ผมเป็นคนไม่ค่อยชอบไปไหน
เคยมีปากเสียงกับเพื่อนสนิท  ผมอ้างว่าเป็นคนโลกส่วนตัวสูงไม่ชอบออกไปไหน

เพื่อนมันแย้งกลับเลย  เมิงไม่ใช่คนแบบนั้น  เมิงแค่กลัวว่าออกไปแล้วจะไม่เหมือนคนอื่นเลยไม่อยากออกไปมากกว่า
เมิงไม่ได้เป็นคนชอบเก็บตัวไม่ชอบไปไหนอะไรหรอก   เมิงชอบออกไปข้างนอกแต่เมิงแค่กลัวเลยไม่กล้าออกไปไหน

ผมสาบานเลยนะว่าผมไม่เคยสารภาพแบบนี้ให้เพื่อนฟัง   เพื่อนคนนี้มองผมขาดมากรู้ได้ไงทั้งๆที่ผมไม่เคยบอก
มันรู้ได้ไงถึงสิ่งที่อยู่ในความรู้สึกลึกๆในจิตใจที่ไม่เคยบอกแม้แต่เพื่อนสนิท

ผมแค่อ้างเสมอว่าชอบอยู่หอเป็นคนโลกส่วนตัวสูง

เลยสอบถามว่าเพื่อนสนิทส่วนใหญ่เขาใส่ใจเพือนจนดูออกใช่ไหมครับ  ผมนี่อึ้งเลยอุตส่าห์กลบเกลือนว่าเป็นอีกแบบนึง  โดนมองออกซะงั้น