จขกทคับข้องใจมานานเรื่องที่คนเวียดนามหรือคนไทยเชื้อสายเวียดนามในอำเภอท่าบ่อจังหวัดหนองคายละทิ้งประเพณีวัฒนธรรมบรรพบุรุษไปมากประมาณ85เปอร์เซ็นต์(เหลือประมาณ15เปอร์เซ็นต์)ซึ่งไม่เคยเจอมาก่อนในชุมชนเวียดนามทั่วภาคอีสานโดยเฉพาะธรรมเนียมที่จะมีเถ่ย-เถ่ยกุ๋งหรือซินแสทำพิธีไหว้สวดในศาลเจ้าและเถ่ยหรือซินแสที่ดูฤกษ์และทำพิธีสวดตอนบรรจุศพเข้าโลง+ทำพืธีตอนฝังศพ ไหนจะเรื่องธรรมเนียมการสวมบทบาทเป็นเทพเจ้าในศาลเจ้าให้พรลูกศิษย์อีกครับ ที่ข้องใจคือเวียดนามในอิสานอย่างสกลนครกับนครพนมเขาทำได้คือมีคนรุ่นลูกรุ่นหลายอายุ40-50พร้อมสืบทอดแต่ที่ท่าบ่อปล่อยให้ตายไปพร้อมคนทำพิธีสมัยก่อนที่แก่และตายไปโดยไม่มีคนยอมสืบทอดไม่มีการจ้างคนนอกอย่างคนจากเวียดนามมาสืบทอดให้ด้วยครับ ทำยังไงคนเวียดนามบ้านตัวเองอย่างท่าบ่อจะมีจิตสำนึกอนุรักษ์ได้เท่าเวียดนามถิ่นอื่นๆในอิสานอย่างสกลนคร นครพนม มุกดาหาร บึงกาฬ จขกทรู้สึกเหมือนชุมชนตัวเองเป็นแกะดำในหมู่คนเวียดนามทั่วภาคอิสานยังไงไม่รู้ชุมชนอื่นในอิสานเขาอนุรักษ์ได้หมดที่ท่าบ่อกลับทิ้งอัตลักษณ์ตัวเองโดยไม่ทำอะไรยอมโดรกลืนๆง่ายทั้งที่คนเวียดนามในท่าบ่อก็อพยพมาพร้อมที่อื่นๆ
 
ปล.ชนชาติอื่นทั่วไทยที่เขาอนุรักษ์ได้อย่างเช่นจีน ไทญ้อ ภูไท ไทดำ อาข่า ม้ง กะเหรี่ยงเป็นต้นที่เขาอนุรักษ์ได้แล้วอิจฉาเขา คนอิสานยังอนุรักษ์บุญบั้งไฟฮีต12คอง14ไว้ได้แต่เวียดนามท่าบ่อปล่อยให้เป็นสูญญากาศให้กลวงโบ๋