เรื่องมีอยู่ว่า ไปเวียนเทียน กับสามีและลูกสาว วันมาฆบูชาปี 66  ตอนไปก็เห็นว่าวันนี้พระจันทร์เต็มดวงและส่องสว่างสวย ดวงใหญ่มาก  เราเดินเวียนเทียนรอบแรก เหตุการณ์ปกติ สามีเดินข้างหน้า ลูกสาวเดินข้างหลังเรา พอรอบสอง ระหว่างเดินผ่านต้นโพธิ์ด้านซ้าย ด้านขวาเป็นพระพุทธรูปองค์ใหญ่ พระจันทร์อยู่ด้านหลังเรา ระหว่างที่เดินอยู่สายตาเราก็หันไปเห็นปลายผ้าสไปสีชมพูปลิวไปมาที่หางตา มาจากด้านซ้าย เราก็คิดในใจ ใครใส่สไปมาเดินเวียนเทียน แล้วเหมือนเราบังคับตัวเองไม่ได้ เราก็มองตามผ้าสไปมาที่ตัวเรา ก็เห็นว่าเราเป็นคนใส่สไปชมพู แล้วเราก็แหนงมองไปข้างหน้าก็เห็นสามี ที่ใส่ชุดโบราณเดินอยู่ข้างหน้า แต่ด้านข้างตัวสามีเราเป็นภาพมั่วๆ แต่มองออกมาเหมือนเป็นคนเดินเยอะมาก แล้วเราก็หันหลังกลับไปมองลูกสาว ก็เห็นลูกเราที่หน้าเหมือนกัน แต่เป็นเด็กผู้ชาย เกล้าจุกบนหัว ใส่ชุดไทยโบราณ มองหน้าเราแบบสงสัย พอเราหันกลับมาหน้าตรง ทุกอย่างกลับเป็นปกติ  แต่รู้สึกจะเป็นลม เหมือนเหนื่อยมากๆ เราก็เดินต่อรอบ 3 แต่รอบ3 ก็ปกติไม่มีอะไร  เดินผ่านจุดเดิมต้นโพธิ์  เราก็ลองนับก้าวเดินผ่านต้นโพธิ์ใหญ่ ประมาณ 7 ถึง 8 ก้าว
เหตุการณ์ที่เกิน ประมาณ 7 ถึง 8 วินาที ทุกอย่างรวดเร็วมากแต่เราจำรายละเอียดได้หมด เหมือนภาพช้าเลย เพราะตัวเรายังเดินปกติ ไม่ได้หยุด เป็นลม หรือหายไปไหน ก็ยังสงสัยกับเรื่องเที่เจอกับตัวเองค่ะ