เมื่อก่อนเคยเล่นแอปเกย์
นัดเจอใครมีแต่คนบอกว่า ผมเป็นเกย์ที่ดูไม่เหมือนเกย์เลยสักนิด ลุคเหมือนชายแท้
ทั้งๆที่ความเป็นจริง เมื่อก่อนผมเองก็สาวแตกเป็นตุ๊ดเด็ก แต่ผมก็ต้องพูดโกหกกับคนที่นัดไปว่า “บุคลิกลุคผมเป็นแบบนี้มาตั้งแต่เกิด แล้วพึ่งมารู้ตัวเองตอนโตว่าจริงๆชอบผู้ชายด้วยกัน”
ตอนเด็กผมตุ้งติ้งมาก เพื่อนผู้ชายที่โรงเรียนก็ชอบล้อเรียกผมว่า อิตุ๊ดๆ อิกะเทยๆ
จนผมรู้สึกโกรธตัวเองว่าทำไมผมถึงเป็นแบบนี้
ตั้งแต่จำความได้จนถึงจบมัธยมปลาย ผมก็เป็นเกย์ที่ดูตุ้งติ้งมาตลอด
พอเรียนจบมัธยม มาทำงานเจอโลกที่กว้างขึ้น
ผมรู้สึกว่าอยากให้สังคมและคนทั่วไป มองผมเข้ามาเห็นผมเป็นผู้ชายทั่วไปคนนึง และผมก็ไม่ค่อยชอบอยากจะเป็นจุดสนใจของเกย์ด้วยกันสักเท่าไหร่
ผมเลยเริ่มคิดอยากจะปรับเปลี่ยนบุคลิกแบบจริงๆจังๆ ปรับมาเรื่อยๆ จนตอนนี้ผมสามารถชินกับบุคลิกของความเป็นชายแท้ไปแล้ว และแมนทั้งต่อหน้าและลับหลังด้วย แม้ขนาดเวลาเมาเหล้ามากๆ ผมจะยิ่งดูห้าว x2 ไปเลย
เอาเป็นว่าผมจะมาบอก Step ของผมว่าทำยังไงถึงแมนขึ้นเหมือนชายแท้
(บอกก่อนนะครับว่า หน้าตาของผมเดิมทีเค้าโครงหน้าเหมือนผู้ชายทั่วไปอยู่แล้ว ถ้าเกย์คนไหนหน้าตาดูสาว อันนี้คนทั่วไปจะยังมองออกอยู่)
อันดับแรก : ท่องไว้ในใจว่าเราอยากจะเป็นผู้ชายที่บุคลิกดูเหมือนผู้ชายทั่วไปคนนึง อย่างแน่วแน่
อันดับสอง : เลิกสนใจในสิ่งที่ผู้หญิงและเกย์ทั่วไปเขาสนใจกัน
อันดับสาม : สังเกตการใช้อารมณ์ คำพูด พฤติกรรม ของชายแท้คนใกล้ตัวว่าเป็นยังไง (ไม่ใช่เถื่อนนะ)
อันดับสี่ : พยายามพูดคุยกับเพื่อนชายแท้ใกล้ตัวให้เยอะๆ และเข้าหาเพื่อนชายแท้ให้เยอะๆ
อันดับห้า : ปรับแววตาและการใช้สีหน้าจากนุ่นนวลให้ดูเข้มแข็งขึ้น
อันดับหก : ปรับการใช้น้ำเสียงให้ทุ่มกังวาลขึ้น
อันดับเจ็ด : ปรับท่าเดินให้ปลายเท้าแฉกเฉียง เวลาเดินให้ขาทั้งสองข้างห่างจากกัน
อันดับแปด : ปรับการใช้ข้อมือให้ดูแข็งมีความมั่นคงขึ้น จะหยิบจับอะไรให้เต็มไม้เต็มมือไปเลย
อันดับเก้า : ทรงตัวให้ตรง มีความอกผายไหล่ผึ่ง
อันดับสิบ : พยายามใช้คารม คำพูด ให้ดูแน่วแน่ ไม่มีจริตจะก้าน
อันดับสิบเอ็ด : เปลี่ยนพฤติกรรมการใช้โซเชี่ยล การแต่งตัว การถ่ายรูป ให้ดูเหมือนเพื่อนชายแท้
(ส่วนเสียงอุทาน เอาจริงๆเดิมทีเวลาตกใจผมมักจะอุทานว่า “เอ้ย” แบบผู้ชายปกติอยู่แล้ว มือไม้ก็ไม่ได้ออก)
ผมพยายามปรับบุคลิกตามที่กล่าวมาแบบนี้มาไม่ถึง 1 ปี ก็ชินกับบุคลิกความเป็นชายแท้ไปแล้ว ไม่ได้มีความรู้สึกอึดอัดอะไรด้วย
แต่ทุกวันนี้ มีสองสิ่งที่ผมยังปรับไม่ค่อยจะได้
คือ
1.ชอบนั่งไขว่ห้างค่อนข้างบ่อย
2.ชอบฟังเพลงศิลปินของผู้หญิงหลายคนค่อนข้างบ่อย แต่จะใส่หูฟังฟังเอา ไม่ให้ใครได้ยิน
ผมลาออกจากที่ทำงานแถวบ้านเกิด
มาทำงานโรงงานที่มีผู้ชายด้วยกันเยอะ
(ไม่ค่อยมีผู้หญิง) ซึ่งมันยิ่งเป็นตัวช่วยให้ผมซึมซับบุคลิกความเป็นชายแท้ x2 ไปอีก
จนทุกวันนี้ เพื่อนในที่ทำงาน ไม่มีใครรู้เลยว่าผมเป็นเกย์ แล้วก็ไม่เคยมีใครสงสัยด้วย
ข้อเสียของการเป็นเกย์บุคลิกแมนๆ คือ
เวลาเผลอมองหน้าชายแท้คนไหนที่เรารู้สึกปลื้มบ่อยๆ เขาจะคิดว่าเรามองหาเรื่อง
ตอนนี้ผมอายุ 24 ปีแล้ว
เวลาผมกลับไปหาเพื่อนสมัยประถม มัธยม ที่บ้านเกิด
ต่างคนต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันเกือบทั้งหมด
ว่าบุคลิกของผมตอนนี้แตกต่างจากสมัยเรียนมาก
แต่เพื่อนผู้หญิงบางคน เขาจะชอบพูดว่า ผมกำลังแอ๊บแมนอยู่
จากที่ผมเล่ามาทั้งหมด คือ ผมกำลังแอ๊บแมนอยู่ไหมครับ
และเอาเข้าจริง เกย์สาวถ้าจะเปลี่ยนเป็นเกย์แมนทั้งต่อหน้าและลับหลัง มีน้อยคนมากที่จะสามารถทำแบบผมได้
(เกย์) ตอนเด็กผมออกสาวมาก แต่พอโตมาค่อยๆปรับบุคลิกให้แมนจนชิน แบบนี้เรียกว่า แอ๊บแมนไหม
นัดเจอใครมีแต่คนบอกว่า ผมเป็นเกย์ที่ดูไม่เหมือนเกย์เลยสักนิด ลุคเหมือนชายแท้
ทั้งๆที่ความเป็นจริง เมื่อก่อนผมเองก็สาวแตกเป็นตุ๊ดเด็ก แต่ผมก็ต้องพูดโกหกกับคนที่นัดไปว่า “บุคลิกลุคผมเป็นแบบนี้มาตั้งแต่เกิด แล้วพึ่งมารู้ตัวเองตอนโตว่าจริงๆชอบผู้ชายด้วยกัน”
ตอนเด็กผมตุ้งติ้งมาก เพื่อนผู้ชายที่โรงเรียนก็ชอบล้อเรียกผมว่า อิตุ๊ดๆ อิกะเทยๆ
จนผมรู้สึกโกรธตัวเองว่าทำไมผมถึงเป็นแบบนี้
ตั้งแต่จำความได้จนถึงจบมัธยมปลาย ผมก็เป็นเกย์ที่ดูตุ้งติ้งมาตลอด
พอเรียนจบมัธยม มาทำงานเจอโลกที่กว้างขึ้น
ผมรู้สึกว่าอยากให้สังคมและคนทั่วไป มองผมเข้ามาเห็นผมเป็นผู้ชายทั่วไปคนนึง และผมก็ไม่ค่อยชอบอยากจะเป็นจุดสนใจของเกย์ด้วยกันสักเท่าไหร่
ผมเลยเริ่มคิดอยากจะปรับเปลี่ยนบุคลิกแบบจริงๆจังๆ ปรับมาเรื่อยๆ จนตอนนี้ผมสามารถชินกับบุคลิกของความเป็นชายแท้ไปแล้ว และแมนทั้งต่อหน้าและลับหลังด้วย แม้ขนาดเวลาเมาเหล้ามากๆ ผมจะยิ่งดูห้าว x2 ไปเลย
เอาเป็นว่าผมจะมาบอก Step ของผมว่าทำยังไงถึงแมนขึ้นเหมือนชายแท้
(บอกก่อนนะครับว่า หน้าตาของผมเดิมทีเค้าโครงหน้าเหมือนผู้ชายทั่วไปอยู่แล้ว ถ้าเกย์คนไหนหน้าตาดูสาว อันนี้คนทั่วไปจะยังมองออกอยู่)
อันดับแรก : ท่องไว้ในใจว่าเราอยากจะเป็นผู้ชายที่บุคลิกดูเหมือนผู้ชายทั่วไปคนนึง อย่างแน่วแน่
อันดับสอง : เลิกสนใจในสิ่งที่ผู้หญิงและเกย์ทั่วไปเขาสนใจกัน
อันดับสาม : สังเกตการใช้อารมณ์ คำพูด พฤติกรรม ของชายแท้คนใกล้ตัวว่าเป็นยังไง (ไม่ใช่เถื่อนนะ)
อันดับสี่ : พยายามพูดคุยกับเพื่อนชายแท้ใกล้ตัวให้เยอะๆ และเข้าหาเพื่อนชายแท้ให้เยอะๆ
อันดับห้า : ปรับแววตาและการใช้สีหน้าจากนุ่นนวลให้ดูเข้มแข็งขึ้น
อันดับหก : ปรับการใช้น้ำเสียงให้ทุ่มกังวาลขึ้น
อันดับเจ็ด : ปรับท่าเดินให้ปลายเท้าแฉกเฉียง เวลาเดินให้ขาทั้งสองข้างห่างจากกัน
อันดับแปด : ปรับการใช้ข้อมือให้ดูแข็งมีความมั่นคงขึ้น จะหยิบจับอะไรให้เต็มไม้เต็มมือไปเลย
อันดับเก้า : ทรงตัวให้ตรง มีความอกผายไหล่ผึ่ง
อันดับสิบ : พยายามใช้คารม คำพูด ให้ดูแน่วแน่ ไม่มีจริตจะก้าน
อันดับสิบเอ็ด : เปลี่ยนพฤติกรรมการใช้โซเชี่ยล การแต่งตัว การถ่ายรูป ให้ดูเหมือนเพื่อนชายแท้
(ส่วนเสียงอุทาน เอาจริงๆเดิมทีเวลาตกใจผมมักจะอุทานว่า “เอ้ย” แบบผู้ชายปกติอยู่แล้ว มือไม้ก็ไม่ได้ออก)
ผมพยายามปรับบุคลิกตามที่กล่าวมาแบบนี้มาไม่ถึง 1 ปี ก็ชินกับบุคลิกความเป็นชายแท้ไปแล้ว ไม่ได้มีความรู้สึกอึดอัดอะไรด้วย
แต่ทุกวันนี้ มีสองสิ่งที่ผมยังปรับไม่ค่อยจะได้
คือ
1.ชอบนั่งไขว่ห้างค่อนข้างบ่อย
2.ชอบฟังเพลงศิลปินของผู้หญิงหลายคนค่อนข้างบ่อย แต่จะใส่หูฟังฟังเอา ไม่ให้ใครได้ยิน
ผมลาออกจากที่ทำงานแถวบ้านเกิด
มาทำงานโรงงานที่มีผู้ชายด้วยกันเยอะ
(ไม่ค่อยมีผู้หญิง) ซึ่งมันยิ่งเป็นตัวช่วยให้ผมซึมซับบุคลิกความเป็นชายแท้ x2 ไปอีก
จนทุกวันนี้ เพื่อนในที่ทำงาน ไม่มีใครรู้เลยว่าผมเป็นเกย์ แล้วก็ไม่เคยมีใครสงสัยด้วย
ข้อเสียของการเป็นเกย์บุคลิกแมนๆ คือ
เวลาเผลอมองหน้าชายแท้คนไหนที่เรารู้สึกปลื้มบ่อยๆ เขาจะคิดว่าเรามองหาเรื่อง
ตอนนี้ผมอายุ 24 ปีแล้ว
เวลาผมกลับไปหาเพื่อนสมัยประถม มัธยม ที่บ้านเกิด
ต่างคนต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันเกือบทั้งหมด
ว่าบุคลิกของผมตอนนี้แตกต่างจากสมัยเรียนมาก
แต่เพื่อนผู้หญิงบางคน เขาจะชอบพูดว่า ผมกำลังแอ๊บแมนอยู่
จากที่ผมเล่ามาทั้งหมด คือ ผมกำลังแอ๊บแมนอยู่ไหมครับ
และเอาเข้าจริง เกย์สาวถ้าจะเปลี่ยนเป็นเกย์แมนทั้งต่อหน้าและลับหลัง มีน้อยคนมากที่จะสามารถทำแบบผมได้