ผมอายุ17 อยู่ม.6 อาศัยอยู่กับปู่ย่า อาสองคนกับพี่คนนึงที่เป็นเด็กพิเศษ
เรื่องมีอยู่ว่า วันนี้ประมาณเย็นๆ คนที่จะมาทำอาหารเย็นคือคุณอา สมมุติว่าเป็นอา ก. นะครับ เขาไม่มาซักที อาอีกคนสมมุติว่าเป็นอา ข. กับผมจะทำอาหารจะทำยำกัน แต่อา ก. มาพอดี และตอนนั้นผมคนยำให้อา ข. (ซึ่งผมทำอาหารไม่ค่อยเก่ง) จากนั้นอา ก. ก็มาว่าผมว่างุ่มง่าม อืดอาด คือว่าแบบยาวนานเป็นนาที ผมก็ทน ในใจแบบฉุนมากๆ จากนั้น พี่ที่เป็นเด็กพิเศษ เข้าห้องน้ำ จะขี้ พอขี้เสร็จ ก็ต้องมีคนไปฉีดก้นทำความสะอาดให้เค้า ซึ่งผมนั่งซักผ้าอยู่ อา ข. ก็จะไปล้างให้ แล้วพี่เค้าแหย่ตูด(เค้าไม่รู้เรื่องหรอก) อา ข. ก็ไปตบขาเค้าว่าอย่าแหย่ พี่เค้าก็ว่า ตบทำไม จากนั้นก็ถามเรื่อยๆ จนต้องออกมา จากนั้น อา ก.ก็เริ่มบทแห่งความหายนะ ด้วยการจะไปตบเค้า ดีที่เพื่อนแกที่มาเยี่ยมบ่อยๆ ทำให้หลุดออกจากหายนะนั้นได้ จากนี้น ระหว่างที่ผมต่างผ้า เวลาประมาณ ห้าโมงเย็น ก็บ่นว่าน้ำเต็มเลยทำไม่กรอก ในเมื่อกุที่กรอก
ตั้งแต่บ่ายสาม
คือแบบในใจผมคิดว่า ทำไมกุต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วยวะ ผมควรทำไงดี
ปัญหาครอบครัวอยู่กัน ผมอยู่ไม่ไหวแล้ว ควรทำไงดีครับ
เรื่องมีอยู่ว่า วันนี้ประมาณเย็นๆ คนที่จะมาทำอาหารเย็นคือคุณอา สมมุติว่าเป็นอา ก. นะครับ เขาไม่มาซักที อาอีกคนสมมุติว่าเป็นอา ข. กับผมจะทำอาหารจะทำยำกัน แต่อา ก. มาพอดี และตอนนั้นผมคนยำให้อา ข. (ซึ่งผมทำอาหารไม่ค่อยเก่ง) จากนั้นอา ก. ก็มาว่าผมว่างุ่มง่าม อืดอาด คือว่าแบบยาวนานเป็นนาที ผมก็ทน ในใจแบบฉุนมากๆ จากนั้น พี่ที่เป็นเด็กพิเศษ เข้าห้องน้ำ จะขี้ พอขี้เสร็จ ก็ต้องมีคนไปฉีดก้นทำความสะอาดให้เค้า ซึ่งผมนั่งซักผ้าอยู่ อา ข. ก็จะไปล้างให้ แล้วพี่เค้าแหย่ตูด(เค้าไม่รู้เรื่องหรอก) อา ข. ก็ไปตบขาเค้าว่าอย่าแหย่ พี่เค้าก็ว่า ตบทำไม จากนั้นก็ถามเรื่อยๆ จนต้องออกมา จากนั้น อา ก.ก็เริ่มบทแห่งความหายนะ ด้วยการจะไปตบเค้า ดีที่เพื่อนแกที่มาเยี่ยมบ่อยๆ ทำให้หลุดออกจากหายนะนั้นได้ จากนี้น ระหว่างที่ผมต่างผ้า เวลาประมาณ ห้าโมงเย็น ก็บ่นว่าน้ำเต็มเลยทำไม่กรอก ในเมื่อกุที่กรอกตั้งแต่บ่ายสาม
คือแบบในใจผมคิดว่า ทำไมกุต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วยวะ ผมควรทำไงดี