สวัสดีค่ะ หนูอยู่ม.6 เป็นจะสมัครประธานนักเรียนค่ะตอนม.5เมิ่อปีที่แล้วหนูเป็นประธานค่ะแล้วปีนี้เค้าอยากให้ม.6เป็นประธานค่ะ หนูเลยลงสมัครโดยพรรคเดิมสมาชิกเดิม เราคุยๆกันสักพัก เพื่อนออกไปตั้งพรรคสมัรประธานกัน อันนี้เศร้ามากค่ะ ที่ทำมาด้วยกันกลับหายไปกลับกลายเป็นหนูเองที่ถูกทิ้ง เพื่อนไปพรรคใหม่กันหมด แต่ยังดีที่มีเพื่อนอยู่กับหนูคนนึงหนูถามเพื่อนสนิทที่อยู่คนละห้อง แต่อยู่ห้องเดียวกับคนในพรรคที่ออกไปคือถามเค้าขอเหตุผลจริงๆเพื่อนคนนั้นเค้าบอกว่าอยู่เราคนละห้องกันเพื่อนห้องกูสมัครถ้ากูไปเป็นสภาให้มันจะคิดไง หนูฟังแล้วแบบน้ำตาคลอมากแต่กลั้นไว้คิดในใจแล้วกูละคิดไงกูจะรู้สึกอย่างไงแต่ก็ไม่กล้าพูดออกไปเพราะตอนที่พูดกับเพื่อนหนูไม่ใช้อารมณ์เลยเเต่เพื่อนใส่อารมณ์มา หนูไม่อยากให้เราทะเลาะกันแต่คงขอห่างกันสักพักไปก่อนหนูเศร้ามากพอพูดจบหนูเดินออกมาน้ำตาไหลเลยค่ะ มันจุกมากเพื่อนตั่งแต่.1จนตอนนี้อะค่ะหนูแบบไม่ไหวจริงๆจุกและเจ็บมาก แต่หนูไม่ย่อท้อค่ะหาสภาใหม่ดีใจมากที่เพื่อนตกลงแต่ก็เหมือนเดิมค่ะเพื่อนออกไปตั้งพรรคใหม่แต่อันนี้หนูพอจะรู้ค่ะเค้าออกไปอยู่อีกพรรคที่เค้าเป็นเพื่อนกันมานานพอเข้าใจแต่เจ็บค่ะเราคุยเรื่องการหาเสียง นโยบายอะไรกันแล้วแต่เพื่อนกลับออกไปอยู่อีกพรรค เจ็บค่ะเหมือนโดนทิ้งทั้งสองรอบตอนนี้หนูต้องหาสมาชิกใหม่15คนก่อนวันศุกร์นี้ ที่เล่า

มาทั้งหมดคือเค้าออกแนวหักหลังหนูไหมคะ หรือ หนูควรดีใจที่ส่งเค้าไปเติบโต แต่คือสภากลุ่มแรกคือไปไม่ลาสักคำเลยค่ะ หนูขอคำแนะนำพี่ๆเกี่ยวกับเรื่องนี้ทีค่ะ และขอนโยบายเด็ดไปให้น้องๆเลือกหน่อยค่ะ หนูจะพยายามหาสภาให้ได้ค่ะ ขอบคุณค่ะ