คือเราคบกับแฟนคนแรกตอนอายุ15ปี จนได้แต่งงานกันตอนอายุ21 คบกันได้6ปีหลังแต่งงานได้ปีเดียวเรานอกใจเค้า(แต่เค้าไม่รู้นะ) เราขอออกมาอยู่คนเดียวด้วยเหตุผลบลาๆๆๆ(เราหมดรักเค้าแล้วนะเพราะหลงคนใหม่มาก) พื้นฐานแฟนคนแรกนิสัยดีมาก ดีจริงๆ หล่อด้วยขาวด้วย มีแต่คนบอกเหมาะสมกันสุดๆหน้าเหมือนกัน แต่เราหลงคนใหม่อะเนาะเลยต้องได้เลิกกัน! พอมาคุยแบบจริงๆจังๆกับคนใหม่ได้3เดือน เค้านอกใจเรา คือมันดิ่งมากเหมือนหัวใจจะหยุดเต้นอะ(เข้าใจความรู้สึกแฟนคนแรกเลย) เราก็เลยอยู่คนเดียวแบบจริงๆจังๆไม่สนใจใครเลย ระหว่างโสดมีพี่ที่ รร.เดียวกันทักมาจีบ(อยู่อำเภอเดียวกันแต่คนละหมู่บ้านนะ) แต่มาทำงานที่จังหวัดเดียวกันอีกแต่ห่างกันประมาณ32กิโล คุยกันทุกวันเราตอบบ้างไม่ตอบบ้าง จนปีใหม่เค้าเลยชวนกลับบ้านที่ต่างจังหวัดเราเลยกลับด้วยกลับกัน2คน ปีใหม่เค้าเลยขอเราเป็นแฟนเราก็ตกลงคบกับเค้า เฮ้ยแกรรรรร!! มันดีมากกกก หวานกันหนักมากกกจนคนอื่นอิจฉา ติดกันหนักมาก ไม่เคยทะเลาะกันเลย เค้าหึงหวงเราที่สุด เค้ารักเรามากเค้าว่าไม่เคยรักใครเท่าเราเลย เราดูแลเค้าดีมากๆเค้าก็ดูแลเราดีมาก คบกันจนมาพลาดท้อง พอท้องทุกอย่างก็เปลี่ยนไป เริ่มหวานกันน้อยลง ทะเลาะกันมากขึ้น จนถึงจุดจบในที่สุด (เลิกกันแบบเรื่องไม่เป็นเรื่องนะ) คือเค้าตัดเราออกเลย แต่คุยกันเหมือนจะอยากกลับมาแต่ก็ไม่กลับมา มันมีเหตุผลเรื่องเงินเข้ามาเกี่ยวข้อง พื้นฐานเค้าเป็นคนคิดมาก คิดเล็กคิดน้อย กดดันตัวเอง เก็บกด แบกรับทุกอย่าง(คือทางบ้านเค้ามีปัญหาเรื่องเงิน หนี้เยอะ)เค้าเลยขอไปหาเงินช่วยทางบ้านเค้า เลยขอแยกกับเรา ตอนนี้ไม่คุยกันเลยได้เดือนหนึ่งแล้ว....
เค้าบอกว่าจะไปทำงานเกาหลีทุกอย่างจะได้จบๆ จะได้มีเงินช่วยทั้ง2ทาง คือเราไม่มีปัญหาเรื่องเงินนะลูกเราเลี้ยงเองทุกบาททุกสตางค์ เค้ามีงวดรถที่ต้องจ่ายค่อนข้างเยอะเราไม่เคยว่าอะไรเลย คนเป็นผัวเมียอะมันต้องสู้ด้วยกันอยู่แล้ว แต่นี่เค้าคิดไรไม่รู้ จะไปอย่างเดียวไม่คิดเห็นครอบครัวตัวเองเลย เราจะต้องเป็นไงต่อแล้วลูกละ เค้าไม่คิดถึงตรงนี้เลย ตอนนี้เราดิ่งมาก คิดถึงมาก อ้างว้าง ว่างเปล่าในชีวิตไปหมด-:อยากถามคนที่มีประสบการณ์ช่วยอธิบายให้เราเข้าใจที ช่วยสอนให้เราเข้าใจความเป็นจริงหน่อย 🙏🏻