สวัสดีครับ เพื่อน พี่ๆน้องทุกคน ผม อายุ28ปี
การใช้ชีวิตของผมไม่ค่อยแฮปปี้สักเท่าไหร่
เศร้าในยาม เศร้า มีแต่แง่ลบในชีวิต ตลอด
ผมเคยลองทำหลายอย่าง ไม่ประสบกับชีวิตเท่าไหร่
แต่ในใจเราอยากลองทำนู่นทำนี่แต่สุดท้ายมันก็จบด้วยความล้มเหลว บางครั้งเราอยากต่อต้านบ้างแต่ในใจบอกทำไม่ได้ ขัดไม่ได้ ขัดก็ ทะเลาะตลอดเบื่อกับการใช้ชีวิตมีแต่แง่ลบไม่มีแง่บวกคนเลยสักครั้งผมเหนื่อย ผม อยากตาย
แม่ ผมคงเห็นผมล้มอย่างเดียวไม่มีเป้าในชีวิตเลยต้องหยุดการกระทำของตัวเองให้อยู่ในกรอบทำไรมากไม่ได้ยามลำบากแม่มาช่วย
แต่จิตใจผม มันแตกจนไม่มีเป้าหมายอะไรเหลือมีแต่ความตายที่รอ อยู่เหมือนเบื่อโลก เบื่อการใช้ชีวิต เบื่อที่อยู่
สมุติท่าผมต่อต้านคนในครอบครัวจนภึงที่สุดแล้วมันทำตัวเราเป็นอิสละมากขึ้นแต่ คนในครอบครัวแย่ลงผมต้องทำยัง ผมต้องใช้ชีวิตแบบไหนถึงครอบครัวถึงจะปล่อยเราให้ไปอย่างภาคภูมิใจ
ผมเคลียดตอนช่วง อายุ27 หมดไปกับการปั่นสล็อตเสียหมดตัวชีวิตมืดแปดด้านครอบครัวก็ด่าว่าไปเล่นทำไมสุดท้ายผมพูดไม่ออกเงียบกริบ ตอนนั้นผมอยากตายมากที่สุดที่ทำให้ครอบครัวผิดหวังมันเหมือนเป็นแผลลึกไปอีก หลังจากนั้นหยุดเล่นไป
อายุ28ปี ก็เริ่มหาทางคิดด้านการค้าขายสุดท้ายแม่บอกๆม่ออกจากงานเก่าที่ กทม. แต่ผมบอกว่าอยากหางานใกล้บ้านทำจะได้ไม่ต้องเดิน ทางไกล มันลำบาก ก็ว่าจะหางานแถวบ้านทำแต่สุดท้ายครอบครัวขัดข้านทุกอย่างที่เสนอ จนสุดท้ายต้องหยุดความคิดนั้นๆปอีกแล้ว
การใช้ชีวิต ที่ไม่มีเป้าหมาย
การใช้ชีวิตของผมไม่ค่อยแฮปปี้สักเท่าไหร่
เศร้าในยาม เศร้า มีแต่แง่ลบในชีวิต ตลอด
ผมเคยลองทำหลายอย่าง ไม่ประสบกับชีวิตเท่าไหร่
แต่ในใจเราอยากลองทำนู่นทำนี่แต่สุดท้ายมันก็จบด้วยความล้มเหลว บางครั้งเราอยากต่อต้านบ้างแต่ในใจบอกทำไม่ได้ ขัดไม่ได้ ขัดก็ ทะเลาะตลอดเบื่อกับการใช้ชีวิตมีแต่แง่ลบไม่มีแง่บวกคนเลยสักครั้งผมเหนื่อย ผม อยากตาย
แม่ ผมคงเห็นผมล้มอย่างเดียวไม่มีเป้าในชีวิตเลยต้องหยุดการกระทำของตัวเองให้อยู่ในกรอบทำไรมากไม่ได้ยามลำบากแม่มาช่วย
แต่จิตใจผม มันแตกจนไม่มีเป้าหมายอะไรเหลือมีแต่ความตายที่รอ อยู่เหมือนเบื่อโลก เบื่อการใช้ชีวิต เบื่อที่อยู่
สมุติท่าผมต่อต้านคนในครอบครัวจนภึงที่สุดแล้วมันทำตัวเราเป็นอิสละมากขึ้นแต่ คนในครอบครัวแย่ลงผมต้องทำยัง ผมต้องใช้ชีวิตแบบไหนถึงครอบครัวถึงจะปล่อยเราให้ไปอย่างภาคภูมิใจ
ผมเคลียดตอนช่วง อายุ27 หมดไปกับการปั่นสล็อตเสียหมดตัวชีวิตมืดแปดด้านครอบครัวก็ด่าว่าไปเล่นทำไมสุดท้ายผมพูดไม่ออกเงียบกริบ ตอนนั้นผมอยากตายมากที่สุดที่ทำให้ครอบครัวผิดหวังมันเหมือนเป็นแผลลึกไปอีก หลังจากนั้นหยุดเล่นไป
อายุ28ปี ก็เริ่มหาทางคิดด้านการค้าขายสุดท้ายแม่บอกๆม่ออกจากงานเก่าที่ กทม. แต่ผมบอกว่าอยากหางานใกล้บ้านทำจะได้ไม่ต้องเดิน ทางไกล มันลำบาก ก็ว่าจะหางานแถวบ้านทำแต่สุดท้ายครอบครัวขัดข้านทุกอย่างที่เสนอ จนสุดท้ายต้องหยุดความคิดนั้นๆปอีกแล้ว