เราคบกับแฟนมาจะ3ปีแล้วค่ะอยู่ด้วยกันตลอด แฟนเราเพิ่งย้ายที่ทำงานใหม่แล้วก็มีทำโอทีบ้างบางวัน
ซึ่งวันนี้ก็เช่นกัน เราไปข้างนอกกับเพื่อนเหนื่อยมากเลยจะพักห้องเพื่อนก่อนเลยโทรไปบอกแฟนให้แวะรับด้วยตอนเลิกงาน สักพักแฟนเราโทรมาบอกเราว่าวันนี้ทำโอทีดึก ประมาณ3-4ทุ่มนะ เราก็โอเครับทราบ
ด้วยความเป็นห่วงพอใกล้ๆ3ทุ่มเราก็โทรหาแฟน เขาก็บอกว่าเหลือเยอะมากน่าจะ4-5ทุ่มเลยมั้ง เราก็โอเครอ พอ4ทุ่มเราเลยโทรไปถามอีกรอบว่าเสร็จหรือยัง เขาก็ตอบมาว่า
"ยัง ก็คงเสร็จเร็วกว่านี้ ถ้าไม่ต้องคอยออกมารับโทรศัพท์บ่อยๆแบบนี้" แล้วตอนนั้นเราเปิดลำโพงอยู่เรารู้สึกใจสั่นหน่อยๆแต่ก็พยายามปัดความรู้สึกนั้นออกไปก่อน เพื่อนเราก็คือหน้าตึงมาก เราเลยบอกแฟนว่า "โอเคงั้นกลับไปทำต่อนะ จะได้รีบกลับ"พอวางสายเพื่อนเราก็ถามว่า "ทนได้ยังไงที่ไม่ร้องไห้ออกมา ที่เขาพูดมันแย่มากเลยนะ เราโทรหาเขาเพราะเป็นห่วงแล้วก็โทรตามที่เขาบอกว่าจะเสร็จ4ทุ่ม" แต่ตอนนั้นเราก็สงสัยว่า หรือเราผิดจริงๆที่โทรหาเขา เราโทรจิกไปไหม พอแฟนมารับกลับมาที่ห้องเราก็เงียบๆไม่พูดอะไรด้วย(ปกติเราจะง้องแง้งกับแฟนหรือพูดกับแมวไปเรื่อยค่ะ) พอจะนอนเขาก็มากอด เราเลยพูดกับเขาว่า "วันนี้ตัวเองพูดจาใจร้ายกับเค้ามากเลย" แฟนเราก็ตอบว่า "ก็บอกไปเเล้วว่าทำโอที บอกไปหมดเเล้ว" เราก็บอกไปว่า "อันนั้นเค้ารู้แล้ว แต่ตัวเองพูดว่า ถ้าเค้าไม่โทรไปงานก็จะเสร็จเร็วกว่านี้" ชีก็สวนมาว่า"ก็โทรมาตอน2ทุ่ม"เราก็สวนกลับว่า "3ทุ่ม 59จ้ะ ฮัลโหล"จากนั้นนางก็เงียบแล้วก็ไม่พูดอะไรต่อ แล้วก็ปิดไฟนอน ตอนนี้กรนน้ำลายยืดไปเรียบร้อย ส่วนเรานอนกอดหมอนจมบ่อน้ำตาอยู่ ในหัวคิดอยู่แค่ว่า จะทำยังไงดีพอคุยกันก็ชอบเงียบ เลิกดีไหม หรือเรางี่เง่าไป แล้วทำยังไงถึงไม่งี่เง่า วันนี้เรารู้สึกโทรหาเเฟนเยอะกว่าปกติด้วย ทั้งวันของวันนี้โทร3ครั้ง ปกติเราไม่โทรหาแฟนเลย มีแค่ทิ้งข้อความไว้ว่าอย่าลืมกินข้าว ขับรถดีๆนะอะไรแบบนี้ เราเหนื่อยที่ทำไมทุกครั้งที่เราเสียใจเพราะเขาเราต้องมาจัดการตัวเองและเป็นฝ่ายเข้าหาเขาตลอด และครั้งนี้เราก็ต้องกดความรู้สึกแย่ทั้งหมดเอาไว้เเล้วพรุ่งนี้รอเขาตื่นก็ไปชวนคุยอีกรอบ หรือว่าก็เปลี่ยนเรื่องทำเป็นลืมๆไป เสียใจก็เรื่องของเราคนเดียว