คือวันนั้นหนูไม่สบายค่ะแต่ติดตรงงานกลุ่มเลยต้องมาแล้วตอนกลางวันทานข้าวเสร็จก็ทานยาต่อแต่ว่ายามันมีอันที่ทานแล้วง่วงๆด้วยค่ะช่วงบ่ายเรียนดาราศาสตร์มาหนูคืออึนๆงงๆมึนๆแล้วค่ะตอนนั้นเหมือนสติหลุด555ต้องมาส่งงานที่ห้องพักครูตอนนั้นคิดกับตัวเองว่าปกติห้องพักครูใส่หรือถอด(ปกติเข้าหนูก็ถอดตลอดนะคะไม่เคยลืม)เลยใส่เข้าไปพอเข้าไปมีอาจารย์นั่งอยู่5-6ท่านเขาก็ร้องเฮ้ยๆหนูก็ตกใจแล้วค่ะตอนนั้นแล้วเขาก็บอกใส่รองเท้าเข้ามาได้ไงไม่มีมารยาท(?)เลยบอกไปว่าลืมค่ะแล้วลืมจริงๆหนูล่กจัดๆเลยรีบถอดแล้วกลับมาส่งงานความซวยคือหากองงานที่ส่งไม่เจอแล้วยืนหาประมาณ15วิอาจาร์ก็พูดมาว่ารีบๆออกไปเหม็นกลิ่นเด็กบ้านนอกแล้วก็มีอาจารย์มาสบถบอีกว่าทำไมทำตัวเป็นเด็กบ้านนอกTTทั้งๆที่อาจารย์ทุกคนก็ใส่รองเท้าเข้าได้ตอนนั้นเสียใจมากทำอะไรไม่ถูดเลยค่ะเลยรีบออกไปหลังจากนั้นไม่เคยคิดจะเข้าไปอีกเลยถ้าตอนนั้นอาจารย์พูดกับหนูดีดีก็จะไม่อะไรเลยจริงๆเรื่องนี้เกิดปีที่แล้วค่ะแต่ยังฝังใจอยู่มากๆจนถึงทุกวันนี้ก็ยังฝากเพื่อนส่งงานเหมือนเดิม ปมชีวิตสุดๆเล่าให้รุ่นพี่ฟังเขาก็ขำบอกไม่มีใครลืมถอดรองเท้า อายมาก