อันที่เเล้วผมเขียนไม่หมดนะครับขอเขียนใหม่ คือผมพึ่งอายุ14โดนเเม่บังคับให้เปิดบัญชีเเล้วคือผมก็นึกว่าจะเปิดให้ผมใช้เองเเต่
ที่ไหนได้เขาเปิดใช้เองเเต่ผมก็เเอบกลัวเพราะจะเอาไปทำไรไม่ดีเพราะเบอร์ก็ของ
เเม่อะไรก็ของเเม่หมดยกเว้นบัตรถ้าเเบบถ้าเเม่เอาไปทำไรไม่ดีผมสามารถปิดบัญชี
ได้ไหมคับเเบบนี้ผมกลัวตลอดเลยพอพนักงานถามอะไรคือเเม่ก็ตอบหมดเลยเเล้วก็เวลาพนักงานให้เขียนชื่อเขาก็กระซิบข้างหูผมอ่ะครับเเบบเสียงเเข็งผมก็งงจะกระซิบทำไมพอพนักงานให้ใส่รหัสอะไรนี้เเหละครับเขาก็กระซิบเหมือนเดิมเเบบกดดันเลยผมก็กลัวเเถมใจเต้นไวอีกผมก็ใส่ไปตามที่เเม่บอกพอผมกลับบ้านอ่ะครับเขาพาผมไปตลาดเเล้วก็คือมีป้าที่ผมรู้จักนั่งอยู่เเม่ผมก็ถามว่ามีบัตรของ....ไหมเดียวจะเอาไปเปิดบัญชีให้นี้เเหละครับเเต่สิ่งที่ผมกลัวที่สุดคือเขาพูดกับพ่อเเต่ไม่ใช่พ่อเเท้ๆนะครับเเฟนใหมของเเม่เเล้วคือสิ่งที่พ่อผมพูดคือเขาพูดกับเเม่ผมว่าเขารับบัญชีเยอะอยู่ผมก็รู้เลยเอาไปทำไรไม่ดีเเน่ๆเเล้วคือผมจะปิดได้ไหมครับคือเเม่พาไปเปิดที่ชลบุรีเเต่ผมกำลังจะกลับสุรินทร์
เเล้วคือผมไปปิดที่สุรินทร์ได้ไหมครับผมกลัวมากจริง
โดนเเม่บังคับเปิดบัญชี
ที่ไหนได้เขาเปิดใช้เองเเต่ผมก็เเอบกลัวเพราะจะเอาไปทำไรไม่ดีเพราะเบอร์ก็ของ
เเม่อะไรก็ของเเม่หมดยกเว้นบัตรถ้าเเบบถ้าเเม่เอาไปทำไรไม่ดีผมสามารถปิดบัญชี
ได้ไหมคับเเบบนี้ผมกลัวตลอดเลยพอพนักงานถามอะไรคือเเม่ก็ตอบหมดเลยเเล้วก็เวลาพนักงานให้เขียนชื่อเขาก็กระซิบข้างหูผมอ่ะครับเเบบเสียงเเข็งผมก็งงจะกระซิบทำไมพอพนักงานให้ใส่รหัสอะไรนี้เเหละครับเขาก็กระซิบเหมือนเดิมเเบบกดดันเลยผมก็กลัวเเถมใจเต้นไวอีกผมก็ใส่ไปตามที่เเม่บอกพอผมกลับบ้านอ่ะครับเขาพาผมไปตลาดเเล้วก็คือมีป้าที่ผมรู้จักนั่งอยู่เเม่ผมก็ถามว่ามีบัตรของ....ไหมเดียวจะเอาไปเปิดบัญชีให้นี้เเหละครับเเต่สิ่งที่ผมกลัวที่สุดคือเขาพูดกับพ่อเเต่ไม่ใช่พ่อเเท้ๆนะครับเเฟนใหมของเเม่เเล้วคือสิ่งที่พ่อผมพูดคือเขาพูดกับเเม่ผมว่าเขารับบัญชีเยอะอยู่ผมก็รู้เลยเอาไปทำไรไม่ดีเเน่ๆเเล้วคือผมจะปิดได้ไหมครับคือเเม่พาไปเปิดที่ชลบุรีเเต่ผมกำลังจะกลับสุรินทร์
เเล้วคือผมไปปิดที่สุรินทร์ได้ไหมครับผมกลัวมากจริง