อยากได้ไอเดียมุมมองในการจัดการความคิดหรือว่าความรู้สึกครับ 
เพราะกำลังจะยื่นกู้ซื้อบ้าน 1 หลัง ในสภาวะที่ทุกอย่างรอบตัวกำลังดูเหมือนจะมืดมนแบบนี้ 
และรู้ว่าจะต้องเป็นหนี้หนักๆ ไปอีกราวๆ 20 ปี 

ส่วนตัวเคยผ่อนรถหมดมาแล้ว 1 คันครับ (ก่อนมีโควิท)และรู้ว่ามันเครียดและอึดอัดมาก ที่หาเงินมาได้แค่ไหน 
ก็ให้ไปกับการส่งหนี้หมด 

สาเหตุที่อยากยื่นกู้ซื้อบ้าน เพราะจะเอาไว้อยู่กับแม่ในบั้นปลายชีวิตครับ 
ที่อยู่ปัจจุบัน(บ้านเกิด) เป็นที่ที่ทางเทศบาลตำบลสร้างให้ใหม่ (อารมณ์แบบบ้านเอื้ออาทร แต่หลังใหญ่กว่านิดนึง)
ส่วนที่อยู่บ้านเดิม ถูก อบต.เวรคืนที่ไปทำที่ราชการ (อบต.เดิม ยกระดับมาเป็นเทศบาล)

สภาพแวดล้อมแถวบ้านก็ไม่ต้องบรรยายครับ มีทุกอรรถรส เพราะเอาคนทุกพื้นที่บริเวณนั้นมาอยู่รวมกัน ณ จุดเดียว 
ปัญหาเรื่องรถ เรื่องเสียง เรื่องกลิ่น หรือที่จอดรถไม่พอ มีครบ จริงๆ มีเยอะกว่านี้ 
เลยคุยกับแม่ว่าควรขยายไปหาที่อยู่ใหม่ได้ละ 

หนี้ปัจจุบันมีบัตรเครดิตราวๆ 5 หมื่น (ลงทุนซื้ออุปกรณ์เกี่ยวกับไอที ไว้ทำมาหากิน) 
กับหนี้ช้อปปี้เพย์นิดหน่อย 

ทุกท่านที่กำลังผ่อนบ้านหรือผ่อนอะไรหนักๆ อยู่ มีวิธีการจัดการความคิดอย่างไรกันบ้างครับ 

- เคยกังวลว่าจะส่งไม่ไหวไหมครับ 
- เคยกลัวว่าจะหาเงินมาส่งไม่ทันไหมครับ