สวัสดี เราขอบันทึกเรื่องราวหน่อยนะ  เรารู้จักผู้หญิงคนนึงมา10เดือนกว่าแล้ว
เราเป็นเด็กปวส1ที่พึ่งเข้าเรียนใช่ วันปฐมนิเทศ เราได้เจอรุ่นพี่คนนึงเขาเป็นรุ่นพี่ที่น่ารักนะ แต่เราแอบไม่ชอบเขา เพราะเขาดูวางอำนาจ จัดนูนจัดนี่อะ แต่มันก็คือหน้าที่เขาแหละเขาเป็นนายยกสโมสร เเต่เราไม่ชอบเขาถึงขั้นที่คิดว่าตัวเองต้องเข้าไปทำหน้าทีสโมสร ให้ได้ เพราะจะได้ไม่ต้องให้น้องรุ่นทัดไป กลัว
แต่พอเข้าเรียนสักพักผ่านกิจกรรมต่างๆเขาไม่ได้เป็นคนที่บ้าอำนาจเลย เขาน่ารักกับเด็กๆน้องมาก แถมวุฒิภาวะเขาเยอะ แต่จุดเปลี่ยนของเราก็ควเป็นตอนกีฬามหาวิทยาลัย ตอนนันเราคอยไปเชียร์คอยแอบถ่ายคลิปถ่สยรูปตอบเขาเล่นกีฬาละลงสตอรี่ละเขาก็รีพายมา วันก่อนวันสุดท้ายเราได้มีโอกาสนั่งริมทะเลด้วยกัน ใช้เรารู้สึกหวันไหวมาก จนเเฟนเขาโทรมา มันมีความนอด์ย อะ แต่ก็ พอเเฟนเขาวางสาย พอเขาเล่าเรื่องชีวิตมันอาจจะไม่ทั้งหมด แต่ไม่รู้ทำไมถึงรู้สึกอยากอยู่ข้างๆเขา แล้วหลังจากนั้นเราได้ทักหากันบ้าง แต่ก็ไม่บ่อยจนเรามาเห็นเขาลงสตอรี่ไปต่อใบขับขี่ จนเห็นว่าอีกไม่กี่วันก็วันเกิดเขาแล้ว เราเลยเตรียมเซอร์ไพรส์ เตรียมคลิปอวยพรและเค้กให้  หลังจากนั้นเราก็สนิทกันมาคุยกันตลอด จน มาวันนึงเราทำให้เขาโกรธไปเป็นเดือนอะแต่เราก็ตามง้อมาตลอด จนเขายอมอ่อนลงบ้าง และหลังจากนั้นเขาก็เลิกกับแฟนเพราะเหมือนเขามีปัญหามาตั้งนานแล้ว แต่เราก็ไม่กล้าถามอะไรเยอะ ได้แต่อยู่ข้างๆเขา จนเราได้สนิทกันเลยแหละ ตอนวันเกิดเราเขาทักมาอวยพรหลังจากวันเกิดนิดนึง เราก็ได้ไปฉลองด้วยกันที่ร้านเหล้า มีเพื่อนเราเพื่อนเขา ละพอเด็กเสริฟเอาเค้กมาให้พอเพลงจบเพื่อนเราก็ถามว่าไม่ให้เราหอมแก้มบ้างออ นางก็ยื่นมาให้หอม ครั้งแรกเลยแหละที่ได้หอมแก้มเขา555เขิน หลังจากนัน เราก็เที่ยวด้วยกันตลอดเราคอยหาที่เที่ยวพานางไป เพราะอยากให้นางได้พักผ่อนไม่อยากให้เครียดกับการฝึกงาน เราอยู่ด้วยกันบ่อยมาก ทุกเทศกาลเลยแหละ วันเกิด วันเด็ก วาเลนไทน์ ตรุษจีน ละอยู่ด้วยกันแบบนานแหละ เจอกันเกือบทุกวันเลย มันดีมากเลยนะ จนวันหนึ่งบายร์เนียของรุ่นพี่ในสาขาเรา เราก็ชวนนางนะ แต่มันมีปัญหาก่อนบายเนียคือเหมือนรุ่นพี่จะพาเเฟนมาละคนนูนจะพาด้วยนูนนี่วุ่นวายเลยเเหละ เราเลยไปบ่น เราเคลียร์ปัญหาบายเนียร์ได้แล้ว แต่เราไม่ได้ทักนางซ้ำนะ เพราะคิดว่าคงจะไม่มา บังเอิญวันนั้น เพื่อนนาง(พี่ที่เราสนิท) เขากลับจากฝึกงานละเขาลงรถแถวเราบายเนียร์ เราเลยไปรับละมาพักด้วยแต่ก็ไม่อยากให้เขาอยู่ห้องคนเดียวเลยชวนเขามางานบายเนียร์ด้วยแต่เราไม่ได้มีอะไรเกินเลยหรือซัมติงอะไรนะเขาเป็นพี่ที่สนิทจริงๆ และหลังจากวันนันเก็ได้คุยกันนิดนึง  และมาเจอกันวันอบรมที่มหาวิทยาลัยเเละหลังจากวันนั้นเขาก็ไม่คุยกับเราอีกเลยแต่เราก็ไม่คิดว่าเป็นเพราะเรื่องที่พาพี่ที่สนิทไปงานหรอกนะ
และสักพักเขาก็ลบเพื่อนในเฟสเราไป ละไม่กี่วันเขาก็เปิดตัวแฟนยอมรับนะ ว่าเสียใจ มากจุกไปหมดอะ เราไม่รู้ต้องจัดการกับความรู้สึกนี่ยังไงมันวนอยู่ตลอดเลย มันคิดถึง มันเศร้าแบบบอกไม่ถูก คิดว่าตัวเองจะโอเคแต่ก็ไม่ เราเคยบอกเขาว่าถ้าไม่มีเขามันเหมือนบางอย่างที่สำคัญหายไปจากชีวิตซึ้งตอนนี้มัน ไม่อยากทำอะไรเลย พออยู่เงียบๆก็คิดถึงแต่เขา พอเจออะไรทีเขาชอบ ก็ค่อยคิดว่าถ้ามีเขาคงดี🖤😭😭 #ผมไม่รู้เลยว่าต้องจัดการกับตัวเองยังไง