พี่เราเป็นผู้ชายนะคะ อายุก็น่าจะ 20 กว่าๆได้ เราเป็นผู้หญิงค่าอายุ 18 จะ 19 คือเกิดจากปัญหาครอบครัวค่ะ จากนิสัยของเราส่วนใหญ่เลยค่า เพราะเราขี้งอล เอาแต่ใจ หลายๆอย่างเลยค่า เราเป็นคนชอบตื่นสายค่ะ ไม่รู้ว่าผิดมากไหม (ที่เขาให้ตื่นเช้าเพราะที่บ้านเปิดร้านขายของค่ะ) แต่ว่าทะเลาะกันบ่อยมากเรื่องนี้ แล้วไม่กี่วันที่ผ่านมาแม่ก็ด่าเรายกใหญ่แล้วก็พูดไล่เรา เราก็เลยไปอยู่กับเพื่อนค่ะ(เพื่อนผู้หญิงนะคะ) คราวนี้พ่อก็โทรตามให้กลับบ้านค่ะ ส่วนตัวก็ว่าจะกลับอยู่แล้วค่ะ แต่อยากจะใช้เวลาหน่อย เพราะเวลาทะเลาะกับแม่แล้วจะทำสงครามเย็นกันตลอดเลยกว่าจะพูดกันก็อีกนาน ถ้ากลับไปแล้วมันจะรู้สึกอึดอัด ก็เลยว่ารอให้เรารู้สึกโอเคกว่านี้ก่อนค่อยกลับ แต่พอตอนเช้าพี่เรามารับถึงหน้าบ้านเพื่อนเลยค่า(ส่วนตัวรู้สึกไม่โอเคมาก เพราะบอกไปแล้วว่าจะกลับไปเอง) แบบบังคับให้เรากลับบ้าน พี่เราเป็นคนที่ไม่ยอมอะคะหน้ามึนคือจะให้เรากลับอย่างเดียวเลยยืนรอไม่ไปไหน ถ้าเราไม่กลับเราก็เกรงใจพ่อเพื่อนค่ะ กลัวจะทำเขาลำบากใจ เราเลยต้องฝืนกลับไปด้วย เราก็คืออารมณ์ตอนนั้นโมโหมากแต่ทำอะไรไม่ได้ เลยยอมกลับไปด้วย แต่ด้วยนิสัยของเรา เราเลยงอลไม่พูดด้วยค่า ตอนเขามาแตะขาพอเขาเอามือออกเราก็ทำเป็นปัดๆขาค่ะ เพราะรู้สึกไม่ชอบโมโหเลยไม่อยากให้โดนตัว เขาก็พาเรากลับบ้านพอถึงบ้านเราก็เอาแต่อยู่แต่ในห้องไม่ออกไปไหน พอถึงอีกวันเราก็ตื่นสายค่ะ ด้วยความที่รู้สึกอารมณ์ดีขึ้นบ้าง รู้สึกผิดว่าตัวเองก็ทำเกินไป จึงตั้งใจว่าวันพรุ่งนี้จะเริ่มตื่นเช้าแล้ว พอคราวนี้ช่วงเย็นหน่อยๆ พี่เราก็มาแตะขาอีกรอบค่ะแต่คือเรางอบอยู่ค่ะเราเลยทำเป็นปัดๆขา แล้วซักพักก็เดินเข้าห้องไปนอนดูหนังค่า คราวนี้พี่เราต่อยประตูค่ะ แล้วก็ออกไปไหนสักพัก พอกลับมาก็มาพูดกับเราว่าทำไมตื่นเช้าแค่นี้ทำไม่ได้อยากได้อะไรพ่อก็ซื้อให้ขอแค่นี้ทำให้ไม่ได้หรอ ทุกวันก็ใช้เงินยายแล้วก็พูดเยอะเลยค่ะ (ก่อนพูดเขาโยนกุญแจรถเหมือนจะโยนใส่เราด้วยค่า แน่ใจว่าโดนไหมเพราะโยนเสร็จพี่ก็เราพูดทันทีเลย) แต่เราก็ตีมึนไม่ฟังค่ะทำเป็นดูหนังในไอแพดไม่สนใจ(เรางอลเขาค่ะก็เลยไม่อยากจะอะไรด้วย) เขาก็เริ่มโมโหค่า แล้วพูดเสียงดังขึ้น คราวนี้ก็มาแย่งไอแพดเราค่ะขู่ว่าจะพังเราเลยสวนกลับไปว่าทำสิพ่อก็เสียเงินซ่อม เราก็พยายามจะแย่งไอแพดคืนค่ะ เขาก็ดันเราจะต่อยเรามั้งคะไม่แน่ใจเพราะตอนนั้นเหมือนหลุดไปแล้วอะค่ะอารมณ์แบบโมโหมาก แม่ก็มาห้ามค่ะ แล้วก็บอกพี่เราว่าปล่อยมันไปไม่ต้องไปยุ่งกับมันเกิดมาแล้วให้อยู่สูงแล้วอยากจะต่ำเองก็ปล่อยมันแล้วก็พูดอีกเยอะเลย พี่เราเลยจะยึดไอแพดเราไปค่ะ เราไม่ยอมวิ่งไปตามเอาคืนเราดึงหมวกที่เสื้อเชิ้ตพี่กลับมาเพื่อจะเอาไอแพดค่ะ แต่ด้วยความที่เราเป็นผู้หญิงสู้แรงไม่ไหวเขาก็ผลักเราแล้วบีบคอเราค่า คือบีบแรงมาก เกือบหายใจไม่ออก แต่แม่ดึงออกทันค่ะ คราวนี้แม่ก็ดันๆพี่ออกไป แล้วมันก็ไปคว้ามีดค่ะ(มีดเล่มใหญ่) แล้วแม่ก็แย่งมีดไปเก็บ เราก็กลับเข้าห้องค่ะ แล้วพี่มันก็เข้ามากับแม่อีกรอบ มาเอากุญแจรถค่ะ แล้วคราวนี้มันก็โมโหอีกมั้งคะ โยนกุญแจรถใส่โต๊ะเครื่องแป้งเรา  ของเรากระจายหมดเลยค่ะ แม่ก็ห้ามแล้วก็ออกไปค่ะ เราเลยแบบร้องไห้ค่ะ รู้สึกดาวมากตอนนั่นคือแบบไม่อยากอยู่แล้วเราเลยกินยาแก้แพ้ไปเยอะหน่อยค่ะ ทำให้มึนหัวนอนไม่หลับเลย แบบใจไม่อยู่กับตัวเลย รู้สึกวิตกมาก ก็คิดว่าถ้าตายก็ตายแต่ถ้าไม่ตายเดี๋ยวมันก็ผ่านไปได้เอง  พอผ่านไปหลายๆชั่วโมงก็รู้สึกโอเคขึ้น พอนอนได้อบู่บ้างแต่หลับๆ ตื่นๆ ค่ะ วันถัดไปเราเลยตื่นเช้าค่ะเพราะนอนไม่ค่อยจะหลับดี เราก็ไปทำอะไรช่วยยายค่ะ พอตอนบ่ายเริ่มรู้สึกปวดๆคอเวลาขยับนิดๆ ในคอก็เหมือนจะมีอะไรติดคอแต่กลืนน้ำลายก็รู้สึกไม่มีแต่แค่ฝืดคอค่ะ กลืนอะไรไม่เหมือนปกติอะคะมันกลืนยากกว่าเดิมนิดหน่อยฝืดๆคือ ตอนเคี้ยวอาหารก็รู้สึกเกร็งๆคอค่า ตอนหาวก็เกร็งแต่รู้สึกเหมือนมันจะล็อคแต่ไม่ล็อคนะคะ จิ้มที่คอก็เจ็บๆค่ะ เจ็บสุดก็ประมาณตรงกลางคอค่ะ น่าจะเป็นบริเวรที่โดนนิ้วโป้งมีรอยเเผลด้วยเล็กน้อย เวลาเงยหน้าก็ปวดๆเจ็บๆนิดหน่อยไม่ถึงขั้นทนไม่ไหว ก็นั่นแหละค่ะมันปกติของคนโกนบีบคอไหมคะ แบบว่ามันอาจจะช้ำหน่อยเดี๋ยวก็หาย เพราะวันนี้ตื่นเช้ามาก็ปวดๆอยู่อาการยังเหมือนเดิมเลยค่า (วันนี้คือวันที่3 หลังจากโดนบีบคอค่ะ) (ตอนเขาโมโหก็น่าจะสะสมด้วยแหละค่า เพราะเขาก็พยายามพูดดีๆกับเราหลายรอบนะคะแต่ด้วยนิสัยของเราเองที่งอลแล้วไม่อยากคุย ไม่อยากยุ่งด้วย แล้วงอลนานมากค่ะถ้าไม่พูดกับเราเราก็จะไม่พูดด้วยเลย แล้วก็ที่เราไม่ฟังเขาตอนเขามาพูดด้วย อีกอย่างที่เราพอนึกได้ก็น่าจะเป็นที่เราปัดขาค่าเขาบอกว่าเรารังเกียจเขา แต่เราไม่ได้รังเกียจนะคะคือด้วยความเป็นผู้หญิงขี้งอล)
*อาจจะลืมพูดบ้างอย่างไปบ้างแต่คร่าวๆที่พอนึกได้ก็ประมาณนี้ค่ะ ด้วยส่วนใหญ่แล้วครอบครัวเราเป็นคนอารมณ์ร้อนกันสะส่วนใหญ่ค่ะ พี่เราเวลาโมโหก็อารมณ์รุนแรงมากค่า ก่อนหน้าเราก็เคยโดนเค้าบีบมารอบหนึ่งนะคะทะเลาะกันเรื่องย้อมผมให้เค้าค่า จำไม่ค่อยได้แต่ที่เกิดเพราะประมาณแบบเขาจะไปทำไฮไลท์ที่ร้านแต่เรารู้สึกว่าแพงค่าเลยว่าย้อมเองดีกว่า พอเรามาย้อมให้ก็น่าจะทะเลาะกันเรื่องย้อมเพราะเราให้นั่งค่ะ แต่เขาบอกว่าเขานอนกันเราก็แบบนั่นแหละค่า แล้วก็เราจำไม่ค่อยได้แล้วค่ะแต่ที่โดนบีบน่าจะทะเลาะกันแล้วเขาโมโหค่า  (เราไม่คุยด้วยไปหลายเดือนเลยค่ะ พึ่งคุยด้วยไม่นานนี้ก็มีปัญหากันอีกแล้วค่ะตอนนี้ก็ตั้งใจว่าไม่อยากยุ่งกับเขามากเพราะส่วนตัวรู้สึกไม่โอเคมากๆเลยค่า รู้สึกว่าแบบเขาจะโมโหทำร้ายหรือจะฆ่าเราตอนไหนก็ได้ 
*ถ้าถามว่าพ่อรู้ไหมเราว่าพ่อน่าจะไม่รู้ค่ะเพราะน่าจะไม่มีใครบอกพ่อ แล้วถ้าถามว่าแม่ละส่วนตัวรู้สึกว่าแม่รักพี่มากกว่าเราค่ะด้วยความที่พี่เป็นผู้ชายมั้งค่ะเลยไม่ได้อะไรตีกันก็จบไม่มีด่าพี่เราอะไรเลย 
เราก็ผิดนั่นแหละค่ะ ทั้งหมดที่เกิดขึ้นก็มาจากตัวเราเยอะเหมือนกันค่ะด้วยนิสัยขี้งอลมากที่(ที่มันไม่ดีเอาสะเลย)ทำให้พ่อหนักใจหลายครั้ง ทะเลาะกับแม่บ่อยมาก กับยายก็บ่อยค่ะ กับพี่ก็ยิ่งกว่าแต่จะไม่ได้คุยกับมันมากค่ะเพราะกว่าเราจะหายงอลก็หลายเดือน ดีกันไม่นานก็มีเรื่องให้ทะเลาะกันตลอด เราก็ไม่อยากทะเลาะด้วยนะคะเพราะเขาโมโหร้าย แต่เขาจะชอบเขามาทำให้ตัวเองโมโหจากเราแล้วก็ทะเลาะกันตลอดค่ะ แต่พอทะเลาะเสร็จเขาก็ขอโทษเรานะคะ แต่เรารู้สึกมันเป็นแค่ข้ออ้างทะเลาะอีกรอบพอไม่ไหวก็โมโหร้าย เราเจ็บตัวตลอดเลย (เราคิดว่าจะทะเลาะกันแค่ไหนก็ไม่ควรทำร้ายร่างกายค่ะส่วนตัวไม่โอเคมากๆที่สุด แต่ทำอะไรไม่ได้)
*ถ้าอ่านจนจบก็ขอบคุณมากเลยนะคะเหมือนเราจะมาระบายความในใจเลยค่ะ😅 แต่ความในใจเรามีอีกเยอะเลยค่ะพูดเท่าไหร่ก็ไม่พอ55

---