ปกติจะตื่นเต้นมาก ตั้งแต่ ป.1 ปิดเทอมใหญ่ขึ้น ป.2 แล้วก็ขึ้น ป.3 จนตอนนี้กำลังขึ้น ม.6 ตื่นเต้นเป็นพิเศษ ตื่นเต้น ที่เป็นปีสุดท้ายของมัธยม สถานที่ มีแต่ความสุข ความเสียใจ ความเศร้า ความสนุก ปนกัน มีทั้งวันที่ดีและแย่ ม.4 ม.5 คือเตะบอลอย่างเดียวเลย จำได้จบ ม.5 มาได้ คือเตะฟุตบอล อยู่กับเพื่อน คบเพื่อนที่ไม่เอาไหน แต่เราก็แบกเพื่อนตลอด ติดฟุตบอล ติดเล่น ถึงขั้นเทงานพรีเซนต์เลย 5555 (แต่ก็ได้พรีเซนต์วันสุดท้ายก่อนสอบ) 55555 สุดท้ายก็รอดมาได้ ไม่ติด0 เลยตั้งแต่ขึ้น ม.ปลาย ส่วนเพื่อนผม ผมก็ช่วยเท่าที่ช่วยได้

ม.6 ปีสุดท้าย เล็งไว้ว่าจะเตะบอลให้น้อยลง และจะไปอยู่แต่ในห้องสมุด อ่านหนังสือ แต่ก็ต้องแลกกับการที่เราไม่ได้อยู่กับเพื่อน ความสนิทกับเพื่อนมันจะน้อยลง ผมชอบตอนพักเที่ยงกินข้าวเสร็จ ไปนั่งเล่นกัน เตะบอลกัน อยู่กับเพื่อนๆ เป็นปีสุดท้าย เพราะห้องสมุดเพื่อนผมไม่ชอบไปนั่ง ทั้งที่มีหนังสือ มีแอร์เย็น ให้อ่าน555 ผมชอบแต่ถ้าไปคนเดียวกันเพื่อน2 คนมันเหงา

ชีวิต ม.ปลาย ของผม มันแตกต่างจากตอน ประถม ม.ต้น มากนะ ประถม ยัน ม.ต้น จะเป็นช่วงชีวิตที่สนุกนะ ตามประสาเด็กๆ แต่มันจะมีความกดดันอึดอัดหลายอย่างเลย ส่วน ม.ปลาย เป็นชีวิตที่สนุกยังไงไม่รู้อ่ะ มันมีเสน่ห์ในตัวของ ม.ปลายเลยอ่ะ ถึงไม่จะมีเรื่องแย่ๆอยู่บ้าง แต่มันก็สนุก ยิ่งตอนไปเข้าค่าย รด ที่เขาชนไก่  ทำให้เราเจอแต่เพื่อนๆเราเอง ก็ค่อนข้างสนุกนะ กับชีวิต ม.ปลาย

ป.ล. ลืมบอกอีกอย่าง ชีวิตมัธยมโรงเรียน ระดับชั้นผม จะไม่มีแยกนะว่า ห้องเดียวกันต้องสนิทกัน คือทุกคนสนิทกันคุยกันเล่นหยอกกันได้หมดเลย ไม่ว่าจะอยู่ต่างห้อง ตัวผมจะสนิทกับเพื่อนต่างห้องมากกว่าห้องตัวเองอีก เพื่อนห้องเดียวกันก็สนิทกันหลายคนอยู่นะ ที่เพื่อนเยอะๆเตะบอลกันคือ เพื่อนต่างห้องทั้งนั้นเลย แบบทั้งระดับ มาอยู่รวมกันประมาณนี้อ่ะครับ ไม่มีแยกห้องกัน ทุกคนเล่นด้วยกันสนิทกัน ซึ่งผมชอบอะไรแบบนี้มาก