มีโอกาสได้เข้าไปตอบคำถามในกระทู้หนึ่งมาค่ะ เขาถามว่าเหตุผลอะไรที่เรากลับไปคุยกับแฟนเก่า นี้คือคำตอบของเราและความรู้สึก ประสบการณ์ที่อยากให้เพื่อนๆได้อ่านกันค่ะ ....
คำตอบ : เพราะความรักค่ะ ยอมแพ้เขาจริงๆ เราคบเขามาสามปี ทะเลาะกันบ่อยเลิกกันก็คืนดีกันไม่นาน เราและเขาเป็นคนใจร้อนทั้งคู่ แต่ส่วนมากเราเองที่ปล่อยมือเขาง่ายๆ แต่นั้นแหละค่ะ หากไม่มีใครก็ไม่มีทางเลิกกันได้จริงๆ สองปีที่ผ่านมา เขาเคยนอกใจเราครั้งนึงค่ะ เจ็บเอามากๆ แต่เพราะนิสัยตัวเองที่ไม่ดี ตอนนั้นก็ทำทุกวิถีทางให้เขากลับมา ร้องอ้อนวอนมากมาย สุดท้ายเขาก็กลับมา รักเราเหมือนเดิมและรักเราเสมอมา เราก็เคยนอกใจเขาค่ะ แต่ไปได้ไม่นานกลับมา สรุปเราเคยนอกใจกันสลับกันแค่ครั้งสองครั้ง เราผ่านมันมาได้ตลอด จนเข้าปีที่สาม เราเองค่ะ ที่ปล่อยมือเขาและไปจับมือคนอื่น เราทำว่ารับนิสัยเขาไม่ได้และไปมีคนอื่นทันที ทิ้งเขาไป เราคิดว่าตัวเองถูกมาตลอดค่ะ 6เดือนที่เลิกไป เราไม่เคยใยดีเค้าเลย แต่พอเห็นเขาจะไปมีใคร เราเองที่ทนไม่ได้ สุดท้ายทิ้งคนที่คบมาจะครึ่งปี กลับไปคบแฟนคนแรกอีก(ที่ผ่านมาเขาคอยโทหาเราทุกคืนค่ะ อย่างน้อยสายนึง วันเกิดเราเขาก็ส่งข้อความมาอวยพรให้คนแรก) เรากลับไปคบ เรารักกันมาก เราอาจมีทะเลาะกันบ้าง เพราะนิสัยของตัวเราเองที่เอาแต่ใจ ไม่แคร์ความรู้สึกของเขา เราคบกันได้อีกประมานสามเดือนค่ะ เราเริ่มรู้สึกว่าเขาไม่ใช่ เรารู้สึกเบื่อเขา และเริ่มกลับไปส่องชีวิตแฟนเก่าที่คบกันก่อนหน้านี้ เริ่มติดต่อแฟนเก่าอีกครั้ง และคิดถึงแฟนเก่า สุดท้ายหาเรื่องทะเลาะเขา(แฟนที่คบกันปัจจุบัน/แฟนคนแรก) และเลิกกับเขาค่ะ เราตัดขาดเขา ไม่สนใจใยดีเช่นเคย กลับไปหาแฟนเก่าคนนั้น ตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาพยายามติดต่อเรา แต่เราเลวไม่เคยสนใจ มีความสุขอยู่กับแฟนที่กลับไปคบ ผ่านไปได้เดือนนึง เราก็เลิกกับแฟนที่คบตอนนั้นค่ะ มีใหม่อีกคนนึง แต่เขา(แฟนคนแรก)ก็ไม่เคยหายไปนะคะ ยังรอเราอยู่เสมอ เรารู้จากเพื่อน จากพี่หลายๆคน เขาต้องการคุยกับเรา มีบ้างนะคะที่คิดถึงแฟนคนแรก แต่ถือว่าเราเลือกทางเดินมาแล้ว จะกลับไปทำให้เขาเจ็บอีกทำไม มันหลายครั้งมากๆ เพราะตอนเราเลิกมา เราก็กลับไปคุยบ้าง แต่ได้ไม่นานเราก็เลิกคุย เราทำแบบนั้นยุหลายครั้ง จนเราคบกับแฟนคนที่สามได้เกือบจะ3 เดือน เราเริ่มชัดเจนกับความรู้สึกตัวเอง เริ่มรุ้ตัวว่าทำไมอะไรลงไป ความผิดพลาดที่ใหญ่นัก ความรู้สึกกับแฟนคนแรก ความผูกพัน ความทรงจำทุกๆอย่างคอยตามหลอนเรามาตลอด เราแค่หลงกับของใหม่ จนลืมไปว่าสิ่งที่มีอยู่แล้วมันมีค่ามากแค่ไหน เราคิดได้ในวันที่เขาไม่กลับมาแล้วค่ะ เรารู้ตัวในวันที่เขาเจ็บและชินกับความเจ็บปวดที่เราทำไว้ ... แต่เราไม่เลยรู้เลยว่าเขาเลิกรักเราเมื่อไหร่ แล้วมันนานแค่ไหนกันที่เขาต้องทนเจ็บปวดมา นานแค่ไหนกันฉันถามคำถามนี่กับตัวเองวันละพันรอบ ฉันทำอะไรลงไปกับความรักตลอดสามปีที่ผ่านมา วันนี้เราโตพอจะคิดได้แล้วว่าความรักคืออะไร ความสบายใจค่ะ ความอบอุ่นที่เราได้รับจากเขา ต่อให้เรามีแฟนอีกกี่คนก็สู้ความอบอุ่นในใจของเขาไม่ได้
***ในแต่ละวันเขาและเขาเป็นยังไง ถ้าเราเขียนต่อจะมีคนอ่านไหมค่ะ