ก่อนอื่นบอกเลยว่าหนูอายุ 15 นะคะ ด้วยวัยที่ยังเด็กอาจจะมีความคิดที่ไม่ถูกใจใครหรือไม่เหมาะสมต้องขอโทษเลยนะคะ
คือเรื่องนี้มันคาราคาซังมาพักนึงแล้วค่ะรู้สึกพูดกับใครไม่ได้นอยมากๆ ก่อนอื่นเลยที่หนูตั้งกระทู้แบบนี้เพราะหนูคิดมาระดับหนึ่งแล้วว่าเรื่องทั้งหมดไม่ใช่เรื่องที่หนูคิดเองเออเองหรืออคติ หนูจะเขียนเป็นข้อๆนะคะไล่เลียงแต่ละเหตุผลไป
เรื่องงานบ้านคืออาจจะงงที่ทำไมมีเรื่องนี้ คือหนูตอนแรกอยู่ต่างจังหวัดค่ะแล้วมาอยู่กับคนที่บ้านที่สมุทรปราการเพราะค่อนข้างดื้อยอมรับเลยค่ะแต่ตอนนี้ดีขึ้นแล้วนะคะ555 ตอนแรกหนูก็ไม่ค่อยรู้กิจวัตรคนที่นี่แต่พออยู่ไปสักพักเริ่มเห็นว่าเขาไม่ทำอะไรเลยค่ะ มีเพียงแม่หนูทำ และยายกับแม่ที่กรอกน้ำหรือบางทีก็ตาช่วย ตอนแรกอึ้งว่ายังไงกินอยู่กันทุกคนทำไมเขาสบาย? เราหงุดหงิดนะคะแต่ไม่พูดอะไร เลยเป็นหนูที่มีหน้าที่กรอกน้ำสลับกับแม่บ้าง แต่ส่วนใหญ่จะเป็นหนูค่ะ เพราะหนูอยู่บ้านตลอด(เรียนกศนเพราะเคยดื้อค่ะแต่ตอนนี้เด็กดีแล้ว555) กินข้าวบางทีก็ไม่ล้าง ถังขยะหน้าห้องพวกเขาบางทีไม่ทิ้งจนมดขึ้นยายหนูต้องลงมาทิ้งให้ อุ..มากกก พักหลังเรามานอนรวมกัน6คนเพราะแอร์ห้องเขาพังและแอร์ชั้นล่างก็ไม่ค่อยเย็นเท่าไหร่เลยต้องมาห้องตายายละแม่หนูกว้างพอที่จะนอนรวมได้ตอนแรกหนูโอเคนะคะแต่เขาเอาเปรียบแม่หนูมากให้แม่หนูเก็บกวาดถูห้องคนเดียว บางทีขวดน้ำกินเสร็จก็ไม่เอาลงมาค่ะคือไม่รู้จะขี้เกียจอะไรเบอร์นั้น
เรื่องเงิน เชื่อแล้วค่ะคนคิดตื้นๆคิดไม่รอบคอบเป็นยังไง คือแฟนน้าเขามีพี่ชายที่เป็นหัวหน้าช่างไฟบอกเงินดีมากเนี่ยดีมากๆนู้นนี่นั่นงานสบายไม่ต้องทำไรเยอะแต่พองานเสร็จเบิกเงินไม่ได้ก็มายืมยายยืมแม่หนู ค่าล้างแอร์ที่ทุกคนช่วยกันหารเขาก็ยังไม่จ่ายถึงทุกวันนี้ และก็ยังไม่คืนตังคนในบ้าน (บางคนอาจจะบอกโตมาเดี๋ยวรู้เองทำงานก่อนเดะรู้สึก) หนูขอบอกตรงนี้เลยว่าทุกวันนี้น้าและแฟนน้า อยู่ฟรีกินฟรี ข้าวสารน้ำมันน้ำปลาค่าส่วนกลางหมู่บ้านค่าน้ำ ตายายแม่หนูออกหมด!! เขามีหน้าที่หารแค่ค่าไฟ แต่ก็จะไม่มีเงินจ่ายหนูไม่เข้าใจว่าเขาจะไม่มีอะไรขนาดนั้นชีวิตเขาสบายมากพ่อแม่ยังมีให้กินเข้าใจว่าต้องจ่ายค่างวดรถและอื่นๆ แต่สั่งของไม่หยุดดดด พึ่งมาหยุดตอนช็อตเรื่องเบิกเงินที่ช่างไฟไม่ได้ ช่วงที่เขาอยู่ที่ทำงานช่างไฟชอบมาอวดหนูว่าเนี่ยเมื่อคืนวันนั้นวันนี้ปั่นสล็อตแตก4,000 แตก7,000กว่า (แอบคิดว่าติดสล็อตไหม)
เรื่องงานหมั้น? อันนี้โกรธแฟนน้าที่สุดแล้ว เมื่อประมาณปลายปีที่แล้วอยู่เขาก็เริ่มพูดเรื่องหมั้น บอกพ่อแม่ขอสินสอดนู้นนี่ตอนแรกหนูเฉยๆนะคะ มาเป็นดราม่าเพราะอยู่ๆเขาก็ทำไม่พอใจตากับยายหนูค่ะรวมถึงหนูกับแม่ด้วย คืองงค่ะตอนนั้นตายายก็งงอยู่ๆก็พูดน้อยถามคำตอบคำ ทำเป็นปลีกวิเวกไปอยู่ในห้องคนเดียวไม่คุยกับใคร เรียกกินข้าวไม่กิน ตอนนั้นเรากับแม่โมโหมากเพราะจะมาทำแบบนี้กับตายายทำไม เอาง่ายๆเงินซื้อข้าวซื้อกับข้าวให้แดกก็เงินตายายแม้กระทั่งแฟ๊บน้ำยาปรับผ้านุ่มที่มีให้ซักผ้าก็เงินตากับตายายหนู อยู่ๆคืนนั้นทักมาหาหนูไม่อยากอยู่บ้านหลังนี้แล้วตากับยายไม่ให้เกียรติเค้าเลยรู้สึกเหมือนไม่ใช่ครอบครัวที่แท้จริงประมาณนี้ มาอยู่กินด้วยทำไม่มาขอเค้า ในใจคืออีสัสสสส มีให้กินให้ใช้ทุกวันนี้คือบุญหัวละจ้าเข้าใจว่าอยู่มา6ปี แต่6ปีนี้ยังสบายไม่พอหรืองง บางคนบอกหรือเราเป็นญาติฝั่งชายเลยเข้าข้างฝั่งชายไม่อยากขอ ไม่จ้าเกลียดน้าชายตัวเองเหมือนกันเรื่องอะไรที่ต้องเข้าข้าง เขารักกันเองเจอกันเองบ้านเราก็ให้มาอยู่ด้วยยังจะมาทำอะไรแบบนี้อีกตั้งแต่ตอนนั้นถึงตอนนี้ก็ไม่เคยรู้สึกกับเขาเหมือนเดิมเลยค่ะ
อันนั้นออกแนวส่วนตัวแต่คือมันงี่เง่ามากสำหรับหนู หลังจากมีประเด็นหมั้นก็ได้หมั้นสมใจโดยที่มีผู้ใหญ่บางคนช่วย😒 ทีนี้ถึงเวลาวันงานค่ะ ใจหนูอยากกลับบ้านมากไม่ใช่เพราะอยากช่วยงานนะคะ อยากเจอเพื่อนและพักใจที่บ้านค่ะ แต่มีประเด็น(อีกแล้ว555) คือก่อนวันงานทีเรื่องว่าเขาสั่งของเป็นบ้าเลยค่ะแบบ สั่งมาทุกวันและที่สำคัญสั่งปลายทาง!! หนูก็จำใจจ่ายให้ก่อนในช่วงแรกๆนะคะหลังๆมาทุกวันจนแบบน่าเกลียดค่ะ ถ้าไม่ใช่ของหนูหนูก็ไม่รับให้ ที่บ้านจะรู้ดีค่ะถ้าสั่งอะไรแล้วจะให้หนูจ่ายให้ต้องเอาตังไว้ให้เลยแต่อันนี้คือรู้นะคะว่าจะมาส่ง แต่ไม่เอาตังไว้ให้หนู มีครั้งนึงตามาเห็นว่าหนูเอาตังควักออกไว้ให้ก่อน ตาหงุดหงิดมากๆถึงขั้นพูดว่าถ้ามันไม่เอาตังไว้ให้ก็ไม่ต้องรับ อันนี้เป็นสัญญาณไม่ดีแล้วค่ะทุกคนในบ้านกลัวตามาก หนูก็แบบเออไม่ใช่เรื่อง ทนรับให้อีกประมาณ2-3ครั้ง จนไม่ไหวเลยบอกแม่แม่ก็เข้าข้างนะคะถึงจะเอาตังมาจ่ายให้ทีหลังแต่มันก็ไม่ใช่เรื่องที่จะมาให้หนูจ่ายให้ทั้งๆที่เขาก็มีธนาคารโอนจ่ายได้ น้าชายก็ไม่คุยกับหนูเลยหลังจากนั้น ฟิลแบบก็ไม่ต้องมายุ่งกันอีกหนูไม่แคร์นะคะ จนถึงวันจะกลับบ้าน เขาจะกลับก่อน1วันซึ่งหนูก็อยากกลับด้วยคนที่บ้านเลยให้หนูเก็บของและแม่ทักไปจอแฟนน้าว่าให้หนูติดรถไปด้วย เท่านั้นแหละค่ะน้าลงมา ถามว่าจะไปไหนหนูก็เลยบอกจะไปด้วยไง (ตอนนั้นนึกว่าเขารู้เรื่องแล้ว) เขาตอกกลับว่าใครให้ไปห้ะตอนกูขอให้ช่วยรับของมีอาการทีนี้ละอยากให้ช่วย เหอะ หนูเลยกดโทรหาแม่เลยค่ะ หนูถามว่าสรุปขอเขายัง แม่บอกลองขอเขาดีๆสิ หนูเลยถามเขาว่าจะให้ไปด้วยไหมเขาบอกหนูว่าไม่ต้องไปกับกูรู้ไหมกูทำงานเหนื่อยๆแม่ทักไปด่ากูว่าให้รับของให้ทำไม ตอนนั้นพูดตรงสติหลุดค่ะผลักกล่องเสื้อผ้าที่ทีของว่างอยู่ข้างบนกระจายหมด แล้วก็สวนไปว่าของตัวเองแท้ๆสั่งมาก็รู้นิมันจะมาวันไหนดูดสิดูเป็นไหม แล้วเอาตังไว้ให้แค่นี้ไม่มีปัญหาหรอกคิดบ้าง ของตัวเองแท้ๆหนูจ่ายให้ตลอดเอาง่ายๆ หนูสวนจนเขานิ่งคิดเถียงไม่ออก เลยบอกสวนหนูว่าไม่เกี่ยวๆๆ หนูเลยโมโหมากหอบขึ้นด้วยค่ะ555 หลังจากนั้นหนูก็ไม่รู้สิกว่าเขาเป็นน้าที่ดีอีกเลยค่ะ ที่พิมพ์มาทั้งหมดรู้อยากรู้เพียงหนูไม่ได้รู้สึกไปเองใช่ไหมส่าเขาแย่🫠
น้าสะใภ้และน้า ที่อุ….?
คือเรื่องนี้มันคาราคาซังมาพักนึงแล้วค่ะรู้สึกพูดกับใครไม่ได้นอยมากๆ ก่อนอื่นเลยที่หนูตั้งกระทู้แบบนี้เพราะหนูคิดมาระดับหนึ่งแล้วว่าเรื่องทั้งหมดไม่ใช่เรื่องที่หนูคิดเองเออเองหรืออคติ หนูจะเขียนเป็นข้อๆนะคะไล่เลียงแต่ละเหตุผลไป
เรื่องงานบ้านคืออาจจะงงที่ทำไมมีเรื่องนี้ คือหนูตอนแรกอยู่ต่างจังหวัดค่ะแล้วมาอยู่กับคนที่บ้านที่สมุทรปราการเพราะค่อนข้างดื้อยอมรับเลยค่ะแต่ตอนนี้ดีขึ้นแล้วนะคะ555 ตอนแรกหนูก็ไม่ค่อยรู้กิจวัตรคนที่นี่แต่พออยู่ไปสักพักเริ่มเห็นว่าเขาไม่ทำอะไรเลยค่ะ มีเพียงแม่หนูทำ และยายกับแม่ที่กรอกน้ำหรือบางทีก็ตาช่วย ตอนแรกอึ้งว่ายังไงกินอยู่กันทุกคนทำไมเขาสบาย? เราหงุดหงิดนะคะแต่ไม่พูดอะไร เลยเป็นหนูที่มีหน้าที่กรอกน้ำสลับกับแม่บ้าง แต่ส่วนใหญ่จะเป็นหนูค่ะ เพราะหนูอยู่บ้านตลอด(เรียนกศนเพราะเคยดื้อค่ะแต่ตอนนี้เด็กดีแล้ว555) กินข้าวบางทีก็ไม่ล้าง ถังขยะหน้าห้องพวกเขาบางทีไม่ทิ้งจนมดขึ้นยายหนูต้องลงมาทิ้งให้ อุ..มากกก พักหลังเรามานอนรวมกัน6คนเพราะแอร์ห้องเขาพังและแอร์ชั้นล่างก็ไม่ค่อยเย็นเท่าไหร่เลยต้องมาห้องตายายละแม่หนูกว้างพอที่จะนอนรวมได้ตอนแรกหนูโอเคนะคะแต่เขาเอาเปรียบแม่หนูมากให้แม่หนูเก็บกวาดถูห้องคนเดียว บางทีขวดน้ำกินเสร็จก็ไม่เอาลงมาค่ะคือไม่รู้จะขี้เกียจอะไรเบอร์นั้น
เรื่องเงิน เชื่อแล้วค่ะคนคิดตื้นๆคิดไม่รอบคอบเป็นยังไง คือแฟนน้าเขามีพี่ชายที่เป็นหัวหน้าช่างไฟบอกเงินดีมากเนี่ยดีมากๆนู้นนี่นั่นงานสบายไม่ต้องทำไรเยอะแต่พองานเสร็จเบิกเงินไม่ได้ก็มายืมยายยืมแม่หนู ค่าล้างแอร์ที่ทุกคนช่วยกันหารเขาก็ยังไม่จ่ายถึงทุกวันนี้ และก็ยังไม่คืนตังคนในบ้าน (บางคนอาจจะบอกโตมาเดี๋ยวรู้เองทำงานก่อนเดะรู้สึก) หนูขอบอกตรงนี้เลยว่าทุกวันนี้น้าและแฟนน้า อยู่ฟรีกินฟรี ข้าวสารน้ำมันน้ำปลาค่าส่วนกลางหมู่บ้านค่าน้ำ ตายายแม่หนูออกหมด!! เขามีหน้าที่หารแค่ค่าไฟ แต่ก็จะไม่มีเงินจ่ายหนูไม่เข้าใจว่าเขาจะไม่มีอะไรขนาดนั้นชีวิตเขาสบายมากพ่อแม่ยังมีให้กินเข้าใจว่าต้องจ่ายค่างวดรถและอื่นๆ แต่สั่งของไม่หยุดดดด พึ่งมาหยุดตอนช็อตเรื่องเบิกเงินที่ช่างไฟไม่ได้ ช่วงที่เขาอยู่ที่ทำงานช่างไฟชอบมาอวดหนูว่าเนี่ยเมื่อคืนวันนั้นวันนี้ปั่นสล็อตแตก4,000 แตก7,000กว่า (แอบคิดว่าติดสล็อตไหม)
เรื่องงานหมั้น? อันนี้โกรธแฟนน้าที่สุดแล้ว เมื่อประมาณปลายปีที่แล้วอยู่เขาก็เริ่มพูดเรื่องหมั้น บอกพ่อแม่ขอสินสอดนู้นนี่ตอนแรกหนูเฉยๆนะคะ มาเป็นดราม่าเพราะอยู่ๆเขาก็ทำไม่พอใจตากับยายหนูค่ะรวมถึงหนูกับแม่ด้วย คืองงค่ะตอนนั้นตายายก็งงอยู่ๆก็พูดน้อยถามคำตอบคำ ทำเป็นปลีกวิเวกไปอยู่ในห้องคนเดียวไม่คุยกับใคร เรียกกินข้าวไม่กิน ตอนนั้นเรากับแม่โมโหมากเพราะจะมาทำแบบนี้กับตายายทำไม เอาง่ายๆเงินซื้อข้าวซื้อกับข้าวให้แดกก็เงินตายายแม้กระทั่งแฟ๊บน้ำยาปรับผ้านุ่มที่มีให้ซักผ้าก็เงินตากับตายายหนู อยู่ๆคืนนั้นทักมาหาหนูไม่อยากอยู่บ้านหลังนี้แล้วตากับยายไม่ให้เกียรติเค้าเลยรู้สึกเหมือนไม่ใช่ครอบครัวที่แท้จริงประมาณนี้ มาอยู่กินด้วยทำไม่มาขอเค้า ในใจคืออีสัสสสส มีให้กินให้ใช้ทุกวันนี้คือบุญหัวละจ้าเข้าใจว่าอยู่มา6ปี แต่6ปีนี้ยังสบายไม่พอหรืองง บางคนบอกหรือเราเป็นญาติฝั่งชายเลยเข้าข้างฝั่งชายไม่อยากขอ ไม่จ้าเกลียดน้าชายตัวเองเหมือนกันเรื่องอะไรที่ต้องเข้าข้าง เขารักกันเองเจอกันเองบ้านเราก็ให้มาอยู่ด้วยยังจะมาทำอะไรแบบนี้อีกตั้งแต่ตอนนั้นถึงตอนนี้ก็ไม่เคยรู้สึกกับเขาเหมือนเดิมเลยค่ะ
อันนั้นออกแนวส่วนตัวแต่คือมันงี่เง่ามากสำหรับหนู หลังจากมีประเด็นหมั้นก็ได้หมั้นสมใจโดยที่มีผู้ใหญ่บางคนช่วย😒 ทีนี้ถึงเวลาวันงานค่ะ ใจหนูอยากกลับบ้านมากไม่ใช่เพราะอยากช่วยงานนะคะ อยากเจอเพื่อนและพักใจที่บ้านค่ะ แต่มีประเด็น(อีกแล้ว555) คือก่อนวันงานทีเรื่องว่าเขาสั่งของเป็นบ้าเลยค่ะแบบ สั่งมาทุกวันและที่สำคัญสั่งปลายทาง!! หนูก็จำใจจ่ายให้ก่อนในช่วงแรกๆนะคะหลังๆมาทุกวันจนแบบน่าเกลียดค่ะ ถ้าไม่ใช่ของหนูหนูก็ไม่รับให้ ที่บ้านจะรู้ดีค่ะถ้าสั่งอะไรแล้วจะให้หนูจ่ายให้ต้องเอาตังไว้ให้เลยแต่อันนี้คือรู้นะคะว่าจะมาส่ง แต่ไม่เอาตังไว้ให้หนู มีครั้งนึงตามาเห็นว่าหนูเอาตังควักออกไว้ให้ก่อน ตาหงุดหงิดมากๆถึงขั้นพูดว่าถ้ามันไม่เอาตังไว้ให้ก็ไม่ต้องรับ อันนี้เป็นสัญญาณไม่ดีแล้วค่ะทุกคนในบ้านกลัวตามาก หนูก็แบบเออไม่ใช่เรื่อง ทนรับให้อีกประมาณ2-3ครั้ง จนไม่ไหวเลยบอกแม่แม่ก็เข้าข้างนะคะถึงจะเอาตังมาจ่ายให้ทีหลังแต่มันก็ไม่ใช่เรื่องที่จะมาให้หนูจ่ายให้ทั้งๆที่เขาก็มีธนาคารโอนจ่ายได้ น้าชายก็ไม่คุยกับหนูเลยหลังจากนั้น ฟิลแบบก็ไม่ต้องมายุ่งกันอีกหนูไม่แคร์นะคะ จนถึงวันจะกลับบ้าน เขาจะกลับก่อน1วันซึ่งหนูก็อยากกลับด้วยคนที่บ้านเลยให้หนูเก็บของและแม่ทักไปจอแฟนน้าว่าให้หนูติดรถไปด้วย เท่านั้นแหละค่ะน้าลงมา ถามว่าจะไปไหนหนูก็เลยบอกจะไปด้วยไง (ตอนนั้นนึกว่าเขารู้เรื่องแล้ว) เขาตอกกลับว่าใครให้ไปห้ะตอนกูขอให้ช่วยรับของมีอาการทีนี้ละอยากให้ช่วย เหอะ หนูเลยกดโทรหาแม่เลยค่ะ หนูถามว่าสรุปขอเขายัง แม่บอกลองขอเขาดีๆสิ หนูเลยถามเขาว่าจะให้ไปด้วยไหมเขาบอกหนูว่าไม่ต้องไปกับกูรู้ไหมกูทำงานเหนื่อยๆแม่ทักไปด่ากูว่าให้รับของให้ทำไม ตอนนั้นพูดตรงสติหลุดค่ะผลักกล่องเสื้อผ้าที่ทีของว่างอยู่ข้างบนกระจายหมด แล้วก็สวนไปว่าของตัวเองแท้ๆสั่งมาก็รู้นิมันจะมาวันไหนดูดสิดูเป็นไหม แล้วเอาตังไว้ให้แค่นี้ไม่มีปัญหาหรอกคิดบ้าง ของตัวเองแท้ๆหนูจ่ายให้ตลอดเอาง่ายๆ หนูสวนจนเขานิ่งคิดเถียงไม่ออก เลยบอกสวนหนูว่าไม่เกี่ยวๆๆ หนูเลยโมโหมากหอบขึ้นด้วยค่ะ555 หลังจากนั้นหนูก็ไม่รู้สิกว่าเขาเป็นน้าที่ดีอีกเลยค่ะ ที่พิมพ์มาทั้งหมดรู้อยากรู้เพียงหนูไม่ได้รู้สึกไปเองใช่ไหมส่าเขาแย่🫠