สวัสดีค่ะจะมาแชร์ความรู้สึกนะคะ คือ เรื่องเกิดจากเพื่อนผู้ชายคนนึง ชื่อว่าปูนปั้น ตอนนั้นจำได้ว่า ตอนที่เค้าจีบเราใหม่ๆซึ่งมันดีมากเลยค่ะ เค้าทั้งน่ารัก
ปกป้องเราคุยกับเราทุกวันมีหวานกันตลอดเลย เค้าเคยขอเราเป็นแฟนค่ะ เราเลยขอเค้าไปว่าเป็นคนคุยกันก่อน ซึ่งเราก็ดูใจกันไปประมาณ2เดือน รู้สึกดีมาก จนวันนึงเราก็ใจอ่อน ยอมเป็นแฟนตอนเค้าขอรอบ2 ตอนเป็รแฟนกัน 1-5 เดือนคือช่วงที่เรายังไม่ให้ใจไปเต็ม100 เราเผื่อไว้ก่อน แต่เค้าทำให้รู้สึกดีมากขึ้น ขอพูดเลยค่ะว่าคนนี้อยู่ห้องเดียวกับเรา เเล้วก็เป็นคนขี้หวง ใจร้อน ไม่ชอบเราเเต่งตัวโชว์นิดโลว์หน่อยเลย ขาสั้นก็ไม่ให้ใส่ เราเลยมีบ่อยครั้งเลยที่ร้องไห้แล้วปิดไว้ไม่ให้เค้ารู้ เลิกกันบ่อยทะเลาะกันบ่อยเราให้โอกาสมา5รอบ รอบที่5 เราสงสารค่ะเค้าทั้งร้องไห้ไหว้ตักเรา เราเลยยอมค่ะ ซึ่งพอปรับไปเรื่อยๆ ก็รู้สึกดีขึ้นค่ะ จากตอนแรกไม่ให้มีเพื่อนชายเลยเพราะหวงมาก ผู้หญิงก็กลัวว่าจะชวนเราคุยเรื่องชาย แต่เค้าคุยกับหญิงเราไม่เคยว่าซึ่งเราก็บอกเค้าบ่อยครั้งว่า มีเพื่อนชาย ไม่ได้แปลว่าจะชอบกันเป็นแฟนกัน จนมีวันนึงเรารู้สึกเค้าไม่เหมือนเดิมเลยค่ะ เมื่อก่อนโทรหาเกือบทุกวันเลย จนเข้าเดือนที่7 วันที่14เมษายน67 เราก็พิมพ์บอกกับเค้าฝันด่งฝันดี เรารู้สึกดีมากๆหน้ามืดตามัวรักสุดๆ เลยกลายเป็นว่าเราให้เค้าไปเต็ม100เลย คืนนั้นเราหลับฝันดีมากๆ
แต่พอเช้ามาเพื่อนเราทะเราะกับแฟนเราเลยช่วยคุย แฟนดันไประบายกะเพื่อนชายตัวเองว่า ถ้าเลิกกับเราในครั้งนี้จะว่าเราว่าแรด พอเรารู้เราโกรธมากๆ เสียใจ ความรู้สึกที่ทั้งรักให้เต็มร้อยสุดหัวใจเมื่อวานมันพังเเตกสลายไปเลย พอเปิดเทอมมา มองหน้าไม่ติดเลย เเต่ที่โกรธกว่านั้นคือใครที่มายุ่งกับเราเค้าจะพูดข้อเสียของเราบางอันแต่งให้ไม่มีใครอยากเล่นกับเรา แต่โชคดีเพื่อนที่เราสนิทไม่เชื่อ เลยอยากถามว่าเราผิดไหมที่เลิกกับแฟนเพราด่าเราว่าเเรด