คือเรามีเพื่อนอยู่2คนค่ะ ขอใช้นามแทนว่า เอกับบีนะคะ คือเราค่อนข้างสนิทกับเอมากกว่าบีค่ะเรารู้จักกันมา4ปีค่ะ ช่วงแรกๆเอก็คุยกับเราปกติค่ะแต่พอมาปีนี้กับปีที่แล้วช่วงเดือนพฤษภาคมเรารู้สึกว่าเอไม่ชอบอยากคุยกับเราเลยค่ะ แบบว่าเพื่อนเอเนี่ยนั่งโต๊ัข้างๆเราแต่วันนึงเขาก็ขอไปเปลี่ยนโต๊ะกับคนอื่นแล้วไปนั่งกับเแค่ะตอนแรกดราก็ไม่ได้คิดอะมากค่ะก็คิดว่าสนิทกันจะนั่งตรงไหนก็ได้ แล้วมีวันนึงค่ะเราสามคนชอบไปห้องสมุดกันมากแต่วันนี้เราก็ไปนั่งกับเอกับบีแล้วจู่ๆเอก็ไล่เราไปให้อยู่ที่อื่นค่ะค่ะโดยให้เหตุผลว่ารำคาญเราชอบพูดมาก คือเรายอมรับเลยนะคะว่าเราชอบพูดแต่ว่าตอนเพื่อนกำลังอ่านหนังสือจริงจังเรายังไม่ได้พูดอะไรเลยค่ะ ตอนนั้นเราก็แอบเสียใจอยู่แต่ก็เดินออกมาแล้วเพื่อนก็เป็นแบบนั้นตลอดค่ะอย่างนั้นตลอดค่ะเวลามีงานกลุ่ม3คนเพื่อนก็มักจะไปกับคนอื่นโดยที่ไม่สนเรา บางครั้งเราก็ถามว่างอลอะไรเรารึเปล่าเอก็ตอบว่าไม่ โดยการบ่ายเบี่ยงไปเรื่อยๆค่ะแต่เรามองตาเพื่อนแล้วรู้สึกว่าเขามีอะไรในใจที่ไม่กล้าบอก  จนจะจบเราก็มีการทัศนศึกษาตอนแรกบีบอกว่าจะนั่งข้างๆเราค่ะเราไม่ได้บังคับให้นางเลือกเลยนะคะแต่เขาเลือกที่จะนั่งเองแล้วพอเหลือวันสุดท้ายเขากลับไปสลับที่นั่งกับคนอื่นค่ะโดยให้เหตุผลว่าอยู่กับเราไม่สบายใจ ก่อนหน้านั้นเราไม่เคยทำอะไรให้เขาไม่พอใจเลยนะคะก็คุยกันปกติเลย แล้วบีก็มาบอกว่าบีกับเอคุยเกี่ยวกับเรื่องเราแต่เป็นความลับบอกไม่ได้ตอนนั้นเราเองก็เสียใจมากหลังจากนั่นเรากับเอก็เริ่มห่างกันมากขึ้นเลยค่ะจากที่แชทกันทุกวันก็แทบจะไม่คุยกันเลยจนวันนี้เปิดเทิอมค่ะเราก็คุยกันปกติแล้วเหมือนเป็นงานกิจกรรมโรงเรียนค่ะตอนเเรกเรากับเอแล้วก็บี เอทำหน้าเหมือนเสียใจมากค่ะแต่พอเราจะไปทำตรงอื่นทำให้เอกับบีอยู่กันสองคนเอก็จับมือบีแล้วยกมือบึ้นแล้วบอกว่าเราอยู่กันสองคนแล้ว เราหันไปเห็นพอดีค่ะแล้วเอก็มองเราแล้วก็ปล่อยมือบีลงค่ะ อ่านถึงตรงนี้เราอาจจะดูเหมือนคนเห็นแก่ตัวที่ไม่อยากให้เพื่อนไปคุยกับคนอื่นแต่เราก็อยากเข้าใจเพื่อนค่ะควรจะเข้าไปคุยต่อเหมือนคนสนิทมั้ยหรือจะพอแค่นี้