สวัสดีค่ะจากกระทู้ก่อนที่เราได้ลงเราคิดว่าเราน่าจะลงรายละเอียดไม่มากพอค่ะ ขออนุญาตแจงเลยนะคะเราเป็นคนที่เรียนออนไลน์ค่ะเราเรียนมา 2 เดือนได้กแล้วค่ะเราเรียนติดกันทุกวันจนตอนนี้จบไป2คอร์สแล้วแต่พ่อเราก็ซื้อคอร์สมาให้เรียนเพิ่ม เราเข้าใจว่าขึ้นมอ4เลยต้องเตรียมตัวเยอะแต่บางทีเราก็ล้ามากๆเลยค่ะ และที่เราอยากโต้ความเห็นบางท่านที่ไม่เข้าสิ่งที่เราจะสื่อได้เต็มร้อยค่ะ ไหนๆเราก็ขอเล่าเพิ่มค่ะเป็นเรื่องที่เราฝังใจและเราคิดว่าถ้าเราเล่าเราคงจะสบายใจขึ้นมามากจริงๆและหวังว่าทุกคนจะรับฟังค่ะ

เราเคยถูกบูลลี่ตั้งแต่ ป3ค่ะด้วยเหตุผลเล็กๆที่ฝังใจเรามาจนตอนนี้เราเชื่อว่าทุกคนต้องเจอคนที่สามารถสั่งให้ทุกคนไม่เล่นกับเราได้ค่ะ จนวันนนึงเราทนไม่ได้เราเลยทำกลับค่ะ พ่อบอกว่าเวลามีใครทำเราให้ทำกลับค่ะพอเราทำแล้วเรารู้สึกว่ามันไม่ไ้ด้ช่วย จนเราโดนเพื่อนๆอคติค่ะ เพราะมีข่าวลือมากมายเกี่ยวกับเรา เราเคยถูกบูลลี่หลายๆแบบค่ะ เอารองเท้าไปซ่อน โยนนอกระเบียง หรือปาผ้าขี้ริ้วใส่ ขัดขาเก้าอี้จนล้มตกลงมา จนเริ่มมอต้น ดูเหมือนว่ามันจะดีค่ะเพราะเรียนออนไลน์เราได้เพื่อนมาค่ะ จนมอ2 ห้องที่เราอยู่เป็นก้องที่คนบูลลี่เราเคยอยู่มาทั้งนั้นค่ะ มันเหมือนตกนรกทั้งเป็นค่ะเราทรมานมากจริงๆจนเคยคิดอยากฆ่าตัวตาย จริงๆเคยคิดที่จะทำมาตั้งแต่ประถมค่ะแต่ก็ล้มเลิกไปเพราะคิดว่ายังมีอะไรให้ทำเยอะค่ะ

ในส่วนของครอบครัวเราเป็นคนที่ฐานะปานกลางค่ะพ่อเราส่งเราเรียนพิเศษตั้งแต่อ3 ขนตอนนี้ค่ะเราเคยมีความคิดที่อยากพักค่ะ พ่อเราเป็นคนที่อีโก้สูงใครอธิบายบอกก็จะไม่ฟังค่ะ อย่างเช่น มีป้ายบอกห้ามจอดพ่อเราก็จะจอดในขณะที่เราพยายามบอกว่าอย่าจอดเขามีป้ายพ่อก็ไม่ฟังค่ะ อาจจะเข้าใจว่าเด็กมาบอกมันไม่ค่อยดีมั้งคะจนมีคนเดินมาต่อว่าพ่อเราที่มาจอดทั้งที่มีป้ายบอก เราไม่มีสิทได้พูดค่ะเช่นเวลาขับรถเราพยายามบอกว่าทางนี้ไท่ใช่เพราะไม่ใช่จริงๆนั่นแหละเราโดนพ่อว่าค่ะ แม่เองก็ไม่กล้าบอกอะไรพ่อ ต่อให้เราจะถูกก็ตาม พ่อเราเป็นคนรุนแรงค่ะ ตอนเด็กกฏมีอยู่ว้าห้ามทำโจทย์ผิดเกินสองข้อไม่งั้นจะโดนตีตามจำนวนข้อ มันมีอีกหลายอย่างค่ะ

จนตอนนี้เหตุการณ์ทั้งหมดมันส่งผลให้เรา กลัวการเข้าสังคม ไม่กล้าแสดงออก คิดมาก ระแวง และเกรงกลัวที่จะทำให้คนอื่นไม่พอใจ
จนถึงอย่างนั้นเราก็เริ่มกรีดแขนค่ะเคยทำตั้งแต่ช่วงป6 เพราะเครียดแล้วเลิกไปจนขึ้นม4เราคิดไม่ออกจนเราเริ่มลองค่ะและปรากฎว่ามันทำให้เรามีความสุขจริงๆจนเหมือนสมองสร้างกลไกว่าถ้าทำร้ายร่างกายตัวเองจะมีความสุข เราเคยอยากพบจิตแพทย์คาะแต่ล้มเลิกไปเพราะกลัวว่าจะหายกลางคันแล้วจะโดนว่าค่ะเราเคยมีเหตุการณ์ที่เราปวดท้องแล้วพ่อก็มารับกลับจากเรียนพิเศษ เราหายกลางคันจริงๆค่ะแล้วเราก็โดนพ่อว่าหนักมากตอนนั้น กลับมาปัจจุบันเราก็เลิกทำไปค่ะแต่ยังมีความคิดที่จะฆ่าตัวตาย แต่ก็พยายามที่จะไม่ทำค่ะ

เคยมีคนบอกเราว่าไม่มีใครเข้าใจปัญหาของเราได้เท่าตัวเราแล้วค่ะ เราเลยขอขอบคุณทุกคนที่รับฟังเราและอ่านจนจบ

รู้สึกว่าเบียวจังเลยค่ะ😭😭😭

ลิ้งโพสต์เก่าค่ะ : https://m.ppantip.com/topic/42708577?sc=EMlYiWk