ส่วนตัวเรียนจบมาหลายปีแล้ว ไม่ได้เรียนเอกชน เรียนรัฐเกรดกลาง ๆ ไม่ได้เป็น ม. ระดับท็อปด้วย ตอนเรียนก็ไม่ได้ดีเด่อะไร เพราะใช้ทั้งชีวิตและเรียนควบคู่กันไป ประเภทเลิกเรียน 4 โมงเย็น นั่งเล่นใน ม. ถึงค่ำเพื่อรอเข้าร้านเหล้าอะไรแบบนั้น
ทีนี้นึกย้อนไปก็เคยได้ยินจากเพื่อนเก่าและใหม่จาก ม. เอกชนอื่น ๆ ก็แนว ๆ ว่า "เอกชนเรียนง่ายแล้วไง จบมาก็มีคุณภาพเหมือนกัน" ซึ่งผมก็ไม่ได้สนใจอะไร ออกแนวค่อนไปทางคิดบวกด้วยว่า ม.เอกชนเขามีทุนเยอะ ค่าเทอมก็แพง เครื่องไม้เครื่องมือก็น่าจะดีกว่าด้วย อย่างนิเทศ ม.กรุงเทพก็ทันสมัยอยู่
มาปัจจุบันก็ยังเจอน้อง ๆ ที่เรียนเอกชนยังบ่นแนวเดิม ๆ อยู่ ผมเลยสงสัยว่าสมัยก่อนเขามอง ม.เอกชนเป็นยังไง แง่ลบแง่บวก หรือมันมีเรื่องคุณภาพอะไรมาก่อน ช่วยเล่าให้คนที่ตกยุคเรื่องสถาบันการศึกษาอย่างผมให้ฟังหน่อย
ปล. กระทู้นี้เสี่ยงดราม่าเรื่องสถาบันการศึกษา กราบขออภัยมาล่วงหน้า ณ ที่นี้
ไม่เข้าใจเรื่องการเปรียบคุณค่าของ ม.เอกชน
ทีนี้นึกย้อนไปก็เคยได้ยินจากเพื่อนเก่าและใหม่จาก ม. เอกชนอื่น ๆ ก็แนว ๆ ว่า "เอกชนเรียนง่ายแล้วไง จบมาก็มีคุณภาพเหมือนกัน" ซึ่งผมก็ไม่ได้สนใจอะไร ออกแนวค่อนไปทางคิดบวกด้วยว่า ม.เอกชนเขามีทุนเยอะ ค่าเทอมก็แพง เครื่องไม้เครื่องมือก็น่าจะดีกว่าด้วย อย่างนิเทศ ม.กรุงเทพก็ทันสมัยอยู่
มาปัจจุบันก็ยังเจอน้อง ๆ ที่เรียนเอกชนยังบ่นแนวเดิม ๆ อยู่ ผมเลยสงสัยว่าสมัยก่อนเขามอง ม.เอกชนเป็นยังไง แง่ลบแง่บวก หรือมันมีเรื่องคุณภาพอะไรมาก่อน ช่วยเล่าให้คนที่ตกยุคเรื่องสถาบันการศึกษาอย่างผมให้ฟังหน่อย
ปล. กระทู้นี้เสี่ยงดราม่าเรื่องสถาบันการศึกษา กราบขออภัยมาล่วงหน้า ณ ที่นี้