ใครเขาจะคุ้มครอง คนพูดไม่ค่อยคิดอะไร ว่าจะทำให้สังคมเดือดร้อนวุ่นวาย เพราะความอยากเป็นเอกของเขาหรือเปล่า คนเพี้ยนไม่ค่อยมีจรรยาบรรณในการพูด ถ้าจะทำอะไรให้สังคมยอมรับ ก็จะต้องมีความสามารถทำงานดีๆเก่ง คนเพี้ยนก็กินข้าวอาหารดีๆได้ บางครั้งคนเพี้ยนก็อาบน้ำใช้ผลิตภัณฑ์ดีๆได้ คนเพี้ยนพูดเล่นคน ยังไงชีวิตตัวเองก็ไม่หายเพี้ยน แต่คนมีความน่าเชื่อถือเพราะทำผลงานที่มีคุณค่าเก่งๆ คนเพี้ยนก็เป็นคนมีรสนิยมในศิลปะบันเทิงไม่น้อย คนเพี้ยนหรือคนไม่เพี้ยนขึ้นอยู่กับสุขภาพสมอง จะมีตรรกะทำอะไรให้มีมาตรฐานตามสูตรดีๆได้หรือเปล่า คือความมีสมองสามารถเข้ากับศาสตร์ศิลป์อะไรได้อย่างใดอย่างหนึ่ง หรืออาชีพใดอาชีพหนึ่ง คนที่ไม่ได้ทำงานอะไรแล้วเป็นระบบแบบมาตรฐาน หรือเป็นคนว่างงานที่ชอบบริโภคศิลปะบันเทิงมากเกินไปก็เพี้ยนได้ แม้ชีวิตก็มีอรรรสในศิลปะบันเทิงนั้น แม้ชีวิตจะมีความสุขล้ำกับรสนิยมศิลปะบันเทิงสูง แต่ชีวิตคนก็เพี้ยนได้ ถ้าอีคิวก็จะทำงานอะไร ที่มีหลักการสูตรมาตรฐาน อะไรสักอย่างไม่ได้เลยหรืออาชีพอะไรก็ทำให้สำเร็จไม่ได้ ทำก็ตั้งใจทำตามสูตรตามทฤษฎี แต่ฝีมือทำให้ผลออกมาไม่ค่อยเพอร์เฟค เพราะยังขาดตัวแปรปัจจัยอะไรอีกมากที่จะทำให้ผลงานออกมาได้มาตรฐานที่สุด ก็ไม่ได้หมายความว่าจะเป็นคนปกติไม่ได้ แต่ความปกติและความฉลาดของคน ขึ้นอยู่กับความรู้ในหลักการมาตรฐาน

ใครก็รู้ทั้งนั้นล่ะว่า จะมีหน้าที่การงานตำแหน่งไหน จึงจะมีเกียรติมากที่สุดหรือรวยที่สุดในประเทศ แต่คนก็ทำไม่ได้เองทั้งนั้น แต่คนก็ทำงานเท่าที่ทำได้
ไม่ต้องฝืนชะตากรรม คนอาชีพอะไรเขาก็ทำงาน ตามหน้าที่รับผิดชอบให้สำเร็จลุล่วง แต่ไม่ใช่ว่าเขาจะเป็นครูสอนชีวิตได้อย่างนักประพันธ์ คนก็รู้อยู่ว่าชีวิตตัวเองเป็นอะไร แม้อะไรใครจะทำให้สนใจแม้เขาอายุมากกว่า แต่จะทำให้ชีวิตเสียหน้าที่การงานเสียโง่ก็เลี่ยงได้นี่
คนเขาทำงานบางคนก็ไม่ดัง เขาไปอยู่ในสังคมที่คนไม่เห็นเขาทำงาน คนก็ไม่รู้หรอกว่าเขามีผลงานอะไรบ้าง
แต่ความจริงผลงานที่เขาทำอาจจะสุดยอดเป็นชิ้นเอก ขอเป็นกำลังใจให้คนตั้งใจทำงานที่มีคุณค่าครับ
ผมบันทึกการเล่นกีตาร์มาไว้ให้ฟังเผื่อความสุขจะทำให้ชีวิตชาวพันทิปสบายความคิดห่างไกลจากการไร้เรี่ยวแรงจะทำงานได้

ทำงานอะไรไปแล้วคนก็ไม่มีเวลาทวงเงินอะไรมากเกินไป กับงานเดิมๆที่ได้เงินไปแล้ว แต่คนมักอยากทวงเครดิต
ว่าเป็นคนความน่าเชื่อถือว่าชีวิตเคยมีประสบการณ์ทำงานที่ดีมากมาก่อนประเทศที่มีเงินลงทุนต่างๆต่างหมดไปกับค่าของที่ใช้สร้างสรรค์
แต่ค่าของคนไม่ค่อยจะมีราคาแต่คนทำงานก็รายได้น้อยแม้ทำงานหนักบางคนเขาเลี้ยงเมาแทบตายได้เงินสองร้อยแต่งานที่ได้ทำก็เป็นงานใหญ่ได้
แต่ชีวิตบางคนก็ไม่คุยโม้โอ้อวดว่าตัวเองเป็นอะไรที่พิเศษแต่เขาก็ขายของแพงๆเป็นรายได้สูง

ลงทุนขายของบางครั้งถ้าหมั่นจะทำชีวิตให้มีภาพพจน์ของคนที่กำลังต้องการเงิน
ก็ทำให้คนซื้อของด้วยบ่อยมากขึ้นแต่ก็อาจจะถูกกดราคาแต่ถ้าเป็นคนที่คิดว่ารวยแล้วมีเงินออมจนไม่อยากขี้เกียจ
การเลิกขายของนานๆไปทำอย่างอื่นคนก็ลืมไปว่าเป็นคนขายของในช่วงนั้น ต่างจากคนที่กำลังหมั่น
สังคมจะมองคนเพียงแค่บทบาทปัจจุบันเป็นสิ่งที่เขาเข้าใจเท่านั้น แม้คนฝันอยากมีอาชีพอะไร แต่คนก็ต้องทำได้จริง
แต่ปัจจุบันถ้ารายได้ดีในระบบไม่ได้ จะหารายได้นอกระบบก็มีทั้งสีเทาสีดำแต่ชีวิตก็ถูกทางการแยกประเภทเป็นประชาชนอิสระกลุ่มเปราะบาง
แต่คนที่พัฒนาได้มีอีคิวดีก็หารายได้ให้ดีในระบบได้

คนมีการศึกษาที่แท้ก็เรียนเพื่อให้มีความคิดที่ดีในการเป็นคนมีความทุกข์ในชีวิตน้อยลง บางคนก็บอกว่าถ้ามีเงิน ก็คงจะได้อะไรดีๆมากกว่านี้ บางคนก็บอกว่าถ้ามีเงิน วิกฤติชีวิตก็คงจะโล่งใจไปเป็นเปาะๆ แต่คนก็ทำสิ่งต่างๆจนชีวิตก็เหนื่อย และยากจะมีความกล้าที่อยากจะได้เงิน แต่คนก็ไม่ใช่ว่าจะไม่ต้องใช้เงินอีกเลย และคนก็ไม่ใช่ว่าจะทำเพื่อแข่งกันมีเงินมากที่สุดแต่ชีวิตคือการทำหน้าที่ของชีวิต บางคนก็มีหน้าที่ต้องใช้เงินมาก แต่สิทธิก็แล้วแต่จะได้แค่ไหน หรือบางคนก็มีสิทธิได้เงินแต่ความสุขไม่ยั่งยืน แล้วแต่คนจะมีวิธีการ ทำให้มีรายได้อย่างไม่กังวลอะไรมากกับปัญหาชีวิต จนทำงานทำหน้าที่อะไรไม่ได้เลย หน้าที่ก็คือวิกฤติที่ต้องทำให้ลุล่วง แต่บางคนไม่มีวิกฤติที่ต้องใช้เงินมากเกินกำลัง จะบ่นกับใคร สังคมก็ไม่หน่าย ยังไงก็แล้วแต่อยากมีชีวิตปกติ จะต้องมีอีคิวไอคิวแก้ปัญหาชีวิต หรือถ้าดีก็มีการทำงานมีคุณค่ามีรายได้พอใช้แก้ปัญหาชีวิตเป็นเปาะๆพ้นเดือนพ้นปี ด้วยการไม่เป็นคนเพี้ยนใกล้ตาย ให้คนอื่นต้องเครียดเรื่องเงิน เป็นคนที่สังคมมองว่าไร้ความสามารถก็ไม่ดี เป็นคนที่สังคมมองว่าปัญหาชีวิตวุ่นวายเกินกว่าคนทั่วๆไปก็ไม่ดี คนก็แค่ทำให้มีรายได้พอใช้จะทำให้มีความสุขด้วยชีวิตอายุมั่นขวัญยืน แม้เกิดที่ไหนหรือทางการจัดระเบียบให้ดำรงชีพที่ไหน เป็นบุญที่อุตสาห์กว่าจะเป็นชีวิตให้ได้ 

อะไรต่างๆสิ่งนอกกายมันก็ไม่ได้มีแต่ความเจริญใหม่ๆรวดเร็วอะไรนัก บางอย่างก็ผุพังล่มสลายไปบ้าง
แต่ชีวิตคนต้องเข้มแข็งพอจะมีความสุข แต่อย่าอยู่เฉยๆจนชีวิตคิดมากสมองอาจเตื่อยไปเพราะขาดอีคิวการทำงานให้ชีวิตมีความสุข
ด้วยการสร้างสิ่งที่สดใสแสดงออกจากจิตวิญญาณ สมองคิดได้แต่อย่าคิดเศร้าๆโง่ๆ อย่าคิดถึงความหดหู่ท้อถอยหรือใจป่วย
แต่การคิดที่ไม่ทำให้ชีวิตพ่ายแพ้ คือการคิดทำสิ่งที่มีประโยชน์ คิดเพื่อให้ชีวิตได้รับคุณค่าต่างๆด้วยความเป็นคนดี
ความสุขในชีวิตของคนก็คือการรู้จักทำให้สังคมมองเห็นความสำเร็จในตัวเอง
ใครก็ไม่สุขภาพปกติได้เท่ากับคนที่ตั้งใจทำให้สังคมมองเห็นความสำเร็จและสดใสในชีวิตเขาได้
คนที่สุขภาพดี ก็คือคนมีความแข็งแรงจะทำอะไรในโลกความจริงได้อย่างมีกำลังกายกำลังใจ
ถ้าคนที่แข็งแรงมากฝึกการเล่นกีฬาเก่งเขาก็เป็นได้ถึงนักกีฬาที่ได้แชมป์



มีอีกเพลงให้ที่ผมแต่งไว้ให้คนฟังทางยูทูป เนื้อหาเป็นเรื่องอุทาหรณ์เตือนใจ คนในสังคมไทยเรา
บางครั้งความไม่ทันระวังสมองที่จะโง่งมของตัวเองจะทำให้ชีวิตสิ้นไร้หรือเปล่า