สวัสดีดีค่ะ ตอนนี้หนู17 ตามหัวข้อหนูเกลียดพ่อ แต่มันไม่ใช่ความรู้สึกเกลียดขนาดนั้น หนูอาจจะแค่ยังไม่ค่อยเข้าใจ ตั้งแต่หนูอยู่อนุบาล พ่อทะเลาะกับแม่ทุกวันเพราะพ่อมีคนอื่น ซึ่งสั้นเป็นตั้งแต่หนูยังเด็กจนตอนนี้ แล้วทุกครั้งมันจะเป็นหนูที่รู้เอง สมัยหนูอยู่ประถม(ประมาณ ป.4-5)หนูเคยเจอรูปพ่อกับผญคนนึงทรศ พ่อ หนูเลยส่งให้แม่ดู แล้วพ่อกับแม่ก็ทะเลาะกันหนักมาก หนูเห็นแม่ร้อง หนูเสียใจมาก พ่อทำให้หนูไม่ชอบผชไปเลยตอนนั้น เพราะหนูกลัวเจอคนแบบพ่อ  พ่อไม่เคยกอดหนูสักครั้งเลย จนตอนมปลายหนูย้ายบ้านมาอยู่กับพ่อกับพี่ชาย แต่แม่ไม่ได้มาด้วย หนูเคยเห็นพี่ชายถามพ่อว่าทำไมไม่พาแม่มาด้วย พ่อบอกว่าเพราะเราเลี้ยงหมา มันจะไปเห่ารบกวนคนอื่น (เป็นบ้านจัดสรร)  ก็พอเข้าใจอยู่  แต่พ่อหนูก็วนๆไปกลับหาแม่ประจำ (เอาผ้าไปซัก ไปให้ข้าวหมา) 
จริงๆหนูอยากอยู่กับแม่ แต่ว่ารายได้แม่ กับรายได้พ่อ แม่บอกให้อยู่กับพ่อดีแล้ว พ่อเป็นคนซื้อของใช้ทรศ คอม ให้หนูหมดเลย แบบจะว่าตามใจก็ไม่ขนาดนั้น ก็มีลิตมิตอยู่   แต่ตั้งแต่หนูย้านมาอยู่กับพ่อถึงหนูจะได้ของที่อยากได้ แต่พ่อไม่เคยอยู่กับหนูเลย พ่อไปนอนบ้านคนใหม่พ่อ หนูอยู่บ้านคนเดียวตลอด พ่อส่วนใหญ่แค่ซื้อข้าวมาให้ บางวันก็นอนบ้านบ้างแต่ส่วนน้อย (พี่ชายเรียนมหาลัย นอนหอ) มีบางช่วงหนูป่วยหนัก จนโทรหาพ่อ พ่อก็มาหาแปปนึงแบ้วซื้อยามาให้ แล้วบอกว่ามีอะไรโทรมานะแล้วก็กลับไปนอนกับเขาต่อ ทั้งๆที่ตอนเด็กๆปกติเวลาไม่สบายพ่อกับแม่จะเฝ้าหนูตลอด ( แล้วแม่ก็ไม่เคยรู้เรื่องหนูอยู่บ้านคนเดียวเลย ) บางทีพ่อก็พาเขามาบ้าน แต่หนูก็ไม่กล้าบอกแม่ หนูกลัวพ่อกับแม่จะไม่อยู่ด้วยกัน หนูแค่อยากมีครอบครัวปกติ แต่ถ้ามองในมุมแม่ หนูก็คงแย่มาก หนูควรทำไงดีคะ  (หนูอาจจะเขียนวนๆงงๆㅠㅠ หนูแค่เหนื่อยตอนนี้ เลยอยากระบาย )