หัวหยิกหยิบยก  
เรื่องที่ 52/2566
                     " ในวันที่ฝนพร่างพราย " -  ภาพิมล
                                        ปีที่พิมพ์ : พฤศจิกายน พ.ศ.2564
                                                                          พิมพ์ครั้งที่ 1
                                                                พิมพ์คำสำนักพิมพ์
                                         จำนวน  416 หน้า (ละครช่อง 33)
----------------------------------------------------------------------------------  
       ....ชีวิตที่แห้งแล้งของชายคนหนึ่ง
               ได้พบเธอที่เหมือนสายฝนโปรยปราย
                           จึงทำให้ชีวิตฉ่ำเย็นมีแรงสู้ต่อไป....

นิยายรักที่คนทั้งสอง
ค่อยๆ เติมความรักและความไว้วางใจให้แก่กัน
แม้คนหนึ่งจะรู้ว่ารัก
แต่อีกคนไม่อยากให้อีกฝ่ายต้องผิดหวัง
กับรักที่อาจเป็นเพียงชั่ววูบหนึ่ง
     จนเขาทำให้เธอรู้ว่า...ที่เคยรักในครั้งนั้น
     คือรักจริงและรักเดียวตลอดไป
     เพราะเธอเป็นแรงบันดาลใจให้เขาใช้ชีวิตต่อไปได้
     แล้วสักวันเขาจะต้องดีพอในสายตาของเธอ
นอกจากนั้นยังเห็นความรักและความหวังดี
ที่คนทั้งสองมีให้แก่ผู้อื่นอีกด้วย
        แม้ชีวิตของบางคนจะเคยแห้งแล้งสักเพียงใด
        แต่ต้องมีสักวันได้รับน้ำฝนพร่างพรม
        ถ้ายังยึดมั่นในสิ่งดีๆ ที่ต้องกระทำอยู่เสมอ

ปลายฝน...เป็นนักสังคมสงเคาระห์
ทำงานในมูลนิธิที่ช่วยเหลือผู้หญิงและเด็ก
ที่ถูกทำร้ายทั้งทางร่างกายและจิตใจ
    วันหนึ่งได้พบกับเด็กหนุ่ม...มาวิน
    ซึ่งพาแม่ที่ถูกพ่อทำร้ายร่างกายมาปรึกษาคนในมูลนิธิ
    เพราะหวังว่าจะหลุดพ้นจากผู้เป็นพ่อ
เธอรับรู้เรื่องราวของเด็กหนุ่มผู้นั้นจนอยากเข้าไปช่วยเหลือ
แต่!! เหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น
เมื่อเขาต้องสูญเสียแม่ไป
จึงตัดสินใจใช้ชีวิตเพียงลำพัง
    หากมีมูลนิธิและมีเธอคอยช่วยเหลือกัน
    แต่เขาก็ออกไปพักบ้านของเพื่อน พร้อมทำงานไปด้วย
เธอได้ใกล้ชิดกับเขาด้วยความบังเอิญ
หรืออาจจะเป็นความตั้งใจของใครบางคน
สุดท้ายก็ทำให้เขานั้นรู้สึกดีต่อเธอ
แม้เธอจะอายุมากกว่าก็ตาม
จนวันที่เขาเผยความรู้สึก
หากเธอไม่ได้ยินดีสักนิดเดียว
เพราะกลัวจะซ้ำรอยเดิมของเธอ
     วันหนึ่งเขาจึงหายไปจากชีวิตเธอ
     โดยที่ไม่มีใครรู้ว่าเขาไปอยู่แห่งใด
หากเขายังตั้งใจทำตามต้องการเดิม
ซึ่งมีเธอเป็นแรงบันดาลใจอยู่เสมอ
    ผ่านมาหลายปี
    เขาได้รู้จักเพื่อนผู้หญิงหนึ่งคน
    ที่นำข่าวคราวของเธอมาบอกให้เขารู้
เพื่อนสาวคนนั้นเคยให้มูลนิธิช่วยเหลือ
รวมทั้งยังถูกรุ่นพี่อย่างเธอช่วยเตือนสติเพื่อมีชีวิตอยู่ต่อไป
เพราะเธอมีอดีตที่น้อยคนนักจะได้รู้
และยังไม่เคยบอกเขาให้รู้อีกด้วย
     มาวินคอยมาแอบดูเธอโดยไม่ให้รู้ตัว
     ทั้งที่ยังเป็นห่วงเธอ แต่ก็ไม่อาจแสดงตัวให้รู้
ส่วนปลายฝนที่ครั้งหนึ่งเคยออกตามหาเขา
เพราะกลัวเขาจะประชดชีวิตไปสู่ในทางไม่ดี
แต่เธอก็ไม่เคยได้ข่าวของเขาอีกเลย
     จนเธอออกมาจากงานในมูลนิธิ
     เพื่อเปิดบ้านรับเลี้ยงดูเด็กเล็ก
     แม้ช่วงแรกชาวบ้านจะไม่เห็นความสำคัญ
     แต่เธอก็สามารถทำให้ชาวบ้านยอมรับได้
     และเขาก็เข้ามาในชีวิตเธออีกครั้ง
ในวันที่เขาพร้อมและสมความตั้งใจของตน
เพื่อไม่อยากให้เธอมองเขาเป็นเพียงแค่เด็กหนุ่มอีกต่อไป
เขากลับเข้ามาใกล้ชิดเธออีกหน
แล้วจะทำให้เธอเปิดใจยอมรับเขาได้อย่างไร
ในเมื่ออดีตของเธอนั้นเคยมีความรักให้กับคนที่ไม่เห็นค่า
    เขาดีใจที่ได้สานสัมพันธ์กับเธอ
    โดยไม่เคยสร้างความหวังให้กับเพื่อนสาวที่แอบปลื้มเขา
     เพราะมาวินมีผู้หญิงในใจเพียงคนเดียวคือเธอ
พวกเขาผ่านเรื่องราวมากมายที่เกิดขึ้นในมูลนิธ
และเด็กๆ ในความดูแลของเธอ
จนวันหนึ่ง...เธอต้องเข้าไปเกี่ยวข้องกับคนที่หายไป
และจำเป็นต้องรื้อฟื้นอดีต เพื่อช่วยคนผู้นั้น
เขาจึงได้รับรู้อดีตของเธอ
แล้วอดีตของเธอจะเป็นอย่างไร?
       มาสัมผัสความฉ่ำเย็นในชีวิตเขา
       หลังจากได้พบเธอ
       อาจจะมีรอยยิ้มไปกับพวกเขาก็ได้

                                                                   - หัวหยิกหยิบยก -

อ่านเสร็จ....สะเด็ดยาด
#หัวหยิกหยิบยก
#ในวันที่ฝนพร่างพราย  #ภาพิมล
cr.เพจหัวหยิกหยิบยก

ตอนแรกกลัวว่าจะดราม่าน้ำตานอง  แต่อ่านรีวิวแล้วฟีลกู้ดอยู่น๊าาา  ใครอ่านนิยายแล้ว ในนิยายสนุกไหม๊คะ  เป็นไงบ้าง  มาเม้าท์กัน