เรามีเพื่อนในกลุ่มที่ทำงาน 4 คน ลาออกไป 2 คน เหลือแค่เรากับอีกคน คบกันมา 9 ปี สนิทกันมากๆ มีเรื่องราวทุกข์ สุข จะเล่าสู่กันฟัง เราก็ชอบเม้ามอยกันทุกเรื่อง แต่ช่วงหลังๆ ไม่รู้นางเครียดอะไร ไม่คุยกับใคร เก็บตัวเงียบ รวมถึงไม่คุยกับเรา แสดงกิริยากับเราว่า อย่ามายุ่งกับกู จนเมื่อไม่กี่วันมานี้ เรารู้มาว่านาวไปบอกกับ ผจก. ว่านางรับความคิดเชิงลบของเราไม่ไหวแล้วจนจะเป็นซึมเศร้า แล้วก็เล่าเรื่องทุกเรื่องที่เราคุยกัน รวมถึงการนินทา ผจก. แต่บอกว่าเราเป็นคนพูดคนเดียว เราเป็นคนนินทาคนเดียว เราเอาความคิดเชิงลบไปใส่นาง แต่คือเราคุยกัน เม้ากัน คือพูดกันสองคน แต่หลับบอกว่าเราพูดคนเดียว แล้วนางเป็นคนรับฟัง สุดท้ายเราๆม่โกรธเลยนะคะ ตอนนี้เราเสียใจ เสียใจมากๆตั้งแต่เรารู้เรื่องนี้ เราร้องไห้ตลอด ในหัวมันคิดตลอดว่า ไม่ชอบอะไร ทำไมไม่บอกกู ทำไมเพื่อนกันทำกันแบบนี้ และเหตุผลคือ การคัดเลือกหัวหน้างาน นางมาเปรยกับเราว่าจะไปขอเป็นหัวหน้างาน คืออยากเป็นบอกเราเลย เราไม่ได้อะไรเลย แต่ไม่ใช่มาหักหลังกันแบบนี้ ตอนนี้ทำงานแผนกเดียวกัน เจอกันทุกวัน เราก็เสียใจทุกวัน เห็นหน้าแล้วเราก็นำ้ตาไหล เราไม่รู้จะแก้ไขความรู้สึกตรงนี้ยังไงดี เราเลิกคิดไม่ได้ มีแต่คำถามว่า ทำไมทำกับกูแบบนี้ เราจะทำยังไงให้เลิกคิดดีคะ

ปล. เราเป็นคนโผงผาง แสดงออก คิดอะไรก็พูด
นางเป็นคนเงียบๆ พูดจาเรียบๆ มีเหตุผล
ข้อเปรียบเทียบที่ทุกคนจะเชื่อนาง