เราเคยคิดว่าคนที่ฆ่าตัวตายเขามีความคิดอะไร ปัญหาต้องแย่ขนาดไหน ถึงได้คิดสั้นแบบนั้น.....

จนกระทั้งมาเจอกับตัวเองถึงได้รู้ว่าการคิดสั้นมันมีที่มาที่ไป กว่าจะมาถึงจุดดิ่งนี้ได้ มันไม่ใช่แค่ปัญหาที่เข้ามา มันรวมไปถึงปัจจัยรอบๆข้าง 

จากความรู้สึกเรามันไม่ใช่แค่ปัญหาเพียงครั้งเดียว แต่มันอาจจะสะสม และคนรอบข้างที่อาจจะไม่ได้เข้าใจ หรือไม่มีที่ปรึกษา หรือเกิดปัญหาหลายๆอย่าง

พร้อมๆกัน จนแก้ไขไม่ถูก มันกลายเป็นความสับสนวุ่นวาย ตีกันในหัวเต็มไปหมด ......นี่อาจจะเป็นความรู้สึกเพียงคราวๆ แต่ละคนคงมีปัญหาหนักหน่วงจริงๆ 

ใครๆที่ต่างพากันสงสัยและมองว่าคนเหล่านี้ไร้สาระ ไม่มีความคิด ไม่รักตัวเอง มันก็จริง.....แต่ถ้ามองให้เข้าใจ ไม่มีคนมีความสุขที่ไหน สุขจนคิดสั้น....