ตามหัวข้อเลยค่ะ
คือเรามีเพื่อนคนนึงค่ะ จริงๆ เราอยู่สายภาษาที่สาม เข้ามาไม่คิดเลยว่าจะเจอพวกเคร่งกฏหมายอะไรขนาดนั้น ถึงขนาดที่สั่งให้เราเลิกกับแฟนวัย 30 ปีเพราะมันมีกฏหมายมาตรา317อยู่ ซึ่งเขาพูดไม่ให้เกียรติอะไรกันเลยในตอนนั้น แล้วเราเป็นคนให้เกียรติคนอื่นยิ่งแฟนเรายิ่งไม่ชอบให้ใครมาดูถูก
เราไม่เคยเล่าให้ใครฟังนะคะว่ามีแฟนอายุ 30 ปีนอกจากเพื่อนสนิทคนเดียว คนนี้เป็นคนดีนะคะสำหรับเรา เปิดใจคุยกันทุกเรื่อง อยู่ด้วยกันตลอด ต่างคนต่างปรึกษากันตลอด แลกเปลี่ยนเรื่องราวหลายอย่าง และเป็นคนเดียวที่คอยประคับประคองให้เราขึ้นมาจากจุดตกต่ำได้ เราก็เลยไว้ใจค่ะ แต่ไม่คิดว่าจะเป็นคนขายข้อมูลให้เพื่อนคนอื่นง่ายขนาดนี้
เรายอมรับว่าเป็นความผิดพลาดในชีวิต และ เอาจริงๆ เราก็เป็นพวกเคร่งกฏหมายนะคะ เราเป็นพวกชอบความยุติธรรม ชอบความถูกต้อง ( จริงๆมีความฝันจะเป็นทนายด้วย )
แต่เรื่องความชอบ ความรู้สึกเราที่ไม่ได้แสดงออกนอกหน้าหรือกระทำอะไรผิดศีลธรรม เราไม่เข้าใจทำไมเพื่อนถึงได้ห้ามกัน ส่วนตัวเราคบกับแฟนวัย 30 คนนี้เราให้เกียรติเขามาก เวลาส่วนตัวเราก็ให้ไม่ล้ำเส้นความเป็นส่วนตัว เรื่องเพศสัมพันธ์หรือการแลกเปลี่ยนดูอะไรลับๆ ไม่มีเลยค่ะ ต่างคนต่างให้เกียรติซึ่งกันและกัน ต่างคนต่างซัพพอร์ตและปรับความเข้าใจกันและกันเสมอมา ทะเลาะกันสักครั้งกว่าจะมีก็ยากค่ะ ส่วนมากเปิดใจคุยกันตรงๆ และเราเองก็สงบปากไว้ไม่เคยอวดใครต่อให้ดีใจหรือภูมิใจที่มีแฟนดีเราก็ไม่พูดค่ะเพราะนึกถึงผลลัพธ์ที่จะตามมา
แต่ก็นั่นแหละค่ะ เราโดนเพื่อนกีดกันไม่ให้รู้สึกกับคนวัย 30 ประมาณ 3 - 4 คนแล้วค่ะ
พวกนางพูดออกมาในส่วนหนึ่งเข้าใจว่าเป็นห่วงแต่อีกส่วนคือเหมือนดูถูกคนวัยทำงานกันมาก ถ้าพูดในเชิง ระวังแบบนั้น ระวังแบบนี้ เรารับได้ค่ะแต่พวกนางพูดประมาณว่า คนวัยนี้เชื่อใจไม่ได้ เปโดก็เยอะ เป็นพวกใคร่เด็กรึเปล่าก็ไม่รู้ เผลอๆ แค่หลอกกินเงินเด็กแล้วไปก็ได้ ดีไม่ดีมีเมียอยู่แล้วแต่แอบมาคบกับเด็กเพื่อสนองช่องว่างเฉยๆ
คือ.. มันแทบไม่มีคำว่าระวังให้เราฟังเลยค่ะ เอาจริงเราคิดนะคะว่าอาจจะมีบ้างที่เป็นแบบนั้นแต่วัย 30 มีตั้งเยอะไม่ได้เป็นแบบนั้นกันถ้วนหน้าสักหน่อย อีกอย่างคนวัยนี้น่านับถือมากด้วย ลำบากก็ลำบากแต่ปากไม่เคยบอกว่เหนื่อย สู้คนเดียวมาก็ตั้งนานกว่าจะถึงจุดนั้นได้ กว่าจะมีจุดยืนเป็นของตัวเอง กว่าจะมีชีวิตเป็นของตัวเอง ผ่านอะไรมาตั้งเยอะ น่านับถือมากเลยนะ แต่พอเพื่อนพูดแบบนั้น นี่เลิกคบเลยค่ะ ตัดเพื่อนกันชิลๆ เลย ปัจจุบันอยู่คนเดียวค่ะ555 มีเพื่อนที่เข้ามาคุยประปรายบ้างแต่เราไม่เล่าอะไรให้ฟังแล้ว โซเชียลก็ไม่ค่อยมีเพื่อนเลยค่ะ เลือกคนเข้ามาในชีวิตมาก
กระทู้นี้เหมือนเน้นระบายแล้วค่ะ แต่ก็อยากอ่านความคิดเห็นของพี่ๆและรุ่นอื่นๆ บ้าง ขอบคุณที่สละเวลาอ่านจนจบนะคะ
เราชอบคนอายุ30ปีดันเป็นเรื่องหนักหัวเพื่อน
คือเรามีเพื่อนคนนึงค่ะ จริงๆ เราอยู่สายภาษาที่สาม เข้ามาไม่คิดเลยว่าจะเจอพวกเคร่งกฏหมายอะไรขนาดนั้น ถึงขนาดที่สั่งให้เราเลิกกับแฟนวัย 30 ปีเพราะมันมีกฏหมายมาตรา317อยู่ ซึ่งเขาพูดไม่ให้เกียรติอะไรกันเลยในตอนนั้น แล้วเราเป็นคนให้เกียรติคนอื่นยิ่งแฟนเรายิ่งไม่ชอบให้ใครมาดูถูก
เราไม่เคยเล่าให้ใครฟังนะคะว่ามีแฟนอายุ 30 ปีนอกจากเพื่อนสนิทคนเดียว คนนี้เป็นคนดีนะคะสำหรับเรา เปิดใจคุยกันทุกเรื่อง อยู่ด้วยกันตลอด ต่างคนต่างปรึกษากันตลอด แลกเปลี่ยนเรื่องราวหลายอย่าง และเป็นคนเดียวที่คอยประคับประคองให้เราขึ้นมาจากจุดตกต่ำได้ เราก็เลยไว้ใจค่ะ แต่ไม่คิดว่าจะเป็นคนขายข้อมูลให้เพื่อนคนอื่นง่ายขนาดนี้
เรายอมรับว่าเป็นความผิดพลาดในชีวิต และ เอาจริงๆ เราก็เป็นพวกเคร่งกฏหมายนะคะ เราเป็นพวกชอบความยุติธรรม ชอบความถูกต้อง ( จริงๆมีความฝันจะเป็นทนายด้วย )
แต่เรื่องความชอบ ความรู้สึกเราที่ไม่ได้แสดงออกนอกหน้าหรือกระทำอะไรผิดศีลธรรม เราไม่เข้าใจทำไมเพื่อนถึงได้ห้ามกัน ส่วนตัวเราคบกับแฟนวัย 30 คนนี้เราให้เกียรติเขามาก เวลาส่วนตัวเราก็ให้ไม่ล้ำเส้นความเป็นส่วนตัว เรื่องเพศสัมพันธ์หรือการแลกเปลี่ยนดูอะไรลับๆ ไม่มีเลยค่ะ ต่างคนต่างให้เกียรติซึ่งกันและกัน ต่างคนต่างซัพพอร์ตและปรับความเข้าใจกันและกันเสมอมา ทะเลาะกันสักครั้งกว่าจะมีก็ยากค่ะ ส่วนมากเปิดใจคุยกันตรงๆ และเราเองก็สงบปากไว้ไม่เคยอวดใครต่อให้ดีใจหรือภูมิใจที่มีแฟนดีเราก็ไม่พูดค่ะเพราะนึกถึงผลลัพธ์ที่จะตามมา
แต่ก็นั่นแหละค่ะ เราโดนเพื่อนกีดกันไม่ให้รู้สึกกับคนวัย 30 ประมาณ 3 - 4 คนแล้วค่ะ
พวกนางพูดออกมาในส่วนหนึ่งเข้าใจว่าเป็นห่วงแต่อีกส่วนคือเหมือนดูถูกคนวัยทำงานกันมาก ถ้าพูดในเชิง ระวังแบบนั้น ระวังแบบนี้ เรารับได้ค่ะแต่พวกนางพูดประมาณว่า คนวัยนี้เชื่อใจไม่ได้ เปโดก็เยอะ เป็นพวกใคร่เด็กรึเปล่าก็ไม่รู้ เผลอๆ แค่หลอกกินเงินเด็กแล้วไปก็ได้ ดีไม่ดีมีเมียอยู่แล้วแต่แอบมาคบกับเด็กเพื่อสนองช่องว่างเฉยๆ
คือ.. มันแทบไม่มีคำว่าระวังให้เราฟังเลยค่ะ เอาจริงเราคิดนะคะว่าอาจจะมีบ้างที่เป็นแบบนั้นแต่วัย 30 มีตั้งเยอะไม่ได้เป็นแบบนั้นกันถ้วนหน้าสักหน่อย อีกอย่างคนวัยนี้น่านับถือมากด้วย ลำบากก็ลำบากแต่ปากไม่เคยบอกว่เหนื่อย สู้คนเดียวมาก็ตั้งนานกว่าจะถึงจุดนั้นได้ กว่าจะมีจุดยืนเป็นของตัวเอง กว่าจะมีชีวิตเป็นของตัวเอง ผ่านอะไรมาตั้งเยอะ น่านับถือมากเลยนะ แต่พอเพื่อนพูดแบบนั้น นี่เลิกคบเลยค่ะ ตัดเพื่อนกันชิลๆ เลย ปัจจุบันอยู่คนเดียวค่ะ555 มีเพื่อนที่เข้ามาคุยประปรายบ้างแต่เราไม่เล่าอะไรให้ฟังแล้ว โซเชียลก็ไม่ค่อยมีเพื่อนเลยค่ะ เลือกคนเข้ามาในชีวิตมาก
กระทู้นี้เหมือนเน้นระบายแล้วค่ะ แต่ก็อยากอ่านความคิดเห็นของพี่ๆและรุ่นอื่นๆ บ้าง ขอบคุณที่สละเวลาอ่านจนจบนะคะ