เราเพิ่งเลิกกับแฟนมาค่ะ และเราเองที่เป็นฝ่ายบอกเลิก เขาเป็นแฟนคนแรก และเป็นคนแรกของเกือบทุกๆ อย่าง เราทั้งคู่คบกันมาได้เกือบ 2 ปีแล้ว (อีกแค่2วันก็เป็นวันครบรอบ 2 ปี) ทุกคนรอบตัวต่างก็มองว่าคู่ของเราเข้ากันได้ดี และดูจะไปกันรอด แต่ก็มีหลายครั้งที่ทำให้เราไม่ได้รู้สึกแบบนั้น เราทะเลาะกันแต่เรื่องเดิมๆ ซ้ำๆ พยายามปรับตัวก็แล้ว ทำความเข้าใจก็แล้ว คุยกันก็แล้ว แต่ก็ยังทะเลาะกันแค่เรื่องเดิมๆ ยิ่งนานวันมันก็ยิ่งบั่นทอนความรู้สึกของเราทั้งคู่ไปเรื่อยๆ เราทั้งคู่เริ่มสูญเสียการเป็นตัวของตัวเองมากขึ้น จนมาวันหนึ่งที่ทำให้เราคิดว่า ให้เรื่องของเราสองคนจบลงตรงนี้คงจะดีกว่า ยิ่งปล่อยเวลานานความผูกพันจะยิ่งเพิ่มขึ้น และมันจะยากหากเราต้องถอยออกมา เราคิดว่าเราคิดมาสักพักแล้วก่อนที่จะบอกคำนั้นออกไป เราคิดมาตลอดว่าแค่เลิกกันมันคงไม่ได้เจ็บอะไรขนาดนั้น แต่ความเป็นจริงคือมันเจ็บราวกับว่าเราเป็นฝ่ายโดนบอกเลิกเสียเอง เพิ่งจะรู้และเข้าใจจริงๆ ก็วันนี้ ว่าการบอกเลิกคนที่ยังรักอยู่นั้นมันเจ็บจริงๆ