เราเข้ามาเรียนต่อระดับชั้นม.1แล้ววันปฐมนิเทศเราก็ไปรู้จักกับคนๆนี้เเหละค่ะวันนั้นเราจำได้เลยว่าโคตรแฮปปี้มาเรียนวันที่หนึ่งก็ยังไม่เป็นไรหรอกคะแต่วันที่2นี้แหละหนักสุดๆด่าเราหนักมากทั้งๆที่เรายังไม่ได้ไปทำอะไรให้นางเลยวันนั้นเรากำลังเศร้า+มีความสุขกับมังงะที่จบได้สวยมากๆแต่ตอนนั้นเราดันเผลอน้ำตาไหลตามสไตล์ของเรานางดันมาบอกว่าปัญญาอ่อนบลาๆ*คำด่าสุดแสนจะเจ็บปวด🥹*จากที่เราน้ำตาไหลเเค่นิดเดียวกลายเป็นไหลเป็นน้ำเลยคะ*จะว่าเราอ่อนแอต่อโลกก็ได้คะTT*แล้วนางก็หัวเราะแต่เราสะเทือนใจอยู่คำหนึ่งของนางนางบอกว่ากูไม่น่าเอ้าเป็นเพื่อนเลยวะแต่เมื่อวานนางยังบอกว่าเป็นแบบนี้เเหละถึงเป็นเพื่อนกับกูได้
เราจะเครซี่อะ
มีอยู่ครั้งหนึ่งเพื่อนโต๊ะข้างหน้าแกล้งนางตามปกตินี้แหละคะแต่ครั้งนี้พิเศษกว่าคือนางมาผลักเราผลักแบบเเรงมากแล้วนางบอกว่าทำไมไม่ช่วยกูตอนนั้นเราคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องของเราอย่าไปยุ่งดีกว่าเพราะเราเคยยุ่งแล้วนางบอกว่าไม่ต้องกูทำเองได้แล้วนางคนนี้มีนิสัยส่วนตัวที่เราไม่ชอบเอ้ามากๆนางชอบมาหยิกเราเเต่นางไม่ไปหยิกคนอื่นไงTT