การที่พ่อหรือแม่เลี้ยงลูกด้วยตัวเองถือเป็นความจำเป็นสำคัญ  ไม่มีใครเถียง แต่ประเด็นมันอยุ่ตรงนี้แหละ

ความจำเป็นนี้  ถูกให้คุณค่าว่าแค่ 10 ปีแรกของเด็กเท่านั้น พอเขาเริ่มโตกว่านั้น เริ่มช่วยเหลือตัวเองได้  คุณค่าของหน้าที่นี้คือลดลงทันที

ไม่ว่าในสายตา ผัว มียตัวเอง แม่ผัว ญาติพี่น้อง สังคม ฯลฯ

แล้วตอนนั้นคือคุณ 40+ แล้ว แถมผละงานมาสิบกว่าปี เจ้านายเก่า ลูกน้องเก่า ธุรกิจเก่า ต่อไม่ติดแล้ว กลับไปทำงานยาก

โอกาสตกอยู่ในวิกฤติวัยกลางคนสูงปร๊ด 

เมื่อครูถามลูกว่าแม่ทำอาชีพอะไร   'คำว่าเลี้ยงลูกเต็มเวลา หรือ แม่บ้าน ' จะไม่ใช่คำศักดิ์สิทธิ์อีกต่อไป  แม้แต่ลูกยังงง ว่าทำไมแม่ไม่ทำงานอะไร

ถ้าโชคดีสามีไม่ได้นอกลู่นอกทาง หรือ หาเงินได้เหลือๆพอไม่เดือดร้อน ก็ดีไป

แต่ถ้ามีปัญหาเรื่องเงินเข้ามา โอกาสจะกลายเป็นแพะผู้ไม่สร้างรายได้ก็จะมาอีก

สรุป 

เป็นตำแหน่งที่โอกาสเสียทั้งขึ้นทั้งล่อง ไม่จำเป็นไม่ควรเลือกเล่นตำแหน่งนี้

กัดฟันเอาลูกเข้าเนิร์สฯไปยังดีกว่า