แม่อายุ59น่าจะวัยทองเราก็เข้าใจ แม่กับเราแยกกันอยู่เราอายุ16เราคือลูกหลง เพราะพี่อีก2คนก็ปาไป30แล้ว
แม่ชอบเอาเราไปนินทากับคนอื่น เราก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่พอเราจัดฟันแล้วเหล็กหลุด2ตัว เราผิดอันนี้ยอมรับแต่ ติดฟรีนะ2ตัวแรกเราก็บอกแม่ไปละเอียดแล้ว แต่ไม่รู้แม่เหงาปากหรือไร เอาเราไปนินทาว่า เราทำเหล็กหลุด7ตัวจ่ายตังไป4000กว่า ลูกของน้าที่แม่เอาไปนินทามาบอกเรา เขาบอกว่าแม่ด่าเราแรงมากๆแถมพูดเสียงดัง เราขอแทนพี่เขาว่าพี่สามนะคะ ที่เขาเอามาเล่าให้ฟัง พี่สามบอกว่าแม่เขารำคาญจนวางสายแถมเอาไปนินทาว่าพูดมากขี้โม้อีก เราไม่รู้จะทำยังไงให้แม่เลิกนิสัยนี้ เป็นมานานแล้ว จนคนเขาเกลียดทั้งตำบลเอาตรงๆ แม่ไปทำงานไกลบ้านเราโล่งใจเลยนะ แบบนี้คือลูกที่ไม่ดีไหม? ทำไมชอบพูดเกินจริง จนบางทีกลายเป็นจุดเด่นของเราเลย เช่นเวลาเราทำอะไรแย่ๆแบบไม่รู้ตัวจะมีคนมาบอกว่า ทำนิสัยเหมือนแม่เลยนะ แต่เราก็ขอโทษซึ่งยอมรับว่าก็มีบ้างเพราะเราก็คนแต่ก็ไม่ได้แย่จนเดือดร้อนคนอื่น เราเอาเรื่องนี้ไปบอก แม่ว่าอย่าไปคุยกับคนในหมู่บ้านนี้เยอะเลย อย่าเอาไปบอกเขาหมดเกี่ยวกับครอบครัวเรา เวลาแกซื้อทองหรืออะไรแกจะบอกหมดเลย จนเราท้อ เพราะจริงๆคนที่อม่เอาความลับภายในไปบอกเขาคือคนที่เกลียดแม่นั่นแหละ เขาบล็อกเบอร์แม่ไปแล้วรอบนึงแต่สุดท้ายแม่ก็เอาเบอร์ใหม่ไปโทรหาเขาอีก ไม่ใช่คนเดียวด้วย เป็นสิบที่โทรเล่าให้เขา พอเราบอกแกก็ทำเสียงประชดว่า เออ จบยังพูดจบยัง เราก็ไม่กล้าพูดอะไรต่อ ซึ่งแม่เราดีทุกอย่างเลยนะ ยกเล้นเรื่องนี้เนี่ยแหละแกด่าเราบ่อยในบ้านเราก็ยอม เพราะขออะไรแกก็ให้ตลอด แต่อยากให้เลิกนิสัยนี้มากๆเหมือนเป็นจนติดไปแล้ว จนทำให้พ่อกับเราเดือดร้อนค่อนข้างมาก เอาง่ายๆคือเหมือนภาพจำไปแล้วว่าแม่เราเป็นยังไงเราก็เป็นอย่างงั้น ช่วยทีค่ะ
พูดกับแม่ยังไงดีคะ ถ้าแม่นิสัยแบบนี้?
แม่ชอบเอาเราไปนินทากับคนอื่น เราก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่พอเราจัดฟันแล้วเหล็กหลุด2ตัว เราผิดอันนี้ยอมรับแต่ ติดฟรีนะ2ตัวแรกเราก็บอกแม่ไปละเอียดแล้ว แต่ไม่รู้แม่เหงาปากหรือไร เอาเราไปนินทาว่า เราทำเหล็กหลุด7ตัวจ่ายตังไป4000กว่า ลูกของน้าที่แม่เอาไปนินทามาบอกเรา เขาบอกว่าแม่ด่าเราแรงมากๆแถมพูดเสียงดัง เราขอแทนพี่เขาว่าพี่สามนะคะ ที่เขาเอามาเล่าให้ฟัง พี่สามบอกว่าแม่เขารำคาญจนวางสายแถมเอาไปนินทาว่าพูดมากขี้โม้อีก เราไม่รู้จะทำยังไงให้แม่เลิกนิสัยนี้ เป็นมานานแล้ว จนคนเขาเกลียดทั้งตำบลเอาตรงๆ แม่ไปทำงานไกลบ้านเราโล่งใจเลยนะ แบบนี้คือลูกที่ไม่ดีไหม? ทำไมชอบพูดเกินจริง จนบางทีกลายเป็นจุดเด่นของเราเลย เช่นเวลาเราทำอะไรแย่ๆแบบไม่รู้ตัวจะมีคนมาบอกว่า ทำนิสัยเหมือนแม่เลยนะ แต่เราก็ขอโทษซึ่งยอมรับว่าก็มีบ้างเพราะเราก็คนแต่ก็ไม่ได้แย่จนเดือดร้อนคนอื่น เราเอาเรื่องนี้ไปบอก แม่ว่าอย่าไปคุยกับคนในหมู่บ้านนี้เยอะเลย อย่าเอาไปบอกเขาหมดเกี่ยวกับครอบครัวเรา เวลาแกซื้อทองหรืออะไรแกจะบอกหมดเลย จนเราท้อ เพราะจริงๆคนที่อม่เอาความลับภายในไปบอกเขาคือคนที่เกลียดแม่นั่นแหละ เขาบล็อกเบอร์แม่ไปแล้วรอบนึงแต่สุดท้ายแม่ก็เอาเบอร์ใหม่ไปโทรหาเขาอีก ไม่ใช่คนเดียวด้วย เป็นสิบที่โทรเล่าให้เขา พอเราบอกแกก็ทำเสียงประชดว่า เออ จบยังพูดจบยัง เราก็ไม่กล้าพูดอะไรต่อ ซึ่งแม่เราดีทุกอย่างเลยนะ ยกเล้นเรื่องนี้เนี่ยแหละแกด่าเราบ่อยในบ้านเราก็ยอม เพราะขออะไรแกก็ให้ตลอด แต่อยากให้เลิกนิสัยนี้มากๆเหมือนเป็นจนติดไปแล้ว จนทำให้พ่อกับเราเดือดร้อนค่อนข้างมาก เอาง่ายๆคือเหมือนภาพจำไปแล้วว่าแม่เราเป็นยังไงเราก็เป็นอย่างงั้น ช่วยทีค่ะ