ขอเล่าก่อน! เรากับแฟนทำงานคนละที่กันแต่อยู่ จ.เดียวกัน ห่างกัน32กิโล เราพักคนเดียวที่ห้องเช่า แฟนพักกับพ่อแม่น้องชายที่บ้าน(พ่อแม่แฟนซื้อบ้านไว้)คบกันแรกๆดีมาก รักกันสุดๆ หวานกันสุดๆจนคนอื่นอิจฉา เค้าเป็นคนที่จิตใจดี ทำงานเก่ง ขยัน ทำให้เราทุกอย่าง เค้าเป็นผู้ชายที่ดีมากๆคนหนึ่ง พอคบกันได้สักพักเราก็ท้อง (เราท้องตอนมีทุกอย่างแล้วนะ หน้าที่การงาน มีเงินสำรองพอที่จะเลี้ยงเด็กคนหนึ่งได้) แฟนเราก็มีรถยนต์คันหนึ่งพึ่งออกรถได้ปีเดียวเราก็ท้อง(ค่าส่งรถต่อเดือนเค้าเกือบหมื่นห้า) เรามีเงินเก็บพอสมควรแต่เค้าไม่มีเงินเก็บสักบาท(เพราะออกรถละมั้ง)เราไม่ได้คิดมากเรื่องเงินเลยนะ และที่สำคัญตั้งแต่เราท้องมาเงินเราทุกบาททุกสตางค์ เพราะอยู่คนละที่กันพอเงินเดือนออกต่างก็ใช้จ่ายคนละกระเป๋าเค้าส่งรถเราส่งลูก(แต่ก็แอบคิดเล่นๆว่าถ้าวันหนึ่งเลิกกันเราเสียเปรียบมาก😅) เราก็พยายามหางานแถวที่เราอยู่ให้ ไปบนหลายที่ให้ได้งาน ในที่สุดก็ได้งานแล้วย้ายมาอยู่ด้วยกันกับเรา งานที่เก่าเค้าไม่ค่อยมีสวัสดิการให้ โบนัสก็ได้เดือนเดียว แต่มีโอให้ทำเยอะ แต่ตรงนิคมที่เราอยู่เงินดีหลายบริษัท โบนัสก็ได้เยอะมากๆ แล้วเค้ามีวุฒิเป็นใบเบิกทางอีก และที่สำคัญ!!โรงงานที่ได้ใหม่เงินดีมากโบนัสก็ดี ถ้าพูดถึงนิสัยเค้าหึงหวงเรามาก คิดเล็กคิดน้อย คิดมากด้วย ไม่ค่อยชอบพูดหรือปรึกษาอะไรเราเลย มีอะไรเก็บไว้คนเดียวแล้วชอบบ่นปวดหัวไมเกรนด้วยนะ เรื่องนี้เราก็สังเกตเอาว่าเป็นคนคิดมาก แต่จุดพีคมันอยู่ที่ว่า!! เราทะเลาะกันหนักพอสมควร(แต่เรื่องไม่เป็นเรื่องนะ)เค้าโวยวายเตะพัดลมพัง มือชกกำแพงเลือดไหลเยอะมาก แล้วเค้าก็บอกแม่เค้าว่า ไม่เอาเราแล้ว!! คือเริ่มเลยเค้าเป็นคนผิดพูดไม่เป็นพูดแล้วเราโมโหตบหน้าเค้าที่บ้านเค้า ทางญาติเค้าก็ไม่พอใจเราด้วยแหละว่าไปตบหน้าหลานเค้า เพราะเค้าเมาแหละแล้วกินไม่บอก เราก็เลี้ยงลูกกับทางบ้านเค้าไม่ทักไลน์มาหาเลยทั้งวันเช้าจนค่ำเราเลยโมโหหนักมาก พอเค้าบอกว่าไม่เอาเราแล้ว เราพยายามง้อ ขอโทษ แต่เค้าจะเลิกอย่างเดียว เค้าว่าเราไปหยามเค้าต่อหน้าญาติมันเรื่องใหญ่สำหรับเค้า(อันนี้เราก็ขอโทษไปแล้ว แต่เค้าก็ผิดด้วย) 3วันเราพยายามง้อ ง้อไม่สำเร็จ พอถึงเวลากลับมาทำงานเค้าก็ลาออกจากที่ใหม่ขนของออกจากห้องไปอยู่บ้านเค้ากับพ่อแม่เหมือนเดิม เราขอคุยครั้งสุดท้าย จับใจความได้ว่า! พ่อแม่มีหนี้เยอะมาก โดนโกงไม่ได้เงิน ค่าบ้านบางเดือนก็ไม่ได้จ่าย เค้าเลยขอไปหาเงินช่วยทางบ้านเค้าให้พ้นแต่ละเดือน และจะเรียนไปทำงานที่เกาหลี บอกให้เรารอ รอได้ก็รอ คือแยกกันอยู่แล้วจะให้เรารออะไรอะ!กว่าจะเรียน กว่าจะมีโควตาสอบ ถ้าสอบผ่านรอกี่ปีถึงจะได้ไปทำงาน ทำงานอีกกี่ปีถึงจะมาอยู่บ้าน เค้าไม่นึกถึงเรากับลูกเลย เรื่องแค่นี้มันต้องเลิกกันจริงๆเลยหรอ เค้าคิดไรอยู่ เราพยายามบอกแล้วถ้าหา2คนอะยังไงก็ไหวไม่ต้องไปถึงเกาหลีก็ได้ โบนัสเราออกทีได้หลักแสนแล้วรวมกับของเค้าอีก ปีหนึ่งก็มีเป็นก้อนแล้ว เค้าไม่เคยได้ไงเลยไม่รู้ เราเสียดายมาก และอธิบายให้เค้าเข้าใจแล้ว แต่เค้ายืนยันจะไปเกาหลีอย่างเดียว บอกว่าถ้าไปก็ได้ช่วยทั้ง2ทาง คือเราต้องรอหรือต้องปล่อยกันไปจริงๆ เราสับสนมาก แต่ตอนนี้ก็เหมือนเลิกกันแล้วนะไม่ได้คุยกันเลย สงสารลูกสุดๆ สงสารเค้าด้วยสงสารตัวเองด้วย ใครพอมีวิธีแนะนำให้เราเข้าใจที🙏🏻
พ่อของลูกเป็นคนคิดมาก!!! และเรื่องเงินก็สำคัญสำหรับชีวิตคู่เหมือนกัน