เล่าเรื่องประสบการณ์รักแรกกก

ไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้เขียนกระทู้นี้เลยค่ะก็ไม่คิดเหมือนกันว่าเขาเป็นรักแรก 55555รักแรกในมุมของเราคือคนที่ทำให้เรารู้จักคำว่ารักรู้ว่ารักเป็นยังไงย้อนไปปี2022เราได้เจอคนนี้ในปลายเดือนเป็นเพื่อนร่วมห้องกันค่ะตอนนั้นไม่ได้ใส่ใจอะไรมากแต่พอเขาเป็นคนที่หยุดบ่อยมีปัญหาเรื่องการเรียนเราช่วยเสมอค่ะด้วยความเราชอบช่วยเหลือคนอยู่แล้วเลยเป็นปกติค่ะพอเราได้คุยได้รู้จักเขาเราในตอนนั้นชอบเขามากๆค่ะจนมันแปลงเปลี่ยนเป็นความรักเราไม่รู้เกิดขึ้นได้ยังไงพอทีนี้เราก็ดูแลเขาเรื่อยๆมาแบบไม่หวังสิ่งตอบแทนอะไรจากเขาอยากดูแลเขาไปเรื่อยๆเรายอมรับในข้อเสียเขาแล้วเราเป็นตัวของตัวเองมากตอนอยู่กับเขาแถมชอบเล่าเรื่องราวประจำวันให้เขาด้วยค่ะจนเหมือนเรากับเขาสนิทกันมากๆพอผ่านไปเขาเริ่มหายแถมทิ้งท้ายข้อความ “คุยไปเลยคนเดียว” ตอนนั้นยอมรับค่ะจุกอกมากแต่ก็คิดในแง่ดีเราไปรบกวนเขาตอนเล่นเกมหรือเปล่าเลยไม่ได้นอยนานอะไรค่ะเพราะเราเข้าใจเขาค่อนข้างจะติดเกมแต่เราก็อดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมอยู่ๆอ่านไม่ตอบกันอย่างนี้ก็ไปถามเขาที่รร.ค่ะเขาตอบมาว่า “ตอบเฉพาะคนที่สำคัญ” เราก็เข้าใจอีกแล้วว่าเราไปถามกลางวงเพื่อนเขาหรือเปล่าเลยรำคาญใจสักพักปิดเทอมเราได้จีบเขาทำทุกอย่างแต่เขาเมินเราหมดเลย เราเลยพอ แล้วมารู้อีกว่าเขามีคนที่ชอบแล้ว เราเลยไม่ครอบครองจะดีกว่าขอให้เขาเจอคนที่เขาเลือกและดีสำหรับเขาเราอาจจะดีไม่พอเราก็เลยทำได้แค่เป็นห่วงดูแลเขาเงียบๆมีครั้งนึงวันเกิดเขาเราก็เอาของขวัญไปให้ค่ะเราวิ่งตามเขา+เรียกเขา เขาก็มองค่ะแต่*ไม่หยุดเดิน*แต่เราก็เลือกที่จะวิ่งตามทั้งที่ตัวเองก็ใส่กระโปรง555555พอผ่านมาผ่านมาเป็นช่วงฤดูฝนเหมือนตอนนี้พอดี ในตอนนั้นเราได้จะเดินไปหยิบของแล้วเจอเขาตรงทางเดินพอดีซึ่งไม่มีคนเราเลยตัดสินใจเข้าไปกอดเพราะวันนั้นเราเหนื่อยมากเหนื่อยจนอยากร้องเขาก็ถามเราค่ะว่า “เป็นอะไร” เราที่ไม่อยากให้เขาเป็นห่วงก็ตอบไปว่า “คิดถึง” แล้วให้ทายสิค่ะเขากอดเรากลับหรือเปล่าเฉลยคือไม่ค่ะเราเลยพอเพราะจากกอดนั้นเราได้รู้ความรู้สึกลึกๆตัวเองว่าเราเหนื่อยมากๆที่พยายามอยู่ฝ่ายเดียวเราทำดีแค่ไหนเขาก็ไม่เห็นว่าสำคัญบางทีจะออกรำคาญด้วยซํ้าเราเลยตัดสินใจถอยจากชีวิตเขาดีกว่ามารักตัวเองแต่ก็ยังลืมไม่ได้หรอกค่ะแต่ก็ไม่อยากเป็นคนที่เธอเหงาก็คิดถึงพอเธอมีเขาเธอก็เมินเราเหมือนไม่รู้จักกันปัจจุบันคือเราโอเคแล้วค่ะไม่เหมือนเมื่อก่อนที่มองเขาแล้วก็อดที่จะร้องไม่ได้เราเองก็คิดได้ว่าถึงเราจะรักเขาแค่ไหนถ้าเขาไม่เห็นค่าก็ควรที่จะถอยดีกว่าทน (ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้วขอบคุณนะคะที่มาอ่านเรื่องราวของเราถ้าเขียนน่าเบื่อไปก็ขอโทษนะคะไม่ค่อยเก่งเรื่องเรียงคำสักเท่าไหร่🙏)
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่