สวัสดีค่ะ เราคิดนานมากๆว่าจะตั้งกระทู้ถามดีไหม 
คือเราเป็นลูกคนเดียวค่ะ พ่อแม่แยกทางกัน แม่แต่งงานใหม่ เราเลยต้องมาอยู่กับพ่อแต่ครอบครัวพ่อคือ อา ไม่เคยชอบเราเลยเพราะแค่เราหน้าเหมือนแม่ พ่อเราต้องไปทำงานที่ต่างจังหวัด ทำให้เราต้องอาศัยอยู่กับอาและปู่ ทุกครั้งที่เราทำอะไรไม่ได้ดั่งใจอาก็จะด่าเราว่า อย่ามาทำนิสัยแม่ทั้งๆที่เราจำความได้เรายังไม่รู้ว่าแม่เราเป็นใครหน้าตาแบบไหน อาเคยเอาหนังสือหนาประมาณ5ซม ฟาดหัวเราตอนอายุประมาณ12-13 เพราะเรากินข้าวช้า เราดูแลตัวเองมาตลอดตั้งแต่เด็กทั้งซักผ้า กวาดบ้าน แท้กระทั่งไปเรียนเราก็วิ่งไปขึ้นรถรับส่งเอง  ส่วนพ่อเราไปทำงานที่ต่างจังหวัดนานๆจะกลับบ้านมาที เราร้องไห้ทุกวันเพราะเครียดมากๆจนเคยคิดจะฆ่าตัวตาย อาเราไม่ชอบเรามากๆโดยที่เราไม่ได้ทำอะไรให้แค่นอนตื่นสายกว่า7โมงเราก็โดนด่าว่านอนกินบ้านกินเมืองนิสัยเกียจคร้านเหมือนแม่ เราอดทนมาตลอดจนช่วงม.ต้นเข้ามาเรียนในอ.เมือง ได้อาศัยอยู่หอพัก จิตใจเราก็เริ่มดีขึ้นเพราะนานๆจะได้กลับบ้าน เรารับทำงานทุกอย่างตั้งแต่ยังเด็กขอเงินเท่าที่จำเป็นเช่นค่าหอพักค่าเทอม พออดทนเรียนปริญญาตรีจบได้2วัน เราก็หางานทำเลยไม่ได้ไปรับปริญญาเพราะไม่มีเงินเช่าค่าชุดครุยมาถ่ายรูปต้องโกหกเพื่อนว่าเราติดงาน พอพ่อรู้ว่าเราเรียนจบมีงานทำก็ตัดเงินไม่ให้เลยสักบาท เราอดมื้อกินมื้อเพราะพึ่งจบยังไม่มีใบปริญญาไม่มีที่ดีๆรับทำงาน ต้องไปหางานอื่นๆทำก่อน พอได้ใบจบเราก็เริ่มทำงานบริษัท เจอทั้งโดนหลอกไปทำงานไม่ให้เงิน เจอมิจฉาชีพ ผ่านมาได้จนปัจจุบันเราอายุ25ปี ไม่มีเงินเก็บและไม่ได้ขอเงินจากครอบครัวหรือพ่อเลยสักบาทเพราะลำพังจ่ายค่าห้อง ค่าเดินทางทำงานค่าข้าว น้ำไฟก็หมดแล้ว เราโดนมาหมดทั้งหลอกให้ไปทำงานไม่ให้เงิน มิจฉาชีพหลอกงานออนไลน์ หากู้เงินนอกระบบ เราผ่านมาทุกอย่าง เราท้อมากๆเคยจะจบชีวิตหลายครั้งแต่ทำไม่ลง
ปัจจุบันเราย้ายงานเพราะเงินเดือนมากกว่าที่เก่าแต่อยู่ดีๆที่ทำงานรับคนใหม่มาแทน เราทำงานได้5วันบอกให้ออกเลยทันทีอ้างว่าเราทำเทสไม่ผ่านแต่ความจริงคือบริษัทรับคนใหม่มาแทนแล้วประสบการณ์มากกว่าเราเพราะเราอายุแค่25ทำงานไม่กี่ปี+ไม่มีเวลาสอนงานให้ เราเลยตัดสินใจกำลังจะฟ้องร้องเรียกค่าบอกกล่าวล่วงหน้า (เป็นการฟ้องครั้งแรกในชีวิตเรา)
และกำลังหางานประจำใหม่ ทำพาร์ทไทม์ไปด้วย เครียดมากๆเพราะตอนนี้ไม่มีเงินพอจ่ายค่าห้องเพราะโดนให้ออกงานกระทันหัน ครอบครัวก็ไม่ช่วย เพื่อนก็ไม่กล้ายืม ล่าสุดอาเราทักมาบอกว่าจะคัดเราออกจากทะเบียนบ้าน เพราะตอนแรกเราขอทะเบียนบ้านจากพ่อมาสมัครงาน แล้วอาของเราจะใช้ต่อ เราก็ส่งไป แต่ถึงช้าเราก็ไม่รู้ว่าติดวันหยุดอาทิตย์ที่แล้วรึป่าว แล้วอาก็เอาเราออกจากทะเบียนบ้านจริงๆ คือทำกันแรงไปไหมคะเราก็หลานคนนึง ตอนนี้ปัญหารุมเร้ามากๆค่ะ เราคิดวนไปวนมาเพราะไม่รู้จะมีชีวิตอยู่ทำไมปัญหาทั้งเรื่องงาน เงิน ครอบครัว ตลอดชีวิตเราไม่เคยมีความสุขเลยจริงๆตั้งแต่เด็กโดนด่าโดนทุบตีตลอด พ่อก็ช่วยเราไม่ได้เพราะอาเราเป็นจัดการทุกอย่างในบ้าน ตอนนี้พ่อก็ไม่ได้ทำงานแล้วค่ะไม่มีเงินจะช่วยเรา100-200ก็ไม่มีเลย ถ้าเราตั้งใจทำงานหาเงินเองแล้วเป็นคนไม่มีบ้านไม่มีครอบครัวเราจะอยู่ได้ไหมคะ เราต้องอยู่ยังไง เราไม่เคยมีแฟนตอนนี้ก็ไม่มี ไม่รู้จะขอความช่วยเหลือจากใคร เพื่อนก็ไม่ค่อยมีเงินค่ะเพราะก็บ่นๆกันอยู่ว่าเงินเดือนน้อยพึ่งเริ่มทำงาน เรามองไม่เห็นทางออกกลายเป็นคนไม่มีที่อยู่ ไม่มีเงิน ตกงาน ครอบครัวไม่ช่วย  เราไม่มีใครในชีวิตเลยจริงๆได้แต่คิดจะจบชีวิตหลายครั้งแต่ก็ไม่กล้าพอ