บางครั้งเวลาผมโฟกัสในงาน หรือ โปรเจค ที่มีความซับซ้อน ก่อนนอนผมจะหลับตากำหนดจิต
เเล้วตั้งวิตกในงานเป็นองค์บริกรรม มันจะอธิบายฟีลลิ่งยากนะครับ เเต่พอมันจดจ่อในนิมิตร
ของานๆ นั้น ประมาณว่าเป็นขั้นเป็นตอน มันจะมีช่วงที่จิต มันหยุดกึก เหมือนไปเสพอารมณ์สุขละเอียดบางอย่าง(1)
เเล้วกับมาวิจารณ์ใน งานต่อ  เเละผมอยากทราบว่าสมาธิลักษณะนี้มีชื่อเรียกสมมุติว่าอะไร เป็นฉันทะ สมาธิหรือไม่
.
.
โดยลำดับถัดมา เมื่อจิตถึงสภาวะที่ไปเสพความสงบ จิตก็ย้อนไประลึกถึงความฝัน
ที่ไม่ใช่สัญญา ที่ไม่สามารถระลึกได้ในขณะตื่น  ผมมีความเข้าใจว่า เพราะคลื่นของสมอง
อยู่ในระดับที่ใกล้เคียงกันเลยระลึกขึ้นมาได้ 
.
.
ก็หลายๆ ครั้งผมก็จะได้ไอเดียจากการ ทำบริกรรม ลักษณะนี้คือ เอาจิตไปตั้งในงาน
ขณะทำสมาธิ จนมันตกผลึก เเนวทาง ออกมาหลายๆอย่าง บางครั้งก็ผุดขึ้นมา
เเบบนี้คืออิทธิบาทหรือไม่  สมัยก่อนบางทีก็เป็นพวกกลอน พวกคำคม  สอนใจ
คือในใจผมตั้งความปราถนาที่จะรู้ทุกเรื่อง 

เเล้ววงเล็บ 1 คือสภาวะอะไรครับ