คือเราเป็นคนชอบจินตนาการมาตั้งแต่เด็กอาจจะด้วยปัจจัยหลายๆอย่างรอบตัว จนมาถึงปัจจุบันก็ยังเป็นแบบนั้นอยู่ สมมติว่าเราเจอเหตุการณ์ที่เศร้า เสียใจ ดีใจ อิจฉา เราก็จะหาเพลงฟังเเล้วเราก็จะอินกับเพลง ให้อธิบายลึกขึ้นไปอีกก็คือถ้าเราอิจฉาที่เพื่อนมีแฟน แล้วเราไม่มี ก็จะหาเพลงแนวๆมีแฟน แล้วก็ยิ้มมีความสุขอยู่ในห้องคนเดียว ถ้าเกิดอยู่ๆอยากเป็นนักร้องก็เปิดเพลงที่ MVยืนอยู่บนเวทีแล้วก็ร้องกระโดดโลดเต้นไป ไรงี้ ก็รู้สึกสนุกไปอีกแบบนะคะ มันก็ช่วยให้เราไม่รู้สึกในทางลบแล้วก็จะไม่คิดเรื่องนี้อีกเลย แต่เราไม่เคยเอาเรื่องในจินตนาการมาปนกับความจริงเลยสักครั้งเดียว เพราะเรารู้ตัวเองดีค่ะว่ามันไม่ควร เราแค่จินตนาการให้มันเยียวยาจิตใจในด้านลบเฉยๆเท่านั้นเอง แต่เราก็กลัวว่าถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆมันจะส่งผลอะไรในอนาคตไหม (ส่วนตัวเป็น extrovert นะคะมีเพื่อนเฟรนลี่เข้ากับคนอื่นง่าย แต่ก็ชอบอยู่คนเดียวบ้างบางครั้ง)