นแล้วเราเสียใจค่ะพูดตามตรง เราหาเพื่อนได้ค่ะแต่บทเรียนจากเพื่อนกลุ่มนี้ทำให้เรารู้ว่า เพื่อนมีได้แต่ไม่ต้องลงทุนกับเขาขนาดนั้น ชีวิตยังเป็นของเราเพื่อนไม่ตายก็หาใหม่ได้เราคิดแบบนี้มาตลอกปัจจุบัน จากกลุ่มนั้นที่เคยมีเพื่อนเยอะๆตอนนี้เหลือกันแค่6คนค่ะ ตัดเราออกคนนึง เราทำใจได้มาสักพักแล้วค่ะตัดเพื่อนไม่ดีออกก็ไม่เป็นไรไม่ต้องเสียใจเราอาจจะยังไม่เจอเพื่อนที่คลิกกับเรา ตั้งแต่ออกมาเราสบายใจค่ะแต่ก็ยังเห้นเขาโพสแซะเราแต่เราไม่เคยโพสอะไรตอบให้เป็นปัญหาค่ะปล่อยเขาไปเหมือนคนจิตไม่ปกติ ต้องได้ด่าคนอื่นเพื่อให้ตัวเองสบายใจอ่ะค่ะ หนูอยากขอความคิดเห็นจากคนอื่นเท่าที่อ่านเรื่องของหนูมาค่ะ