ผมชอบผู้หญิงคนนั้นมานาน ผมไม่เคยมีแฟน ผมจินตนาการถึงผู้หญิงคนนั้นบ่อย จนความคิดฝังลึกลงไป ผมชอบเขามาไม่ต่ำกว่า5ปี และเป็นช่วงเวลาที่เต็มไปด้วยการจินตนาการ ที่ไม่เคยเจอตัวจริงของเขา แต่มีช่วงที่มันอัดอั้นไม่ได้เลยเริ่มเข้าไปคุยกับผู้หญิงคนนั้นผ่านแชท ที่ผมคอยส่องและจินตนาการมาตลอด พอได้คุยกัน การจินตนาการก็ฝังลึกลงไป จนทุกวันจะมีตะกอนที่คิดถึงผู้หญิงคนนั้นตลอด และมันก็มาเติมเต็มให้กับผู้หญิงสมมติที่ผมสร้างขึ้นมาหลายปีจนฝังเข้าไปในส่วนลึกคิดถึงทุกวัน ผมรู้ตัว ผมแพ้ตัวเอง ปล่อยให้ความคิดขย้ำ ไม่ต้องไปหาหมอ เพราะการแพ้ตัวเองแก้ด้วยชนะตัวเอง ต่อไปนี้ผู้หญิงที่อยู่ในหัวผมคือความมืดที่คอยกัดกินตัวผมเอง เมื่อสร้างภาระให้ตัวเองก็ต้องแก้เองให้สมน้ำสมเนื้อ และผู้หญิงที่เป็นตัวจริงไม่มีส่วนเกี่ยวข้องและไม่มีความสัมพันธ์ใดๆกับผมแม้แต่น้อยนิด ผมสร้างมันขึ้นมาเอง
ผมสร้างผู้หญิงสมมติที่คอยทำลายผมเอง