หลายคนเมื่อนึกถึงคำว่า คุณภาพชีวิต จะนึกถึงการมีเงินเชื่อว่าการมีรายได้มากคุณภาพชีวิตจะดียิ่งขึ้น มีการศึกษาสูงแต่พอสรุปได้ว่าคุณภาพชีวิต คือการกินดีอยู่ดีมีรายได้ที่มั่นคง มีการงานที่ดีมีความปลอดถัยในการดำรงชีวิต มีการศึกษาที่ดีซึ่งการศึกษานั้นเป็นรากฐานสำคัญของการพัฒนาประเทศ

ปัจจุบันคนเราทุกคนต่างเกิดมาแตกต่างกันถูกอบรมดลี้ยงดูมาคนล่ะแบบมีสถานะทางสังคม ฐานะทางเศรษฐกิจ และ ความสามารถ ทำให้คุณภาพชีวิตทั้งร่างกายและจิตใจต่างกันการมีคุณภาพชีวิตที่ดีจะส่งผลไม่ใช่เฉพาะตัวเรายังส่งผลต่อการได้ระบการศึกษาที่ดีย่อมทำให้สังคมประเทศชาติดียิ่งขึ้นไปด้วย ดิฉันจึงอยากให้ทุกๆโรงเรียนใกล้บ้านมีคุณภาพเท่าเทียมกันเพื่อให้เด็กรู่นใหม่เข้าถึงการศึกษาที่ดี เด็กรุ่นใหม่ที่เลือกเรียนสายสามัญศึกษา หรือ อาชีวะศึกษาสามารถเข้าศึกษาต่อในมหาวิทยาลัยและได้รับการยอมรับขากสังคมอย่างเท่าเทียม เด็กทุกคนมีสิทธิพัฒนาตามศักยภาพบนพื้นฐานคุณภาพชีวิตที่ต่างกัน เพื่อมุ่งสู่ความสำเร็จที่ไม่จำเป็นต้องเหมือนกัน