คือเรารู้สึกว่าเเม่ของเรารักลูกไม่เท่ากันอ่ะค่ะ(คหสต)
คือเเม่เราเขาจะเทคเเคร์พี่มากกว่าเราอ่ะค่ะเพราะพี่เราอยุ่ไกลต้องดุเเลเป้นธรรมดาเเต่พอพี่เรากลับบ้านมาอ่ะค่ะเราก้รุ้สึกว่าเเม่เทคเเคร์พี่กว่าเดิมคำพุดเเม่ที่พุดกับพี่มันต่างจากเรามากอ่ะค่ะเช่นเเม่ไล่เราไปอาบน้ำใช้เสียงตะคอกไม้เเขวนตีจนเป้นเเผลเเต่ต่างจากพี่เเม่ไม่เคยไล่พี่ไปอาบน้ำเราเคยถามว่าทำไมเเม่บอกว่าพี่โตเเล้วเรื่องของเขาเเต่ว่าเราก้โตพอที่จะไม่ควรโดนตีเเบบนี้เเล้วพี่เราเขาจะอาบกี่ทุ่มก้ได้ไม่อาบก้ได้จะพุดอะไรก้ได้พ่อเเม่ยอมหมดเเต่พอกับเราพุดอะไรนิดๆหน่อยก้ว่าเถียงขึ้นขึ้นกุกับเราเลยค่ะเเต่พอกับพี่เเม่ทำทุกอย่างเพื่อพี่เเต่อ้างว่าพี่เขาต้องใช้เงินเยอะกว่าเราตรงนี้เรารุ้เราเข้าใจมันก้ใช่อยุ่หรอกที่พี่เขาต้องใช้เงินเยอะกว่าเเต่เเม่ทำกับเราเหมือนคนไม่ต้องถุกเลี้ยงไม่ต้องให้ข้าวให้น้ำไม่ต้องใช้เงินเอาของเหลือขอวพี่มาให้เราพี่ได้เสื้อผ้าใหม่หมดพี่ใช้ชีวิต้หมือนลุกคุณหนูกินหนูอยุ่สบายทุกอย่างรอพ่อรอเเม่โอนตังค์ให้อย่างเดียวไม่ต้องถูบ้านไม่ต้องล้างจานเเต่เราดันต้องทำงานบ้านเเลกทุกอย่างต้องทำทุกอย่างเพื่อเเบกสิ่งที่อยากได้เเม่ไม่เคยใจอ่ินกับเราไม่เคยเสียเวลาเพื่อเราเเม่ไม่เคยฟังเราเเต่กับพี่ฟังทุกอย่างถึงเเม้มันจะไม่ค่อยสำคัญก้ตามเเล้วอีกอย่างเเม่ไม่ค่อยให้เงินเราใช้เท่าไหร่ส่วนมากเราต้องใช้เงินเราทุกอย่างผ้าอนามัยก้ต้องซื้อเองครีมก้ต้องซื้อเสื้อก้ต้องเสื้อเองเเต่พี่เราเเค่โทรมาขอเงินก้ได้เเล้วเเบบที่ไม่ต้องทำอะไรเเลกเลยถึงเเม้บางทีเราจะเห้นเเม่ขัดขืนพี่เป้นบางทีเเต่เราก้เห้นเเม่โอนให้พี่ตลอดบางอาทิตย์เกือบ5,000เเต่พอกับเราเเค่เราขอ20-100เเม่ยังไม่ให้เลยค่ะเราเคยขอเเม่ซื้อโทรศัพท์ใหม่เเต่เราดันได้น้ำตากับมาเพราะคำที่เเม่พูดออกมากับทำให้ความรู้สึกเรามันไม่เหมือนเดิมเเม่พูดว่า"จะไปไหนก้ไปรำคาญ"หรือ"ปัญญาอ่อน"เเละ"โง่เกิดมาทำไมนิสัยเป้นอย่างงี้"เเละเราไม่เคยได้ยินเเม่พุดอะไรเเบบนี้กับพี่เลยไม่รุสิ่งที่เราทำอยู่มันมีความหมายรึป่าวเพราะเเม่"ไม่เคย"ฟังเราเลยเเต่ดันมีเเต่ติเราว่าเรามันมีครั้งนึงพี่เราถอดเสื้อชั้นในไว้ที่นอนเ้ล้วไม่เิาไปซักเเต่เเม่ดันมาเห้นตอนเรานอนอยู่ที่นอนพี่เเม่เลยว่าเราว่าทำไมถอดทิ้งไปทั่วไม่หัดเอาไปซักเราก้บอกไปว่าไม่ใข่ของเรามันคือของพี่เเต่เเม่ก้พุดว่าเเล้วทำไมไม่เอาไปเก้บล่ะจะทิ่งให้มันลกทำไมคือนี่เราผิดมั้ยทั้วๆที่คนใส่ก้ไม่ใช่เราคนถอดก้ไม่ใช่เราเเต่ดันเป้นเราที่ต้องเก้บต้องซักเราอยากระบายกับพ่อกับเเม่ให้ปรับความเข้าใจกันเเต่ก้เนาะพวกท่านไม่ฟังเรายุเเล้วเราเลยอยากมาระบายให้คนที่เป้นคล้ายๆเราเจอเเบบเราเเละอีกอย่างคือเเม่เรานางเอาเงินทุนที่เกีายวกับการ"ของเรา"ไปใช้จ่ายข้างนอกหมดไม่เหลือให้เราเเม่เเต่นิดเเละเเม่อ้างว่าค่าใช้จ่ายที่บ้านเยอะเเบ่งเบาภาระหน่อยไม่ได้หรอก้เจ้าใจว่ามันเยอะเเต่ท่านเคยบอกว่าจะเก้บไว้สักนิดหน่อยเเต่พอมาถามทีหลังท่านยอกไปซื้อกับข้าวกินหมดเเล้วเเล้วพอเราไปขอให้ซื้อเสื้อผ้าให้เเต่เราก้ได้น้ำตากับมาเหมือนเดิมเพราะท่านบอกจะซื้อทำไมเสื้อผ้าปัญญาอ่อนสิ้นเปลืองไม่ใส่รึไงชุดนักเรียนเราเลยถามไปว่าเเล้วเงินทุนล่ะนาวก้ไม่พุดอะไรเเถมไล่เราไปไกลๆอีกต่างหากเเต่พอพี่เเค่ขอซื้ออะไรนิดๆหน่อยเเม่จ่ายให้หมดไม่รุว่ามันคือเงินทุนเรารึป่าวมีอีกเนอะค่ะเเต่จำไม่ได้เราร้องไห้จนลืมไปหมดเเล้ว เราไม่รุว่านี่เรียกรักลุกไม่เท่ากันมั้ยเเต่ก้เเค่ระบายอ่ะค่ะ😓
ระบายหน่อยนะคะ
คือเเม่เราเขาจะเทคเเคร์พี่มากกว่าเราอ่ะค่ะเพราะพี่เราอยุ่ไกลต้องดุเเลเป้นธรรมดาเเต่พอพี่เรากลับบ้านมาอ่ะค่ะเราก้รุ้สึกว่าเเม่เทคเเคร์พี่กว่าเดิมคำพุดเเม่ที่พุดกับพี่มันต่างจากเรามากอ่ะค่ะเช่นเเม่ไล่เราไปอาบน้ำใช้เสียงตะคอกไม้เเขวนตีจนเป้นเเผลเเต่ต่างจากพี่เเม่ไม่เคยไล่พี่ไปอาบน้ำเราเคยถามว่าทำไมเเม่บอกว่าพี่โตเเล้วเรื่องของเขาเเต่ว่าเราก้โตพอที่จะไม่ควรโดนตีเเบบนี้เเล้วพี่เราเขาจะอาบกี่ทุ่มก้ได้ไม่อาบก้ได้จะพุดอะไรก้ได้พ่อเเม่ยอมหมดเเต่พอกับเราพุดอะไรนิดๆหน่อยก้ว่าเถียงขึ้นขึ้นกุกับเราเลยค่ะเเต่พอกับพี่เเม่ทำทุกอย่างเพื่อพี่เเต่อ้างว่าพี่เขาต้องใช้เงินเยอะกว่าเราตรงนี้เรารุ้เราเข้าใจมันก้ใช่อยุ่หรอกที่พี่เขาต้องใช้เงินเยอะกว่าเเต่เเม่ทำกับเราเหมือนคนไม่ต้องถุกเลี้ยงไม่ต้องให้ข้าวให้น้ำไม่ต้องใช้เงินเอาของเหลือขอวพี่มาให้เราพี่ได้เสื้อผ้าใหม่หมดพี่ใช้ชีวิต้หมือนลุกคุณหนูกินหนูอยุ่สบายทุกอย่างรอพ่อรอเเม่โอนตังค์ให้อย่างเดียวไม่ต้องถูบ้านไม่ต้องล้างจานเเต่เราดันต้องทำงานบ้านเเลกทุกอย่างต้องทำทุกอย่างเพื่อเเบกสิ่งที่อยากได้เเม่ไม่เคยใจอ่ินกับเราไม่เคยเสียเวลาเพื่อเราเเม่ไม่เคยฟังเราเเต่กับพี่ฟังทุกอย่างถึงเเม้มันจะไม่ค่อยสำคัญก้ตามเเล้วอีกอย่างเเม่ไม่ค่อยให้เงินเราใช้เท่าไหร่ส่วนมากเราต้องใช้เงินเราทุกอย่างผ้าอนามัยก้ต้องซื้อเองครีมก้ต้องซื้อเสื้อก้ต้องเสื้อเองเเต่พี่เราเเค่โทรมาขอเงินก้ได้เเล้วเเบบที่ไม่ต้องทำอะไรเเลกเลยถึงเเม้บางทีเราจะเห้นเเม่ขัดขืนพี่เป้นบางทีเเต่เราก้เห้นเเม่โอนให้พี่ตลอดบางอาทิตย์เกือบ5,000เเต่พอกับเราเเค่เราขอ20-100เเม่ยังไม่ให้เลยค่ะเราเคยขอเเม่ซื้อโทรศัพท์ใหม่เเต่เราดันได้น้ำตากับมาเพราะคำที่เเม่พูดออกมากับทำให้ความรู้สึกเรามันไม่เหมือนเดิมเเม่พูดว่า"จะไปไหนก้ไปรำคาญ"หรือ"ปัญญาอ่อน"เเละ"โง่เกิดมาทำไมนิสัยเป้นอย่างงี้"เเละเราไม่เคยได้ยินเเม่พุดอะไรเเบบนี้กับพี่เลยไม่รุสิ่งที่เราทำอยู่มันมีความหมายรึป่าวเพราะเเม่"ไม่เคย"ฟังเราเลยเเต่ดันมีเเต่ติเราว่าเรามันมีครั้งนึงพี่เราถอดเสื้อชั้นในไว้ที่นอนเ้ล้วไม่เิาไปซักเเต่เเม่ดันมาเห้นตอนเรานอนอยู่ที่นอนพี่เเม่เลยว่าเราว่าทำไมถอดทิ้งไปทั่วไม่หัดเอาไปซักเราก้บอกไปว่าไม่ใข่ของเรามันคือของพี่เเต่เเม่ก้พุดว่าเเล้วทำไมไม่เอาไปเก้บล่ะจะทิ่งให้มันลกทำไมคือนี่เราผิดมั้ยทั้วๆที่คนใส่ก้ไม่ใช่เราคนถอดก้ไม่ใช่เราเเต่ดันเป้นเราที่ต้องเก้บต้องซักเราอยากระบายกับพ่อกับเเม่ให้ปรับความเข้าใจกันเเต่ก้เนาะพวกท่านไม่ฟังเรายุเเล้วเราเลยอยากมาระบายให้คนที่เป้นคล้ายๆเราเจอเเบบเราเเละอีกอย่างคือเเม่เรานางเอาเงินทุนที่เกีายวกับการ"ของเรา"ไปใช้จ่ายข้างนอกหมดไม่เหลือให้เราเเม่เเต่นิดเเละเเม่อ้างว่าค่าใช้จ่ายที่บ้านเยอะเเบ่งเบาภาระหน่อยไม่ได้หรอก้เจ้าใจว่ามันเยอะเเต่ท่านเคยบอกว่าจะเก้บไว้สักนิดหน่อยเเต่พอมาถามทีหลังท่านยอกไปซื้อกับข้าวกินหมดเเล้วเเล้วพอเราไปขอให้ซื้อเสื้อผ้าให้เเต่เราก้ได้น้ำตากับมาเหมือนเดิมเพราะท่านบอกจะซื้อทำไมเสื้อผ้าปัญญาอ่อนสิ้นเปลืองไม่ใส่รึไงชุดนักเรียนเราเลยถามไปว่าเเล้วเงินทุนล่ะนาวก้ไม่พุดอะไรเเถมไล่เราไปไกลๆอีกต่างหากเเต่พอพี่เเค่ขอซื้ออะไรนิดๆหน่อยเเม่จ่ายให้หมดไม่รุว่ามันคือเงินทุนเรารึป่าวมีอีกเนอะค่ะเเต่จำไม่ได้เราร้องไห้จนลืมไปหมดเเล้ว เราไม่รุว่านี่เรียกรักลุกไม่เท่ากันมั้ยเเต่ก้เเค่ระบายอ่ะค่ะ😓