คือเหมือนเราหาจุดโฟกัสอย่างกระทู้ก่อนหน้าที่บอกไปอาจารย์ให้แบบเดินนั่งยิ้มแบบปรับบุคลิกแล้วคือเราอะมองแต่อาจารแบบไม่กะพริบตาคะเพราะเกร็งแล้วเพื่อนสนิทบอกว่าให้มองแบบปกติก็เข้าใจเพื่อนคะอันนี้เพื่องคงกลัวว่าเราจะเสียบุคลิกการมองแต่เราเองที่ทำไม่ได้เพราะเคยมองอะไรแบบนี้บ่อยคะ
ใครมีวิธีแก้หรืออะไรแนะนำมั้ยคะ