ตอนนี้ผมเรียนอยู่ ผมขึ้นรถเรียนไป-กลับ ทุกวัน แล้วมีวันนึงวันไหนก็ไม่รู้ตกหลุมรักเธอคนนึงไม่รู้ตัว(เธอคนนี้บ้านห่างไม่ไกลจากผมนัก ได้ขึ้นรถที่เดียวคันเดียวกัน) พอผมไปรู้ว่าเธอมีแฟนแล้ว ผมก็รักเธออยู่ จนเธอเลิกกับคนนั้น แล้วคบกันวนLoop จนมีรอบนึง เหมือนเธอจะชอบผมด้วย(หรือเพ้อไปเองก็ไม่รู้) แต่การกระทำของเธอเหมือนตรงกับผมยังไงก็ไม่รู้เช่น ลงเพลงบ้าง แต่การลงเพลงของเธอมีความหมายมีเรื่องราว แล้วมันก็มีรอบนึงที่เธอเดินไปขึ้นรถผิดทางผมเห็นเธอเดินไปผิดทาง จึงตะโกนชื่อเธอคนนั้นดังมากแต่เธอก็ไม่ได้ยิน ผมจึงรีบวิ่งไปหาเธอ พอเธอหันกลับมาเห็นผม เธอก็แสดงอาการเขินโดยการเอากระเป๋าผ้ามาปิดปาก แล้วเข่าผมก็อ่อนมากในตอนนั้น ผมจึงถามเธอว่ารถไม่ได้จอดตรงนี้หรอ เธอตอบว่า ไม่พร้อมกับกริยาที่เขิน (ผมรู้อยู่แล้วว่ารถไม่ได้จอดตรงนี้แต่แรกตีเนียนถามไปงั้น) ผมก็รู้ว่าเค้าก็น่าจะมีใจให้ผมเหมือนกัน จนกระทั่งปิดเทอมเธอก็กลับบ้านต่างจังหวัดของเธอ และตอนนั้นเธอก็เลิกกับคนนั้นของเธอ เราไกลกัน ผมก็ไม่รู้จะเข้าหาเธอยังไง เพราะต่างฝ่ายก็รู้ว่าเรามีใจให้กัน ซึ่งจะให้เข้าไปเป็นเพื่อนมันก็รู้อยู่ในใจว่าไม่ได้คิดแค่เพื่อน แล้วปิดเทอม ก็ไม่ได้เข้าหาเธอเลย จนกระทั่งเปิดมาได้ 2-3 วัน ก็ได้เจอเธอ นั่งรถข้างเธอ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไร ต่างฝ่ายก็ไม่พูด ทั้งที่เป็นรุ่นเพื่อนฝนรถไม่กี่คนเรากับไม่พูดอะไรกัน ผมก็ไม่รู้จะพูดอะไร ก็มองเธอตลอดจนคนเก่าเธอมาง้ออีกละ กี่รอบแล้วก็ไม่รู้ เธอก็กลับไปหาคนนั้นตลอด ผมก็ไม่รู้ว่าถ้าเค้าคนนั้นทำให้เธอรู้สึกไม่ดีจะกลับไปทำไมนักหนา จนปัจจุบันผมก็รักเธออยู่ เจอหน้ากันทุกวัน ผมอยากจะบอกว่าผมพลาดหลายโอกาสมาก แต่ในใจเธอก็คงสับสนว่าจะเอายังไงกับความสัมพันธ์ แต่ถ้าคนมันรักกันจริงมีใจให้คนใหม่จริง ก็ไม่ควรให้โอกาสคนเก่า แต่มันก็เป็นสัมพันธ์ที่แปลกนะครับ ที่ผมไม่ใช้ว่าความเพราะมันไม่เกิดเนื้อเรื่อง ปีนี้เป็นปีสุดท้ายละที่จะได้ขึ้นคันเดียวกับเธอคนนี้ และก็ได้เรียนคนละที่แล้วแหละ ผมก็ยังงมงายเธออยู่ ก็ไม่รู้จะทำยังไงต่อละ ไว้เธอเลิกกับคนนั้นอีกรอบนะ5555🥲 จะได้บอกรักเธอจากปากผช.คนนึงที่รักเธอมาก ผมรักเธอมากเหลือเกิน