ตามหัวข้อเลยค่ะ คือหลังจากความรักครั้งล่าสุด "จบลง" เราก็ไม่ได้ปิดใจหรือปิดกั้นตัวเองกับที่ที่มีผู้คนเข้ามา ก็เปิดโอกาสให้คนเข้ามาคุยด้วยเรื่อยๆ
แต่เหมือนกำแพงในใจมันสูงขึ้นมากจากการสาหัสครั้งก่อน เรากลับรู้สึกกลัวคนที่เข้ามาทำดีกับเรามาก ๆ กลัวกับอะไรที่มันดูรวดเร็วแบบไม่ได้ตั้งตัว มันดูชัดเจนแต่ก็ไม่ได้ชัดขนาดนั้น กลัวคนที่เข้ามาสนใจบ้างไม่สนใจบ้าง แล้วเราจะไปสนใจเขามากกว่าแล้วเจ็บอีก กลัวคนคุยแปปๆแล้วบอกรักบอกชอบแต่ไม่จริงใจ มันมีแต่คำว่ากลัวเต็มไปหมดเลย ไม่ใช่ว่าเราไม่ยอมมูฟออนหรือปิดกั้นตัวเอง แต่เพียงเราไม่อยากเอาใจตัวเองไปเจ็บ เพราะตอนเจ็บมันโคตรสาหัสเลย  เราไม่รู้จะต้องทำตัวยังไงในการเริ่มความสัมพันธ์เลย 
          เราต้องทำยังไงดีจะเปิดใจให้คนเข้ามาแบบยังงงๆกับตัวเองอยู่ พอจะเริ่มก็กลัวเจ็บอีกหรือจะปิดใจไปก่อนสักพักเพื่อหาคำตอบให้กับตัวเองคะ